دومین مناظره انتخابات ریاست جمهوری در حالی به پایان رسید که کماکان کاندیداهای اصول‌گرا سیاست تهاجم به روحانی و جهانگیری را در پیش گرفته بودند. ظاهرا کاندیداها قصد ندارند برنامه‌های دقیق خود را برای مشکلاتی که منتقد آن هستند، بیان کنند والبته برخی کارشناسان علت آن را ساختار غلط برگزاری مناظره‌ها می‌دانند. از طرف دیگر کاندیداهای دولت هم بیشتر بر اعداد و ارقام و مقایسه آماری با سال ۹۲ تمرکز دارند.

اینگونه به‌نظر می‌رسد که برنامه اصلی دولت، تاکید بر ادامه مسیر کنونی است و تنها نشانه ارائه برنامه از جانب کاندیداهای اصولگرا تحت عنوان «برنامه دولت و کرامت» در میانه مناظره نام برده شد. با وجود این شرایط، نظرسنجی‌ها نشان‌دهنده این است که هیچ‌کدام از مناظره‌ها نتوانسته‌اند تاثیر چشمگیری بر افزایش مشارکت مردم داشته باشند. آیا باید طرح متفاوت و جدیدی برای مناظره درنظر بگیرند یا کاندیداها باید به گونه دیگری طرح موضوع کنند. در این پرونده باشگاه اقتصاددانان، کارشناسان برآیند کلی مناظرات، وعده‌های طرح شده، دغدغه‌های طرفین و قضاوت شخصی‌شان را نسبت به هریک از کاندیداها بررسی می‌کنند.