بر اساس اعلام شرکت، هدف تحقیق «PRIME»، ارزیابی میزان امنیت ایمپلنت‌ها (N۱) و روبات مخصوص جراحی (R۱) داخل این پروژه است و علاوه بر این، میزان کارآیی رابط BCI را بررسی می‌کند تا معلوم شود تا چه میزان می‌تواند به افراد دارای معلولیت کمک کند تا بتوانند با افکار خود، دستگاه‌ها و اشیای بیرونی را کنترل کنند. یکی از اهداف این تحقیق در واقع کمک به افرادی است که دچار بیماری ALS هستند؛ اما خود ماسک بارها اشاره کرده که این پروژه می‌تواند در زمینه‌های مختلفی مانند استفاده در اپلیکیشن‌های فرا انسانی، یادگیری کونگ‌فو از روی کارت‌SD، آپلود هوشیاری یا آگاهی انسانی به روی وب و کنترل اجسام و اشیای مختلف خانگی با ذهن کاربرد داشته باشد.

در واقع، آخرین مورد که در بالا ذکر شد، هدف اصلی شرکت و تکنولوژی اعلام شده است. تکنولوژی رابط BCI، به عنوان یک پل بین ذهن انسان و ماشین‌ها عمل می‌کند که می‌تواند سیگنال‌های الکتریک آنالوگ را از مغز انسان دریافت کرده و آنها را به سیگنال‌های دیجیتال تبدیل کند که در ماشین‌ها استفاده می‌شود. سیستم N۱ شرکت نورالینک یک قطعه به باریکی تار موی انسان است که باید از طریق روبات-دستگاه جراح R۱، داخل غشای مغز فرد کاشت شود. بعد از کاشت، این قطعه به صورت وایرلس، تکانه‌های الکتریکی تولید شده توسط آن قسمت از مغز را دریافت و آن را به یک اپلیکیشن مخصوص ارسال می‌کند. این اپلیکیشن، سیگنال‌های دریافتی را به دستورات حرکتی قابل درک توسط کامپیوتر تبدیل می‌کند. سخنگوی پروژه اعلام کرده که هدف ابتدایی پروژه BCI، این است که افراد بتوانند تنها با ذهن خود، کامپیوتر یا کیبورد را کنترل کنند.

شرکت نورالینک از سال ۲۰۱۷ روی سیستم  N۱‌کار می‌کرده و یکی از نخستین شرکت‌هایی در این صنعت است که به صورت عمومی اعلام کرده در حال توسعه یک رابط BCI تبلیغاتی است. البته نورالینک سال گذشته با اتهامات زیادی مبنی بر آزار و مرگ هزاران حیوان که به عنوان سوژه‌های آزمایشگاهی در این پروژه قربانی شدند، روبه‌رو شد.  ماه اردیبهشت سال جاری، سازمان FDA به تحقیق PRIME مجوزی تحت عنوان IDE یا معافیت دستگاه تحقیقاتی ارائه کرد. IDE به دستگاه یا قطعه مورد تحقیق این اجازه را می‌دهد تا در یک پژوهش بالینی مورد استفاده قرار بگیرد و داده‌های مرتبط را جمع‌آوری کند.