این مقاله ادای احترامی است به یکی از مهمترین اندیشمندان اقتصاد، مانسر اولسون که نزدیک به ۶۰سال از تئوری مهم او یعنی «منطق اقدام جمعی» میگذرد. این تئوری در سال۱۹۶۵ بهدلیل استفاده از استدلال اقتصادی درباره معضل کنش جمعی فراگیر بود. اولسون اعتقاد دارد در گروههای بزرگ بهدلیل اینکه سهم هر شخص از کل منافعی که قرار است گروه برای کسب آن اقدام جمعی انجام دهد، ناچیز است و هماهنگی و نظارت پر هزینه بوده و معمولا منافع بهصورت برابر توزیع میشود هر شخص انگیزه زیادی برای سواری مجانی و عدم مشارکت در اقدام جمعی دارد. در گروههای بزرگ چون شخص اعتقاد دارد مشارکت یا عدم مشارکت او تاثیری در اقدام جمعی ندارد از این کار سرباز میزند و گاهی اوقات همه اینطور فکر میکنند! و کالای جمعی فراهم نمیشود. گروههای کوچک و توزیع نابرابر منافع از علل مهم حل مشکل اقدام جمعی هستند؛ زیرا مصائب گروههای بزرگ را ندارند.