سیاست‌های چین قیمت فولاد را بالا می‌برد

رضا زائر حیدری*

دولت چین به منظور کاستن از سرعت رو به رشد صادرات فولاد در این کشور، طی هفته گذشته تصمیم گرفت تخفیف‌های مالیاتی را که به صادر‌کنندگان فولاد این کشور تعلق می‌گیرد از ۱۱‌درصد به ۸‌درصد کاهش دهد. نتایج حاصل از این تصمیم طی هفته‌های آتی بر خلاف خواسته دولتمردان خواهد بود چرا که صادرکنندگان تلاش خواهند کرد در فرصت قانونی اعلام شده نسبت به ارسال محموله‌های خود از بنادر چین اقدام کنند. قانون جدید از زمان ابلاغ (پنجشنبه ۱۴ سپتامبر) لازم‌الاجرا است اما قراردادهای صادراتی که قبل از آن تاریخ منعقد شده باشد، می‌تواند مشمول ۱۱‌درصد بخشودگی شود. درصورتی که صادرکننده‌ای بخواهد از این فرصت ویژه استفاده نماید، می‌بایست تا پایان ماه سپتامبر درخواستش را در ادارات محلی مالیات ثبت و تا ۱۴ دسامبر یعنی اواخر ماه آذر به ادارات گمرک ارائه نماید.طی این مدت کالا باید از بنادر چین خارج شده باشد.

طی ماه‌های اخیر قرارداد‌های بزرگی توسط فولاد‌سازان چینی با خریداران خارجی بسته شده است بنابر این در هفته‌های آتی شاهد تلاش جدی صادرکنندگان چینی برای حمل سریع محمولات صادراتی خواهیم بود. محمولاتی که پس از ۱۴ دسامبر ارسال گردد ۳ ‌درصد از بخشودگی مالیاتی را از دست خواهند داد .

با اعمال قانون جدید بهای محصولات نهایی به‌طور میانگین ۳‌درصد افزایش خواهد یافت. با توجه به افزایش بهای مواد اولیه و انرژی، حاشیه سود صنعت فولاد بسیار کاهش یافته است، بنابر این ۳‌درصد افزایش در هزینه، رقم قابل توجهی خواهد بود. به‌عنوان مثال بهای محصولات شرکت شوگانگ بطور متوسط حدود ۵/۱۲ (دوازده و نیم)دلار در هر تن بیش از بهای فعلی تمام خواهد شد.

اهداف و نتایج سیاست جدید صادراتی حجم صادرات فولاد چین طی ۸ ماه اول سال ۲۰۰۶ بالغ بر ۵/۲۴ (بیست و چهارونیم)میلیون تن گردید که ۷۰‌درصد بیش از مدت مشابه سال قبل است. کاهش معافیت‌های صادراتی به دلیل افزایش هزینه از علاقه تولید‌کنندگان کوچک فولاد به بازار‌های خارجی خواهد کاست و این یکی از اهدافی است که دولت چین تعقیب می‌کند. همچنین دولت تلاش می‌کند صادرات را از محصولات ارزان قیمتی که با صرف انرژی زیاد و همچنین ایجاد آلودگی قابل توجه تولید می‌شود به سمت محصولات با ارزش افزوده بالاتر سوق دهد. هنگامی که بهای تمام شده فولاد‌های چینی افزایش یابد، صادر‌کنندگان ‌بایستی به‌دنبال بهبود فاکتور‌های رقابتی دیگر باشند.

هیچ یک از شرکت‌های چینی هنوز در مورد افزایش در قیمت‌های صادراتی تصمیمی اتخاذ نکرده‌اند چرا که عکس‌العمل سریع ممکن است به واکنش شدید بازار منجر گردد. به‌رغم پیشرفت‌هایی که حاصل شده است هنوز هم وجه تمایز اصلی محصولات چینی با رقبای این کشور عامل قیمت است. تولید‌کنندگانی هم هستند که با در نظر گرفتن احتمال کاهش حمایت‌های دولتی، طی سال‌های اخیر سعی در ایجاد تصویری جدید از محصولات چینی در میان خریداران داشته‌اند. بائو استیل بزرگ‌ترین فولاد‌ساز چینی معتقد است که سیاست‌های صادراتی این شرکت به‌رغم تصمیمات جدید مقامات دولتی دنبال خواهد شد. در بازار یابی محصولات این شرکت به کیفیت توجه بیشتری خواهد شد. پنج شرکت دیگر چینی نیز در حال حاضر اهداف دراز مدت صادراتی را دنبال می‌کنند و دو شرکت توانسته‌اند در بازار ایالات متحده به‌گونه‌ای موفقیت آمیز حضور داشته باشند. خروج تولید‌کنندگان کوچک‌تر فضای بیشتری در اختیار شرکت بزرگ تر قرار خواهد داد.

چینی‌ها به تازگی به بازار‌های جدیدی مانند حوزه خلیج فارس وارد شده‌اند. در بازار‌های جدید آنها تلاش می‌کنند با رقبای دیگر خود از کشور‌های در حال توسعه و همچنین حوزه سی‌ای‌اس یک فاصله ۳ تا ۱۲‌درصدی در قیمت‌گذاری را رعایت کنند. اعمال مقررات جدید رعایت این فاصله را کمی مشکل خواهد کرد.

با این حال نباید از نظر دور داشت که بزرگ‌ترین رقیب چینی‌ها در اروپا، آمریکا، بازار‌های شرق آسیا و بازار‌های جدید، تولید‌کنندگان دیگر چینی هستند. ادغام شرکت‌ها، طرح‌های سریع توسعه و سرمایه‌گذاری‌های خارجی در جهت تکمیل زنجیره تامین موجب کاهش بهای تمام شده فولاد در شرکت‌های بزرگ‌تر چینی شده است و اعمال مقررات جدید می‌تواند منجر به خروج شرکت‌های ضعیف تر از بازار‌های جهانی شود و این یکی از اهدافی است که دولت چین در زمینه فولاد دنبال می‌کند.

منابع: متال‌بولتن و اس‌بی‌بی

* کارشناس بازار فولاد