تهدیدات بازگشایی زودهنگام
اگر بدون آمادگی‌های لازم اقتصاد بازگشایی شود و بار دیگر موارد ابتلا به کرونا رشد قابل‌ملاحظه و پایدار داشته باشد هزینه‌های پزشکی نیز بالا خواهد رفت. برای درک وضعیت هزینه‌های درمانی مرتبط با همه‌گیری ویروس کرونا، همزمان با افزایش موارد ابتلا به این ویروس، تیم تحقیقات انفورماتیک در دانشگاه نیویورک یک شبیه‌سازی رایانه‌ای را برای کل ایالات‌متحده انجام داده است. با این شبیه‌سازی می‌توان فهمید تداوم همه‌گیری چه اثراتی دارد و هزینه‌های درمانی این روند چه میزان خواهد بود. تیم ما مدل‌های شبیه‌سازی رایانه‌ای را تهیه می‌کند تا به تصمیم‌گیرندگان کمک کند درک بهتری از بیماری‌های واگیر داشته باشند و بهتر بتوانند با این دسته بیماری‌ها مقابله کنند. در دوره همه‌گیری آنفلوآنزا H۱N۱در سال ۲۰۰۹، این تیم در دپارتمان بهداشت و خدمات انسانی مستقر شد تا به تدوین برنامه واکنش ملی به این بیماری کمک کند. این مدل‌ها سعی می‌کنند تمامی نیروهای انسانی، روندها و منابع سیستم‌های درگیر در یک مساله بهداشتی یا عمومی نظیر همه‌گیری را شبیه‌سازی کنند و یک جهان مجازی را پدید آورند و سناریوهای گوناگون را آزمایش کنند؛ یعنی از لحاظ سیاست‌ها و اقداماتی که می‌تواند انجام شود، همچنین هزینه‌های احتمالی محاسبه می‌شود.
در مورد بحران کنونی ما شبیه‌سازی را برای تمامی جمعیت آمریکا انجام دادیم و هر فرد مجازی در این شبیه‌سازی ممکن است به این ویروس مبتلا شود. همچنین مانند دنیای واقعی، ممکن است بیماری او شدت پیدا کند یا برعکس بدون شدت پایان یابد. اگر ابتلا بدون هیچ نشانه‌ای باشد به این معناست که هزینه‌ای صرف آن نمی‌شود. یک پرسش مهم این است که هزینه‌های درمانی چگونه انباشته می‌شود؟ اگر کسی به ویروس کرونا مبتلا شود آنچه پس از آن رخ می‌دهد به شدت، به علائم وابسته است و البته اقدامی که فرد موردنظر انجام می‌دهد اهمیت بالایی دارد. برای مثال درمان یک کودک با علائم محدود تنها مستلزم تماس با یک پزشک است که معمولا ۳۲ دلار هزینه دارد. در اکثر موارد این هزینه بین ۱۹ دلار تا ۵۶ دلار است. هزینه برای یک بزرگسال در همان شرایط حدود ۱۷ دلار است. در اکثر موارد این هزینه بین ۱۶ دلار تا ۶۷ دلار است. طبیعی است که اگر فرد دارای علائم شدید شود و ضروری باشد در بیمارستان بستری شود، هزینه‌ها افزایش پیدا می‌کند. هزینه تخت بیمارستان، پرسنل، دارو و احتمالا استفاده از تجهیزاتی نظیر دستگاه ونتیلاتور در مجموع به‌طور متوسط برای هر فرد که در بیمارستان بستری می‌شود به بالاتر از ۱۴ هزار دلار افزایش پیدا می‌کند. اکثر افرادی که به کرونا مبتلا می‌شوند به بستری شدن نیاز پیدا نمی‌کنند، در نتیجه متوسط هزینه‌های هر فرد مبتلا که دارای علائم است حدود ۳ هزار دلار می‌شود. این رقم ۴ برابر هزینه معمول درمان کسی است که به آنفلوآنزای علامت‌دار مبتلا می‌شود و این یک دلیل مشابه نبودن کرونا و آنفلوآنزا است.
