با این ‌حال وزارت دارایی انگلیس به‌ تازگی کمیته جدیدی را تشکیل داده تا پول نقد را در این کشور یعنی از سکه یک پنسی گرفته تا اسکناس ۵۰ پوندی حفظ کند.  فیلیپ هاموند، وزیر دارایی انگلیس می‌گوید، مردم باید درباره چگونگی مصرف پول خود حق انتخاب داشته باشند.  سکه یک پنسی اولین بار در ۱۵ فوریه ۱۹۷۱ تولید و بیش از یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون سکه در همان سال اول منتشر شد. این سکه با ۵۶/ ۳ گرم وزن و قطر ۳/ ۲۰ میلیمتر، تا سال ۱۹۹۲ از جنس برنز ساخته می‌شد و سپس تولید مسی آن آغاز شد. براساس قوانین انگلیس حداکثر استفاده از این سکه در هر معامله، تا ۲۰ پنس تعیین ‌شده است. اکنون ارزش یک پنس از نیم پنی که تولید آن در سال ۱۹۸۴ میلادی متوقف و سپس جمع‌آوری شد کمتر است.  به‌‌عبارت‌ دیگر هزینه یک قرص نان از ۱۱ پنس در سال ۱۹۷۳ میلادی در حاضر به ۳۰/ ۱ پوند (۱۳۰ پنس) افزایش‌ یافته که این میزان نشان‌‌دهنده رشد ۱۲ برابری آن طی نزدیک به ۴۰ سال گذشته است. تحقیقات نشان می‌دهد که از هر ۱۲ عدد سکه یک پنسی، یک سکه دور انداخته می‌شود.  از این ‌رو، وزیر دارایی انگلیس بهار سال گذشته از مردم خواست تا درباره جمع‌‌آوری این دو سکه و اسکناس ۵۰ پوندی که به گفته او واحد پولی «خلاف‌کاران و دلالان فاسد است» نظر بدهند.  یک سخنگوی دفتر نخست‌‌وزیری انگلیس در ادامه تصمیم وزارت دارایی اعلام کرد که این کشور هر دو سکه یک و دو پنسی را حفظ و با تغییر جنس اسکناس ۵۰ پوندی به تولید آن ادامه می‌دهد.  انگلیس اکنون ۶ سکه به ترتیب ۱، ۲، ۵، ۱۰ ، ۲۰ و ۵۰ پنسی تولید و چهار اسکناس ۵، ۱۰، ۲۰ و ۵۰ پوندی چاپ می‌کند. این کشور طی سال‌های اخیر جنس اسکناس‌های ۵ و ۱۰ پوندی را برای افزایش ماندگاری و جلوگیری از تقلب تغییر داده و پلاستیکی کرده است.  دو اسکناس ۲۰ و ۵۰ پوندی نیز قرار است طی سال‌های آینده شکل و جنس آنها تغییر کند.