اما اکثر این موارد محدود به یک روش حرکت هستند و ممکن است از پس شرایط پیچیده برنیایند. اکنون یک تیم سیستم‌های هوشمند از موسسه «ماکس پلانک» یک میلی‌روبات (millirobot) را توسعه داده است که می‌تواند انواع روش‌های حرکتی نظیر راه رفتن، خزیدن، پریدن، بالا رفتن، غلتیدن، شنا کردن و حمل بار را انجام دهد. طبیعت یک منبع بی‌حد و حصر الهام‌بخش برای انواع روبات‌های بزرگ و کوچک است. روبات‌های مختلفی تاکنون با الهام گرفتن و شبیه‌سازی نحوه حرکت و رفتار حیوانات مختلف ساخته شده‌اند. این میلی‌روبات هم از این قاعده مستثنی نیست و از حرکات چندین حیوان الگوبرداری کرده است. این میلی‌روبات جدید در نگاه اول به نظر می‌رسد رفتاری شبیه به هزارپا دارد. این روبات تنها ۴ میلی‌متر (۲/ ۰ اینچ) طول دارد که کمی بیشتر از یک نوار نازک از سیلیکون قابل ارتجاع است و با نزدیک کردن دو سر خود یک قوس تشکیل می‌دهد و سپس خود را به جلو هل می‌دهد تا حرکت کند. اما محققان «ماکس پلانک» طیف وسیعی از الهامات بیولوژیکی برای روش‌های مختلف حرکتی روی این روبات پیاده کردند.

«متین سیتی» یکی از محققان درحالی‌که روبات را توصیف می‌کند، می‌گوید: وقتی ما روبات‌ها را ساختیم، به عنوان مثال، مکانیزم حرکت نرم‌تنان را بررسی کردیم و از آنها الهام گرفتیم. نتیجه این شد که میلی‌روبات ما ترکیبی از موجودات نرم‌تن مانند سوسک، کرم و هزارپا است. همچنین از نحوه حرکت اسپرم و عروس‌دریایی نیز به‌عنوان مدل استفاده شده است. این میلی‌روبات به لطف مجموعه‌ای از میکروذرات مغناطیسی که در بدن لاستیکی آن قرار داده شده، خم می‌شود. دانشمندان می‌توانند با ایجاد، دستکاری و اداره یک میدان مغناطیسی خارجی، روبات را به اشکال مختلف درآورده و حرکت دهند. محققان، روبات را از طریق گذر از مسیرهای مختلف آزمایش کردند که توانایی خود را برای حرکت در طیف وسیعی از انواع زمینه‌ها اثبات کرد. این روبات موفق به راه رفتن و غلتیدن در سراسر سطوح، خزیدن در لوله‌های باریک، پرش از شکاف‌ها، بالا رفتن، شنا در مایعات، حمل بار و حتی از میان برداشتن اشیای کوچک از مسیر شد.

در مرحله بعد، محققان این میلی‌روبات را در مدل مصنوعی معده و در گوشت مرغ آزمایش کردند و با استفاده از تصویربرداری اولتراسوند(سونوگرافی) حرکات آن را دنبال کردند. محققان می‌گویند در این مرحله هم روبات یک بار دیگر آزمایش را با موفقیت پشت سر گذاشت و اگرچه بدن انسان محیطی متفاوت با چالش‌های خاص خود است، اما موفقیت آن در آزمایش‌ها حاکی از موفقیت احتمالی آن دربدن انسان است. «سیتی» می‌گوید: هدف ما این است که روبات ما یک روز دارو را دقیقا به نقاط مورد نیاز بدن برساند. ما قصد داریم از آن در روش‌های پزشکی حداقل تهاجمی در بیمار استفاده کنیم.