موضوع بسیار مهم دیگر که سبب افزایش هزینه‌ها است این که هزینه‌های درمان فرد مبتلا به کرونا پس از مرخص شدن از بیمارستان پایان نمی‌یابد. آن دسته از بیماران که دچار علائم شدید می‌شوند به ویزیت‌های بعدی پزشک، عکسبرداری یا سی‌تی‌اسکن، آزمایش‌های گوناگون، استفاده از دارو و حتی بستری شدن مجدد در بیمارستان نیاز پیدا می‌کنند. برای مثال کسانی که مشکلات حاد ریوی پیدا می‌کنند مستعد بیماری‌های دیگر می‌شوند. یک سال پس از ابتلای اولیه به کرونا هزینه‌های کلی تمامی این مراحل به حدود ۴ هزار دلار می‌رسد یعنی ۳۰ درصد بالاتر از هزینه‌های اولیه. این امر نشان می‌دهد نمی‌توان آنچه پس از مرخص شدن فرد از بیمارستان رخ می‌دهد را نادیده گرفت. از سوی دیگر برای برخی بیماران اثرات منفی ابتلا و هزینه‌های پزشکی پس از از میان رفتن ویروس پایان نمی یابد. برای مثال آن دسته از مبتلاها که دچار مشکلات پایدار ریوی شده‌اند همچنان مشکلات تنفسی خواهند داشت و اگر ویروس بر بخش‌های دیگر بدن این افراد اثر گذاشته باشد به درمان این مشکلات نیز نیاز است.
به این ترتیب با توجه به این‌گونه مشکلات پایدار، ابتلا به کرونا برای برخی افراد یک مشکل بلندمدت به‌وجود خواهد آورد. در تمامی این موارد هزینه‌ها همچنان بالا می‌رود و بیمارستان‌ها به شکل‌های مختلف از این وضعیت زیان می‌بینند. موضوع دیگری که به آن اشاره شده، ایمنی جمعی است. یافته‌های ما نشان می‌دهد هنگامی که تعداد بسیار زیادی از مردم به ویروس کرونا مبتلا می‌شوند، چه روی می‌دهد. اگر ۲۰ درصد جمعیت آمریکا به این ویروس مبتلا شوند حدود ۱۱ میلیون نفر باید در بیمارستان بستری شوند و مجموعه روزهای استفاده از دستگاه ونتیلاتور برای کسانی که دچار نشانه‌های شدید این ویروس می‌شوند ۱۳ میلیون روز خواهد بود. هزینه مستقیم این فرآیند ۱۶۳ میلیارد دلار است و تازه این رقم شامل هزینه‌های پس از بهبود و مرخص شدن فرد از بیمارستان نمی‌شود. همچنین باید هزینه ویزیت پزشکان، آزمایش‌های مکرر، هزینه اجرای تدابیر حفاظتی برای پرسنل درمان و... را به این رقم افزود. اگر قبل از ساخته شدن واکسن برای ویروس کرونا، نیمی از جمعیت آمریکا به این ویروس مبتلا شوند، نزدیک به ۲۸ میلیون نفر در بیمارستان بستری خواهند شد و تعداد کلی روزهای استفاده از دستگاه ونتیلاتور به بیش از ۳۲ میلیون روز خواهد رسید. در این حالت هزینه کلی این فرآیند حدود ۴۱۰ میلیارد دلار است. مجموع هزینه‌ها با در نظر گرفتن یک سال اقدامات ضروری پزشکی پس از مرخص شدن از بیمارستان به ۵۴۰ میلیارد دلار می‌رسد. این رقم مشابه رقم هزینه‌ها در شرایطی است که قرار باشد ایمنی جمعی رخ دهد، یعنی نقطه‌ای که در آن تعداد مبتلایان به کرونا و ایمن شدن‌ها به‌حدی می‌رسد که ویروس دیگر میزبانی برای شیوع پیدا نمی‌کند. برای ویروس کرونا ایمنی جمعی زمانی تحقق می‌یابد که حداقل ۶۰ درصد جمعیت یا به شکل طبیعی یا با واکسن به این ویروس مبتلا شده باشند. اگر ۸۰ درصد جمعیت به کرونا مبتلا شوند، بیش از ۴۴ میلیون نفر در بیمارستان بستری خواهند شد و در مجموع ۵۲ میلیون روز از دستگاه ونتیلاتور استفاده خواهد شد. در این حالت هزینه مستقیم درمانی ۶۵۴ میلیارد دلار خواهد شد. اگر هزینه‌های یک سال اقدامات پزشکی پس از مرخصی از بیمارستان را نیز در نظر بگیریم، رقم کلی به ۱۲۰۰ میلیارد دلار افزایش می‌یابد. آنچه بیان شد نشان می‌دهد اگر اجازه داده شود تعداد زیادی از جمعیت به کرونا مبتلا شوند چه هزینه سنگینی به کل اقتصاد و بیمارستان‌ها وارد خواهد شد. در واقع اگر تدابیر حفاظتی به درستی اجرا نشود یا اجازه داده شود از طریق ایمنی جمعی مشکل حل شود، هزینه‌ها سرسام‌آور خواهد بود. برای تصمیم‌گیری درست طی این دوره همه‌گیری، به داده‌های فراگیر و استفاده از علم نیاز است.
