این تامین منابع مالی جدید می‌تواند به شکل‌های مختلفی صورت پذیرد. به‌عبارت دقیق‌تر هنگامی که یک شرکت فعال در بازار سهام بخواهد سرمایه خود را افزایش دهد باید تعدادی سهام جدید منتشر کند و به سهامداران بفروشد تا مبلغ موردنیاز برای افزایش سرمایه را تامین کند. چنانچه بخواهیم یک دسته‌بندی از انواع روش‌های افزایش سرمایه داشته باشیم، می‌توان چهار روش کلی را برای افزایش سرمایه در نظر گرفت؛ افزایش سرمایه از محل سود انباشته، از محل آورده‌نقدی و مطالبات حال شده سهامداران و از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها و به روش صرف سهام.  در این میان آمارها حاکی از این است که استفاده از روش افزایش سرمایه از طریق صرف سهام، هنوز جایگاه شایسته خود را پیدا نکرده و به‌تازگی سیاست‌گذاری بورسی به بررسی موانع موجود در این زمینه پرداخته تا با مرتفع کردن مشکلات، بتوان از پتانسیل بازار سرمایه برای تامین مالی شرکت‌ها با کمترین هزینه و جذب نقدینگی برای اهداف توسعه‌ای و بهبود ساختاری در کمترین زمان، بهره برد.  به‌عبارت دقیق‌تر در این روش افزایش سرمایه، شرکت، سهام خود را به مبلغی بیش از قیمت اسمی و از طریق پذیره‌نویسی به فروش رسانده و تفاوت حاصل از قیمت فروش و قیمت اسمی سهام را، به حساب اندوخته منتقل یا در ازای آن سهام جدید، به سهامداران قبلی می‌دهد. در واقع در افزایش سرمایه به روش صرف سهام به‌جای انتشار سهام عادی با ارزش اسمی، پذیره‌نویسی سهام جدید ناشی از افزایش سرمایه به قیمت بازار انجام می‌شود. منظور از صرف سهام، اضافه ارزش سهام یعنی مابه‌التفاوت ارزش بازاری و اسمی سهام خواهد بود.  به گفته کارشناسان سرعت بالاتر جذب منابع، نیاز به درصد پایین‌تر افزایش سرمایه، کاهش هزینه تعهد پذیره‌نویسی، امکان جذب سرمایه‌گذاران جدید، افزایش درصد سهام شناور و جلوگیری از نوسانات شدید قیمت سهام از جمله مزایای افزایش سرمایه به روش صرف سهام خواهد بود.