هر سال با شروع فصل برداشت گندم در کشور موضوع خریدهای تضمینی نیز باردیگر مطرح می‌شود و مسوولان دولتی آمارهایی را برای خرید گندم و حمایت از کشاورزان اعلام می‌کنند. البته این خرید تضمینی تنها مربوط به گندم نیست و در طول سال در مورد محصولات زیادی صورت می‌گیرد ولی باتوجه به اهمیت گندم خرید تضمینی آن نیز بیش از محصولات دیگر به چشم می‌آید. اما در این بین سوالاتی هم مطرح است؛ آیا خرید تضمینی اقدام مثبتی است؟ آیا در سال‌های گذشته راهگشا بوده و نیاز به بازنگری ندارد؟

مهدی معصومی، عضو هیات نمایندگان اتاق تهران و نایب رئیس کمیسیون کشاورزی در پاسخ به این سوالات می‌گوید: «خرید تضمینی به‌عنوان حمایت از کشاورز اقدام مثبتی است و در بسیاری از کشورها اتفاق می‌افتد اما نکته مهم این است که باید خرید تضمینی هوشمندانه باشد تا کمک دولتی و حمایت به افزایش کیفیت و کمیت محصولات منجر شود.»او در ادامه می‌گوید: «برای مثال الان در خرید گندم شاهدیم که این محصول با هر کیفیت از سوی دولت به قیمت ۱۲۶۰ تومان خریداری می‌شود و هیچ گونه تفاوتی بین قیمت گندم مرغوب و غیر وجود ندارد و این در شرایطی است که بهترین گندم در سطح جهان هم اکنون به قیمت حدود ۷۵۰ تومان به فروش می‌رسد؛ در واقع دولت در هر کیلوگرم حدود ۵۰۰ تومان به کشاورزان سوبسید می‌دهد اما به کیفیت اهمیت نمی‌دهد.»

معصومی در ادامه با بیان اینکه باید در خرید‌های تضمینی و کمک دولت به کشاورزان تجدید نظر صورت گیرد، می‌گوید: «بهتر است به جای خرید تضمینی دولت سوبسید خود را به زمین بدهد یعنی به میزان سطح زیر کشت محصول کمک هزینه به کشاورزان پرداخت کند برای مثال به کشاورزان بگوید اگر این میزان هکتار را گندم کشت کنند به آنها A تومان سوبسید خواهد داد و بعد فروش برعهده خود کشاورز باشد و در بورس و... آن را به فروش برساند. در این وضعیت کشاورز مجبور است هم به کمیت محصول خود توجه داشته باشد و هم به کیفیت زیرا مجبور است محصولش را خود و براساس کیفیت بفروشد.»

نایب رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق تهران با اشاره به اینکه به جز گندم بسیاری از محصولات کشاورزی و حتی گاهی مرغ و تخم مرغ هم به‌صورت خرید تضمینی به دولت فروخته می‌شوند، می‌گوید:« نه تنها در ایران که در بسیاری از کشورها دولت‌ها به کشاورزان کمک می‌کنند زیرا تولید محصولات غذایی برعهده کشاورزان است و این موضوع بسیار مهمی است به خصوص محصولاتی استراتژیک مانند گندم ولی این کمک‌ها به گونه‌ای صورت می‌گیرد که قواعد کلی بازار رعایت شود و به تولید بیشتر محصول بهتر منجر شود.»

او با اشاره به اینکه البته در کنار اصلاح روش خرید تضمینی و هوشمند شدن آن باید تغییرات دیگری هم شکل بگیرد تا محصولات بهتر تولید شود، می‌گوید: «سیاست کشاورزی دولت‌ها در سطح جهان الان به سمتی حرکت می‌کند که هر کشور محصولاتی را کشت و تولید می‌کند که صرفه اقتصادی از نظر آب و... برایش داشته باشد و اصراری بر تولید همه محصولات وجود ندارد در صورتی که این موضوع هنوز در کشور ما جا نیفتاده و رعایت نمی‌شود و شاهدیم که بسیاری از محصولاتی که آب بر هستند در مناطقی کشت می‌شوند که کمبود آب به چشم می‌خورد.»

وی افزود: همچنین برخی از محصولات نیز اصلا نباید با توجه به شرایط کشور کشت شوند ولی می‌بینیم که این قاعده نیز رعایت نمی‌شود در صورتی که با توجه به شرایط کشور وزارت جهاد کشاورزی باید دستورالعمل‌هایی را تهیه کند و کشاورزان را تشویق کند تا محصولاتی را کشت کنند که صرفه اقتصادی دارد؛ الان جهان به سمت دهکده جهانی پیش می‌رود و در این دهکده لزومی به کشت همه محصولات در یک منطقه نیست بلکه ملاک ارزش افزوده بیشتر است و اگر صرفه تولید نداشته باشد، کشورها به جای تولید، وارد می‌کنند.