امکان دارد که بتوان از عناصری مانند حسگرهای نیرو، حسگرهای نوری و حسگرهای مافوق صوت برای جمع‌آوری ورودی‌ها استفاده کرد. ورودی‌ها پس از جمع‌آوری، برای کنترل اشیای مجازی در فضای واقعیت مجازی به کار گرفته می‌شوند و ابزارهای انگشتی، بازخورد آن را به صورت یک اثر واقعی ارائه می‌دهند. برای مثال، کاربر می‌تواند با کمک ابزار انگشتی، شماره‌گیر مجازی را کنترل کند و میزان صدای اسپیکر را تغییر دهد.  این ابزار می‌تواند به دستورات کاربر هنگام استفاده از یک جسم خارجی عمل کند. تصویری که از این ابزار ترسیم شده، نشان می‌دهد که ابعاد آن به اندازه یک ناخن است. هیچ تضمینی وجود ندارد که چنین طرحی، به حقیقت بپیوندد؛ اما تلاش اپل برای صعود در حوزه واقعیت افزوده و واقعیت مجازی، تحقق آن را به واقعیت نزدیک‌تر می‌کند. این شرکت سال گذشته نیز موفق به ثبت اختراعی برای ابداع یک هدست واقعیت ترکیبی شده بود که واقعیت مجازی و افزوده را ادغام می‌کند. اپل هنوز واکنشی نسبت به نظرات نشان نداده است.