لزوم همکاری بین‌المللی
دبیرکل سازمان ملل خواستار انعقاد توافق‌نامه تاریخی بین کشورهای توسعه‌یافته و اقتصادهای نوظهور شد. او گفته است: «آمریکا و چین که بزرگ‌ترین اقتصادهای جهان و تولیدکنندگان اصلی گازهای گلخانه‌ای هستند مسوولیتی خاص برای تحقق اهداف اقلیمی جهان دارند. تحقق اهداف یاد شده تنها امید ما برای مهار روند مخرب گرم‌شدن کره زمین است.» اما واقعیت این است که در سال‌های اخیر تنشها بین آمریکا و چین شدت پیدا کرده و این نگرانی وجود دارد که این تنشها همکاری بر سر تحقق اهداف زیست‌محیطی را با مانع مواجه کند. یکی از تحلیلگران می‌گوید: «تنش بین دو اقتصاد بزرگ جهان به امنیت دنیا و وضعیت اقلیمی جهان لطمه وارد می‌کند. دولت آمریکا اخیرا در استراتژی امنیت ملی خود چین را تهدیدی حتی بزرگ‌تر از روسیه توصیف کرده و کاخ سفید به پکن هشدار داده که اگر به تایوان حمله کند آمریکا به دفاع از این جزیره اقدام خواهد کرد. چین نیز آمریکا را به ارسال سیگنال‌های غلط و خطرناک درباره تایوان متهم کرده است. »
دیدگاه اقتصادهای در حال توسعه و نوظهور این است که اگر دو تولیدکننده بزرگ گازهای گلخانه‌ای یعنی آمریکا و چین نمی‌توانند بر سر مقابله با انتشار گازهای یادشده به توافق برسند آنگاه هدف از توافق‌نامه‌های کاهش انتشار این گازها چیست؛ زیرا نقش دیگر کشورها در گرم‌شدن کره‌زمین بسیار کمتر از چین و آمریکاست.
به نظر می‌رسد برای چین مساله تایوان مهم‌تر از همکاری برای کاستن از انتشار گازهای گلخانه‌ای است. تنشها بین چین و آمریکا اثرات بسیار منفی بر تلاش‌ها برای کاستن از گرمای زمین دارد. یکی از مقامات پیشین سازمان ملل می‌گوید: «در گذشته مذاکرات اقلیمی پیشرفت‌های محسوس داشت؛ زیرا آمریکا و چین همکاری می‌‌‌کردند. در کنفرانس آب‌وهوایی ملل متحد در سال گذشته که در گلاسکوی اسکاتلند برگزار شد واشنگتن و پکن بر سر همکاری بیشتر برای مقابله با پدیده گرم‌شدن کره زمین به توافق رسیدند. امیدوارم راهی برای ادامه این همکاری‌‌‌ها پیدا شود. البته تمامی کشورها باید در این مسیر همکاری کنند و مشارکت داشته باشند؛ زیرا این امر مسوولیت مشترک همه کشورهاست. بدون همکاری هر یک از اقتصادهای بزرگ راه حلی برای مشکل گرم‌شدن کره زمین وجود ندارد. »
یکی از تحلیلگران می‌گوید: «اگرچه اختلافات عمیق سیاسی بین چین و آمریکا وجود دارد؛ اما وقتی نوبت به وضعیت اقلیمی جهان می‌رسد باید تمام اختلافات کنار گذاشته شود. آمریکا به لحاظ تاریخی بیشترین میزان گازهای گلخانه‌ای را تولید کرده و در حال حاضر چین بزرگ‌ترین تولیدکننده این گازهاست. اگر این دو کشور بر سر تلاش برای مقابله با گرم‌شدن کره زمین توافق کنند سیگنالی بسیار مثبت به جهان ارسال می‌شود و اکنون به چنین سیگنالی بسیار نیاز داریم؛ زیرا وضعیت تغییرات اقلیمی واقعا بسیار نگران‌کننده است.»
