به گزارش بلومبرگ، ساجان جیندال به دنبال گردآوری کنسرسیومی برای تصاحب ۷۵‌درصد سهام واحد معدن زغال‌سنگ کانادایی تک‌ریسورسز است. چنین اقدامی، شرکت JSW Steel را که با ۲۳میلیارد دلار در بورس بمبئی قرار دارد در برابر پیشنهاد ۸میلیارد دلاری رقیب یعنی غول کالایی‌های سوئیسی‌گلن‌کور قرار می‌دهد. با گرم شدن تنش‌‌‌های ژئوپلیتیک و سرعت انتقال انرژی جهانی، صنعتگرانی که در سریع‌ترین بازار رو به رشد جهان برای آلیاژها حضور دارند، نگران تامین امنیت هستند. هند به فولاد زیادی نیاز خواهد داشت. مصرف سرانه فلز نهایی تنها ۸۱کیلوگرم است که کمتر از نصف میانگین جهانی در سال ۲۰۲۲ است. دولت قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ ظرفیت تولید داخلی سالانه را تقریبا دوبرابر کند و به ۳۰۰میلیون تن برساند و جیندال در راس بزرگ‌ترین فولادسازان کشور در بازار قرار گیرد و این موضوع به سرمایه‌گذاری نیاز دارد تا بخش بزرگ‌تری از صنعت را تصاحب کند.

این نشان می‌دهد که JSW Steel و دیگر رقبای داخلی از جمله تاتا استیل و اداره دولتی فولاد هند، کارخانه‌‌‌های بزرگی را راه‌‌‌اندازی می‌کنند که به زغال‌‌‌سنگ زیادی نیاز دارند که بیشتر آن باید از طریق واردات تامین شود. حدود ۹۵‌درصد از زغال‌سنگ متالورژیکی که هند استخراج می‌کند حاوی محتوای خاکستر بسیار بالایی است که کیفیت آن را کاهش می‌دهد. چیزی حدود ۷۰‌درصد از واردات زغال‌سنگ کک‌سازی هند، از استرالیا وارد می‌شود و این موضوع باعث می‌شود کشورهای جنوب آسیا به‌شدت به یک کشور (استرالیا) برای مواد خام حیاتی وابسته باشند. دستیابی به معادن زغال‌سنگ یکی از راه‌‌‌های فولادسازان برای کاهش قرار گرفتن در معرض شوک‌‌‌های بالقوه عرضه است. هزینه‌‌‌های بالای ورودی به دنبال تهاجم روسیه به اوکراین سبب نصف شدن حاشیه درآمد قبل از بهره، مالیات و استهلاک JSW Steel در سال منتهی به پایان مارس ۲۰۲۳ شد.

 نوسانات به دلیل ژئوپلیتیک یک مشکل است که این چالش ممکن است همچنان ادامه داشته باشد، زیرا کشورها برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌‌‌ای و استفاده از سوخت‌‌‌های پاک‌‌‌تر عجله دارند و این امر احتمال عدم‌تطابق بیشتر تقاضا و عرضه را افزایش می‌دهد. در آمریکای شمالی، JSW Steel از گذشته دارای کارخانه‌‌‌های فولاد در اوهایو و تگزاس و تاسیسات معدن زغال‌سنگ در ویرجینیای غربی است. جیندال می‌‌‌توانست برای مناقصه واحد تک به حفاری عمیق بپردازد. یک خرید ۸میلیارد دلاری که تماما از طریق استقراض تامین می‌شود، نسبت خالص بدهی JSW Steel  را کاهش می‌دهد و آن را زیر حد تعیین‌شده ۷۵/ ۳برابر درآمد قبل از بهره، مالیات و استهلاک نگه می‌دارد.

با این حال، مانند دیگر سرمایه‌‌‌دارانی که از بحران بدهی بد اخیر کشور آسیب دیده‌‌‌اند نسبت به اهرم‌‌‌های مالی محتاط است. این معامله همچنین بیش از مبلغی است که هند در هر سال از سال ۲۰۱۸ برای M&A خارج از کشور هزینه کرده است. لنگر انداختن یک مناقصه کنسرسیوم منطقی است، اما اگر فشار وارد شود، سرمایه‌گذاران هندی می‌‌‌توانند مداخله‌گر تهاجمی باشند.