بازگشت جذابیت به سرمایه‌گذاری نفتی؟

سطح کنترل‌‌‌‌‌شده مناقشات

در همین رابطه، یکی از تحلیلگران ریستادانرژی اعلام کرد: «به همین‌ترتیب، ما فکر نمی‌کنیم که فعالان بازار جهانی انرژی انتظار داشته باشند طرفین اقدامات جدیدی را به‌‌‌‌‌طور کاملا صریح و به‌‌‌‌‌گونه‌‌‌‌‌ای پیش ببرند که در نهایت، فضای اندکی برای تنش‌‌‌‌‌زدایی باقی‌بماند.» تحلیلگران استاندارد‌‌‌‌‌چارترد در این گزارش اعلام کردند؛ به‌نظر می‌رسد توقیف یک کشتی  باری توسط ایران بیانگر یک سیگنال مرتبط با توانایی ایران برای تاثیرگذاری بر جریان کشتیرانی منطقه‌‌‌‌‌ بوده‌است. در مجموع، نمی‌توان این ادعا را پذیرفت که برای بازار نفت، خطوط قرمز طرفین مخاصمه یا سیگنال‌های چالش‌‌‌‌‌زا در مسیرهای کشتیرانی قابل پیش‌بینی باشد. ‌‌‌‌‌علاوه‌‌‌‌‌بر‌‌‌‌‌این، فعالان بازار جهانی نفت، خطر تشدید بیشتر تنش‌ها را به دلایلی نظیر محاسبات نادرست، اشتباه در برقراری ارتباط صحیح یا سایر خطاهای انسانی، پایین ارزیابی می‌کنند.

نفت متاثر از تنش‌های ژئوپلیتیک

استفان‌‌‌‌‌الیس؛ استراتژیست سهام، در یادداشتی که اوایل این هفته در وب‌سایت مورنینگ‌‌‌‌‌استار منتشر شد، نوشت؛ مورنینگ‌‌‌‌‌استار معتقد است هرگونه پاسخ نظامی طرفین، فشار بیشتری را بر بازارهای نفت وارد می‌کند. وی افزود: «با این حال، ما کماکان بر این باوریم که هشدارهای فراوان صادرشده در سطح بین‌‌‌‌‌الملل، در بحبوحه تنش‌های منطقه‌ای به این معنی است که اثرات هرگونه پاسخ نظامی به‌‌‌‌‌واسطه افزایش مخاطرات ژئوپلیتیک، در قیمت جهانی نفت منعکس خواهد شد. کارشناسان افزایش قیمت نفت به حدود ۹۱ دلار در هر بشکه از ۷۰دلار در اواسط فوریه را بیشتر به نگرانی‌ها از تنش‌های ژئوپلیتیک نسبت می‌دهند تا ریسک‌های موجود در مسیر تامین و عرضه مناسب و پایدار نفت‌‌‌‌‌خام. در سمت عرضه، عربستان‌‌‌‌‌سعودی و اوپک‌‌‌‌‌پلاس حداقل حدود پنج‌میلیون بشکه در روز عرضه نفت‌‌‌‌‌خام دارند که البته در صورت افزایش بیش از حد قیمت‌ها و رسیدن قیمت نفت به بیش از ۱۰۰دلار در هر بشکه، شرایط تغییر خواهد کرد.

الیس ادامه داد: «ما در حال‌حاضر انتظار داریم در مبحث قیمت نفت‌‌‌‌‌خام، ریسک‌های نزولی بیشتری نسبت به روند صعودی قیمت‌ها داشته باشیم، چراکه پتانسیل بالاتری برای رسیدن به ۷۵ دلار تا پایان سال‌۲۰۲۴ در مقابل حرکت پایدار به فراتر از ۱۰۰ دلار در هر بشکه داریم.» الیس البته در یادداشت اخیر خود هشدار داده بود که خطر اصلی برای بازارهای نفت، تشدید مستقیم تنش‌ها در منطقه خاورمیانه خواهد بود. در عین‌‌‌‌‌حال می‌توان تنش‌ها در منطقه را تا حدودی قابل‌اشتعال دانست. الیس ادامه داد: «واقعیت این است که ما اکنون با سناریویی مشابه با سناریویی که منجر به حمله سال‌۲۰۱۹ به تاسیسات نفتی بقیق عربستان شد و به‌‌‌‌‌طور‌‌‌‌‌ موقت بیش از نیمی از تولید نفت این کشور را متوقف کرد، فاصله داریم.»

لازم به ذکر است میدان نفتی بقیق از میادین نفتی عربستان‌سعودی است که در شرق این کشور قرار دارد. میدان بقیق در سال‌۱۹۴۰ کشف شد. میزان ذخیره درجای نفت‌خام این میدان بالغ بر ٢٢‌میلیارد بشکه برآورد می‌شود. ظرفیت تولید میدان نفتی بقیق به‌‌‌‌‌طور میانگین ۴۰۰‌هزار بشکه در روز است.

دعوت همگان به آرامش

الیس همچنین در یادداشت خود اعلام کرد؛ ایالات‌‌‌‌‌متحده و سایر کشورهای گروه۷، از همگان به‌صورت مستقیم یا حتی غیرمستقیم، می‌خواهند که منازعات را ادامه ندهند. الیس هشدار داد: «در صورت تشدید وضعیت، مخاطرات بازارهای جهانی نفت همچنان مطرح خواهند بود.» وی افزود: تولید نفت ایران تا فوریه ۲۰۲۴ حدود ۳.۱میلیون بشکه در روز بود که افزایش تحریم‌های اقتصادی آمریکا علیه این کشور می‌تواند این میزان را تا ۵۰۰‌هزار بشکه در روز کاهش دهد.

تاثیر افزایش تولید نفت آمریکا

الیس در یادداشت خود تاکید کرد؛ به باور مورنینگ‌‌‌‌‌استار، افزایش تولید نفت ایالات‌‌‌‌‌متحده «محرکی پرقدرت برای ایجاد آتش‌سوزی بیشتر احتمالی در منطقه نفت‌خیز خاورمیانه به‌حساب می‌آید.» چندی پیش بود که اداره اطلاعات انرژی آمریکا با انتشار گزارشی اعلام کرد؛ در پی رکوردشکنی تولید نفت در ایالت تگزاس آمریکا، بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت شیل ایالات‌متحده، تولید نفت‌خام این کشور به نقطه اوج خود پیش از شیوع ویروس‌کرونا در سال‌۲۰۱۹ نزدیک شد. در آن مقطع زمانی، تولید نفت این کشور در ایالت‌‌‌‌‌های تگزاس، نیومکزیکو و داکوتای‌شمالی همگی با افزایش همراه بوده‌اند. افزایش تولید نفت‌خام آمریکا در شرایطی رخ‌داد که عربستان و روسیه کاهش داوطلبانه تولید نفت خود را در مجموع روزانه بیش از یک‌میلیون و ۳۰۰‌هزار بشکه تا پایان سال‌تمدید کرده‌بودند، به‌‌‌‌‌طوری که بازار جهانی نفت‌خام به این خبر واکنش مستقیم نشان‌داد.

به گزارش رویترز، تولید نفت در بزرگ‌ترین کشور تولیدکننده نفت جهان طی سه سال‌گذشته به‌‌‌‌‌آرامی بهبود یافته زیرا شرکت‌ها از سودهای بی‌سابقه برای افزایش سود سهام و بازخرید به‌جای هزینه، برای شتاب‌‌‌‌‌بخشی به‌عملیات حفاری و تولید استفاده کرده‌اند.