یک سازنده بازی‌های رایانه‌ای گفت: «با توجه به وضعیت قانون کپی‌رایت در ایران، توصیه می‌کنیم بازی‌سازان برای کاهش ریسک‌شان سراغ بازی‌های PC و بازی‌های فروشی نروند. بازی‌های موبایلی و فریمیوم بهترین گزینه است.» رضا زمانی در گفت‌وگو با «ایسنا» تاکید کرد: «در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته جهان، برای جلوگیری از خسارت دیدن و نابود شدن زحمات تولیدکنندگان، قوانینی وضع شده که از فروش نسخه‌های بدلی و غیراصلی جلوگیری می‌کنند و حق فروش را تنها برای نسخه‌های اصلی و شرکت تولیدکننده یا عاملان فروش آن می‌دانند. بدین صورت شرکت‌سازنده با فروش نسخه اصلی که طبیعتا قیمتی بالاتر از نمونه تقلبی آن دارد، می‌تواند برای سازنده بازی یا هر محصول نرم‌افزاری دیگری، سود و سرمایه به همراه داشته باشد که متاسفانه در ایران چنین قوانینی برای سازندگان بازی‌ها وجود ندارد یا ضوابط پیگردی ضعیفی دارد.» وی با بیان اینکه در بحث قانونی کپی‌رایت دو موضوع باید مورد بررسی قرار گیرد، افزود: «در بحث اول، در قانون کپی‌رایت ایده و خلاقیت مطرح است. به این صورت که با لو رفتن ایده، شخص حقیقی یا حقوقی دیگری که سرمایه و منابع بیشتری در اختیار دارد در مدت زمان کمتر و سرعت بالا، ایده را تبدیل به محصول کرده و به فروش می‌رساند که این مبحث در حال حاضر در کشور ما بسیار به چشم خورده و رواج یافته است؛ پس ضعف سیستم ثبت و ضبط ایده از مهم‌ترین علل رایج شدن این نوع از سرقت است.» زمانی خاطرنشان کرد: «نوع دیگر سرقت صورت گرفته در بحث بازی‌سازی، کپی‌رایت بازی تولید شده توسط یک شرکت یا تیم است. در این خصوص بازی‌هایی که منبع درآمدشان دریافت مبلغی به ازای هر فروش یا دانلود از کاربران است به‌شدت متضرر می‌شوند، چراکه محصول آنان با به اشتراک‌گذاری غیرقانونی بدون آنکه ریالی عاید تولیدکننده بازی شود، توسط کاربران همه‌جا منتشر می‌شود. در این میان تنها بازی‌های فریمیوم هستند که از این سرقت اثر، جان سالم به‌در می‌برند و این دست به دست شدن محصول نه‌تنها لطمه‌ای به درآمدزایی آنان نمی‌زند بلکه موجب تقویت‌شان نیز می‌شود.»