اهداف نسل جدید گردشگران

نویسنده: الیس ریبونز مترجم: مریم رضایی منبع: Forbes عکس‌هایی که دیوار چین را مملو از گردشگران در حال تفریح نشان می‌دهد، ممکن است در اوضاع بد گردشگری داخلی چین کمی خوشحال‌کننده باشد، اما دیگر اهمیتی ندارد. تعداد گردشگرانی که از چین به خارج از این کشور می‌روند با سرعتی فراوان، همچون اقتصاد این کشور در حال افزایش است و این موضوع لزوم توجه کافی به این واقعیت را نشان می‌دهد. از آنجا که اقتصاد گردشگری بخش مهمی از اقتصاد بسیاری از کشورهای دنیا را تشکیل می‌دهد، گردشگری چینی موضوعی است که باید توجه ویژه‌ای به آن نشان داد؛ به خصوص اکنون که چینی‌ها در پول خرج کردن، آمریکایی‌ها و آلمانی‌ها را پشت سر گذاشته و سال گذشته به تنهایی رکورد ۱۰۲ میلیارد دلار را در این زمینه به ثبت رسانده‌اند. از این رو صنایع و جوامع گردشگری به‌طور کلی باید از گردشگران چینی استقبال کرده و بدانند چگونه باید نیازهای آنها را برطرف کنند. در جشن ملی «هفته‌طلایی» چین که در ابتدای ماه اکتبر برگزار شد، چینی‌ها به مکان‌های توریستی در سراسر دنیا هجوم آورده و علاوه بر گرفتن عکس‌های دسته‌جمعی و بازدید از مکان‌ها، خریدهای زیادی نیز انجام دادند.

اخیرا در یکی از شیک‌ترین فروشگاه‌های خیابان آکسفورد لندن، گروهی از چینی‌ها برای خرید انبوهی از لوسیون‌ها و کرم‌ها هجوم آورده بودند و یکی از آنها در مصاحبه‌ای میدانی توضیح داد که از پول خرج کردن زیاد در این وضعیت بسیار خوشحال است «چون این هدایا منحصر به فردند و نمی‌توان آنها را در خود چین فراهم کرد». بنابراین، ایجاد شرایط مناسب برای گردشگران چینی بسیار مهم است و لزوم شناخت انواع گردشگران چینی را گوشزد می‌کند.

گردشگران کاری: تعداد گردشگران چینی که برای کسب‌وکار سفر می‌کنند رو به افزایش است، چرا که کارآفرینان چینی به‌طور فزاینده‌ای به دنبال یادگیری مهارت‌های جدید و توسعه کسب‌وکار خود در خارج از این کشور هستند. این نوع گردشگران برای شرکت در کنفرانس‌ها، تحقیق در مورد سرمایه‌گذاری یا به صورت انفرادی با اهداف خاصی که در ذهن دارند، به خارج سفر می‌کنند. با تسهیل محدودیت‌های ویزا برای این نوع گردشگران، تعداد سفرهای آنها در گروه‌های کوچک‌تر افزایش خواهد یافت. این گروه‌های کوچک‌تر در حالی که آزادی بیشتری برای تحرک دارند، احتمال بروز اتفاقات بد یا شرایط عدم ارتباط مناسب را نیز افزایش می‌دهند. به‌عنوان مثال، آقای شین که اخیرا یک سفر کاری به نیویورک داشته، از اینکه هتل محل اقامت او در مورد منوی غذا هیچ اطلاعاتی به زبان چینی نداشت،‌ ناامید شده بود و در نهایت تصمیم گرفت در شهر بچرخد و در رستوران‌های چینی بی‌کیفیت غذا پیدا کند. او می‌توانست در هتل بماند و از امکانات ویژه آنجا مطابق فرهنگ آمریکایی استفاده کند، اما به دلیل ندانستن زبان انگلیسی، احساس کرد بهتر است با هموطنان خود همراه شود. به علاوه، این نوع گردشگران معمولا خوب پول خرج می‌کنند و چون علاقه دارند در حین سفر کاری، دنیا را بهتر بشناسند بنابراین ارائه اطلاعات بیشتر به زبان چینی در هتل‌ها، رستوران‌ها و مراکز خرید می‌تواند نفع زیادی به آنها برساند.

گردشگران تحصیلی: دانشجویان چینی در دانشگاه‌های خارج از این کشور، از قدیم به دلیل ضعف مالی و بی‌علاقگی چندان مورد توجه نبوده‌اند، اما این روزها به‌طور فزاینده‌ای توانایی آنها برای پرداخت شهریه بیشتر می‌شود. سنت کنفسیوس همراه با سیاست تک‌فرزندی باعث شده حتی آن دسته از خانواده‌های چینی که وضعیت مالی معمولی دارند، کاملا بر تحصیل فرزندان خود، به خصوص در دانشگاه سرمایه‌گذاری کنند. کایل که در رشته MBA در لندن تحصیل می‌کند، می‌گوید «ماهانه حدود ۵ هزار دلار صرفا برای هزینه‌های زندگی در لندن می‌پردازد».

