انجام معاملات با حرکات دست

شادی آذری- بورس‌فلزات لندن (LME)، نخستین بازار فلزات غیرآهنی جهان است.

این بازار از لحاظ حجم مبادلات یکی از بزرگ‌ترین بورس‌های کالا و دهمین تالار فرعی بزرگ جهان به شمار می‌رود. عضویت در بورس‌فلزات لندن به صورت بین‌المللی است و ۹۵درصد فعالیت‌های اقتصادی آن از خارج از مرز‌های انگلیس نشات می‌گیرد. بورس‌فلزات لندن بخش اعظم درآمد‌های نامریی انگلیس را تامین می‌کند و هرساله مسوولیت کسب درآمد‌های خارجی انگلیس را برعهده دارد. همه این ویژگی‌ها نتیجه گردش مالی سالانه بیش از ۲۰۰۰میلیارد دلار در این بورس است.

بورس‌فلزات لندن بازاری است که براساس معاملات کار می‌کند. قرارداد‌های مربوط به فلزات آن براساس دادوستد و تحویل خود کالاها انجام می‌شود و بخش اعظم گردش مالی آن ناشی از حضور تولیدکنندگان، دست‌اندرکاران فرآوری فلزات و مصرف‌کنندگان فلزات پایه است. بورس‌فلزات لندن شاخصی جهانی را در زمینه عرضه و تقاضای فلزات در اختیار می‌گذارد و قیمت‌های رسمی آن توسط بخش صنعت به عنوان قیمت پایه برای قرارداد‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بورس‌فلزات لندن قرارداد‌های معاملاتی آتی و گذشته برای فلزات مس، آلومینیوم خالص، روی، قلع، نیکل، سرب و آلیاژ آلومینیوم ارائه می‌دهد.

همچنین قرارداد‌های آتی و گذشته براساس یک شاخص (LMEX) برای ۶ فلز پایه موجود است.

بورس‌فلزات لندن چگونه شکل گرفت؟

بورس‌فلزات لندن در سال ۱۸۷۷ به عنوان نتیجه مستقیم انقلاب صنعتی تاسیس شد. این صنعتی شدن در بریتانیا منجر به واردات میلیون‌ها تن فلز از خارج شد. تجاری که این کالا‌ها را وارد می‌کردند و پول زیادی را در این معاملات پرخطر خرج می‌کردند، احساس کردند خطرات مالی شدید تهدیدشان می‌کند چون مسافرت‌های دریایی در آن زمان طولانی و پرخطر بود و ممکن بود محموله بار پیش از آنکه فروخته شود، ارزش خود را از دست دهد. به همین دلیل به سرعت بازاری تاسیس شد که در آن این امکان وجود داشت که فلزات برای تاریخی در آینده و پیشاپیش به فروش برسند.

این فروش هم بر اساس زمان تخمینی رسیدن کشتی انجام می‌شد. به این ترتیب تاجر واردکننده در برابر سقوط قیمت‌ها مصون می‌ماند. نوع پیشرفته‌‌تر این روش همان است که امروزه فعالیت اصلی بورس را تشکیل می‌دهد. خیلی زود نیاز به رسمی‌سازی روش انعقاد این قراردادها و ویژگی‌های فلزات تحویلی احساس شد. بنابراین بورس فلزات لندن به عنوان مجمعی که در آن قراردادها مورد مذاکره قرار می‌گرفتند، تاسیس شد. این مذاکرات با حضور تجاری که در یک حلقه می‌ایستادند و قیمت‌های مورد نظر خود را برای خرید و فروش فریاد می‌زدند، انجام می‌شد. هنوز چنین حلقه‌ای در تالار بورس دیده می‌شود.امروزه این یکی از سه روش معامله است که دلالان بورس فلزات لندن استفاده می‌کنند.این سه روش عبارتند از: فریاد کشیدن قیمت‌ها در تالار بورس، بازار تلفنی ۲۴ساعته و معامله بر اساس تابلوی بخش گزینه‌های LME.

قیمت‌های روزانه:

این بورس یک نرخ معیار را برای قیمت‌های بازار ارائه می‌دهد که می‌توان آن را در معاملات سر تا سر جهان مورد استفاده قرار داد. هر روز بورس فلزات لندن مجموعه‌ای از قیمت‌های رسمی را اعلام می‌کند.

این قیمت‌ها اساس بسیاری از قراردادهای جابه‌جایی فیزیکی فلزات را در سر تا سر چرخه تولید تشکیل می‌دهد.

بخش گزینه‌های LME:

این بخش بورس فلزات لندن مسوول معاملات الکترونیک است.

این روش به دلالان امکان آن را می‌دهد که معاملات خود را از طریق تابلوی نمایش اجرا کنند. انعطاف‌پذیری، کارایی و عملی بودن این سیستم از ویژگی‌های کلیدی آن محسوب می‌شود.

انعطاف‌پذیری به این جهت از ویژگی‌های این سیستم محسوب می‌شود که این سیستم به دلالان اجازه می‌دهد طیف وسیعی از گزینه‌ها را در اختیار داشته باشند.

عملی بودن سیستم هم مربوط به این واقعیت می‌شود که تابلوهای اصلی از داده‌های سایر تابلوها که بر اساس تحلیل بازار و معاملات انجام‌شده هستند، بهره می‌گیرد.

معاملات با روش حرکات دست:

یکی از روش‌های معامله در بورس لندن استفاده از علائم دست است.

در این روش از انگشت‌ها برای اشاره به آخرین رقم قیمت فلز استفاده می‌شود.

شکل یک انگشتی: یک یا شش مناقصه (همچنین ۶۰مناقصه)

شکل دو انگشتی: دو یا هفت پیشنهاد (همچنین ۲۰ یا ۷۰ پیشنهاد)

شکل سه‌انگشتی: سه یا هشت معامله (همچنین ۳۰ یا ۸۰معامله)

چندین واسطه، معامله‌گران تالار بورس را یاری می‌رسانند. آنها که در پشت سر معامله‌گران می‌ایستند، اطلاعات مربوط به قیمت‌ها را به صورت شفاهی یا با استفاده از علائم دست به مسوولان بخش تلفنی منتقل می‌کنند.