تورم OECD در سال ۲۰۲۲ بیش از دو برابر ۲۰۲۱ (۶/ ۹ در مقایسه با ۰/ ۴درصد) بوده است و به بالاترین میانگین سالانه خود از ۱۹۸۸ رسیده است. پس از اوج مشاهده‌شده در ژوئن ۲۰۲۲، تورم انرژی در اکثر کشورهای عضو این سازمان تا حد زیادی کاهش یافته است و از ۸/ ۲۳درصد در نوامبر به ۴/ ۱۸درصد در دسامبر رسیده است که پایین‌ترین سطح تورم انرژی از اوت ۲۰۲۱ به حساب می‌آید. تورم مواد غذایی و تورم بدون احتساب مواد غذایی و انرژی نیز به ترتیب به ۶/ ۱۵ و ۲/ ۷درصد کاهش یافته است. در ماه دسامبر، تورم در تمام کشورهای جی۷ به‌جز ژاپن کاهش یافته است. بیشترین کاهش تورم در آلمان مشاهده شده است، که نشان‌دهنده تخفیف یارانه‌ای در قبوض گاز این کشور است. تورم غذا و انرژی همچنان عامل اصلی تورم کل در فرانسه، آلمان، ایتالیا و ژاپن بوده است، در‌حالی‌که تورم بدون احتساب مواد غذایی و انرژی عامل اصلی در کانادا، انگلستان و ایالات متحده بوده است. 

در منطقه یورو، تورم سالانه اندازه‌گیری‌شده با شاخص هماهنگ قیمت‌های مصرف‌کننده (HICP)  از ۱/ ۱۰درصد در نوامبر به ۲/ ۹درصد در دسامبر کاهش یافته است. تورم در بخش انرژی نیز به روند کاهشی خود ادامه داده ، اما تورم بدون احتساب مواد غذایی و انرژی در ماه دسامبر افزایش یافته است. برآورد یورواستات برای ژانویه ۲۰۲۳ حاکی از کاهش تورم سالانه در منطقه یورو به ۵/ ۸درصد است؛ به‌طوری‌که تورم انرژی به میزان قابل‌توجهی کاهش یافته و تورم به استثنای مواد غذایی و انرژی ثابت مانده است. در G۲۰، تورم سالانه از ۰/ ۹درصد در نوامبر به ۵/ ۸درصد دسامبر کاهش یافته است. تورم سالانه در کشورهای خارج از OECD، مانند برزیل و آفریقای جنوبی، با کاهش همراه بوده، اما در آرژانتین، چین، هند، اندونزی و عربستان سعودی افزایش یافته است.