موضوع تمکن یافتن دانشجویان چینی از سوی مراکز آموزشی در سراسر دنیا مورد توجه قرار گرفته و به همین منظور بسیاری از آنها دوره‌های ویژه زبان چینی را برگزار می‌کنند. به جز گروه‌های دانشجویی، برنامه‌های آموزش مدیریت نیز یا به صورت مستقل یا با همکاری موسساتی مانند «مدرسه کسب‌وکار هاروارد» برگزار می‌شود. چینی‌ها میلیون‌ها دلار برای گذراندن این دوره‌ها می‌پردازند.

گردشگران ماجراجو: نوع جدید و رو به رشدی از توریست‌های چینی، ماجراجویان جوان یا ورزشکار هستند. غواصی حرفه‌ای، کوهنوردی و... حوزه‌های رو به رشدی در این زمینه هستند. شیائو فان، از علاقه‌مندان به غواصی می‌گوید: «اینها رو‌ش‌های خوبی برای سفرهای گروهی هستند و در عین حال می‌توان چیزهایی را تجربه کرد که شخصی‌تر از تجربیات توریست‌های معمولی است.»

افزایش راحتی و دسترس‌پذیر بودن سفرهای خارجی باعث شده افراد بیشتری - حتی از میان افراد فقیرتر - به سفرهای ماجراجویانه روی آورند.

گائو از پکن، به افزایش تعداد افرادی که به این نوع سفرها علاقه دارند اشاره کرده و می‌گوید: «تمایل دارم در سفر خود بین ۱۵۰۰ تا ۳۰۰۰ دلار فقط صرف خرید کنم». چینی‌ها ترجیح می‌دهند هر چقدر در این سفرهای ارزان‌قیمت صرفه‌جویی می‌شود را برای خرید مواردی که در چین به آن دسترسی ندارند، هزینه کنند.

گردشگران «دانوی»: کلمه دانوی (danwei) در زبان چینی به معنی واحد کار است که به‌عنوان یک سیستم کاری وارد اشکال مدرن‌تر فرهنگ شرکت‌ها شده است. مطابق سیستم دانوی، شرکت‌ها به خرج خود کارمندان را به سفر خارجی می‌فرستند و حتی روند اخذ ویزا را نیز تسهیل می‌کنند. مهم‌تر از آن، در این روش با یک تیر دو نشان زده می‌شود: یکی آنکه شرکت و مدیر آن وجهه خوبی به دست می‌آورند و دیگر آنکه شانس رفتن به خارج و دیدن دیگر نقاط دنیا برای کارمندان ایجاد می‌شود. مهم است که اشاره کنیم این نوع گردشگران اغلب این فرصت‌ سفر را به‌عنوان پاداش کاری و وفاداری به شرکت خود به دست می‌آورند. مهم‌تر از آن، چون این گردشگران خرج سفر و اقامت خود را نمی‌پردازند، پول زیادی برای خرید و تفریح خرج می‌کنند. یک بررسی تازه از گردشگران دانوی نشان داده که آنها در هر سفر به‌طور میانگین ۶ تا ۱۰ هزار دلار خرج می‌کنند. با توجه به این که حقوق ماهانه کارمندان معمولی معادل هزار دلار است، این رقم بسیار قابل توجه به نظر می‌رسد. همچنین چون بسیاری از گردشگران دانوی، این نوع سفر را تنها فرصت سفر خارجی برای خود می‌دانند، سعی می‌کنند پول بیشتری برای خرید و تفریح صرف کنند.

گردشگران بی‌قرار: در نهایت، در پایین‌ترین درجه، گروه گردشگرانی قرار دارند که خیلی سریع از نقطه‌ای به نقطه دیگر می‌روند و ظرف پنج روز از ۱۰ شهر مختلف دیدن می‌کنند و همه جاهای دیدنی را زیر پا می‌گذارند و در مقابل بناهای یادبود مختلف عکس «سلفی» می‌گیرند. اینها همان گروه‌هایی هستند که در قالب تورهای گردشگری سازماندهی می‌شوند و البته خریدهای فوری جزو مهمی از برنامه‌های این نوع گردشگران است.

شهروندان چینی برای گردشگری بین‌المللی از قدیم به تورهای گروهی متکی بودند. دلیل این موضوع یکی محدودیت‌های ویزا بوده و دیگر اینکه بسیاری از آنها از ورود به دنیای بیگانه غیرچینی هراس داشتند. با اینکه این نوع تورها هنوز در چین زیادند، اما آگاهی گردشگران برای سفرهای فردی تا حد زیادی افزایش یافته است.

به هر حال، از آنجا که خبرگزاری شینهوا پیش‌بینی کرده چین تا سال ۲۰۱۸ به بزرگ‌ترین بازار گردشگری آمریکا تبدیل خواهد شد، نمی‌توان این تعداد گردشگر را نادیده گرفت.

گردشگر چینی، چه یک گروه معمولی از یک شهر فقیرنشین باشد و چه مدیری که به دنبال سرمایه‌گذاری روی پروژه‌های خارجی، به پول خرج کردن علاقه دارد. بنابراین کاری که دنیا اکنون باید انجام دهد این است که خود را برای این نسل جدید گردشگران آماده‌تر کند.