محمد‌حسین بابالو: مدتی است که قیمت آلومینیوم در بازارهای جهانی در مسیر افزایش بوده ولی در پایان هفته اندکی تعدیل شد. با توجه به ضعف نسبی تقاضا و عدم تحرک بازار، محدود شدن حجم تولید تولیدکنندگان و رکود بازار مواد اولیه تولید این فلز، افزایش قیمت نفت و رشد قیمت دیگر فلزات، بازار آلومینیوم را در کوتاه مدت‌ نمی‌توان چندان جذاب ارزیابی کرد؛ ولی این شرایط عمق و وسعت چندانی نداشته و گذرا خواهد بود. در آخرین معاملات روز جمعه قیمت هر تن آلومینیوم در بورس فلزات لندن برای معاملات نقدی ۱۸۵۰ دلار و برای معاملات ۳ ماهه ۱۸۸۵/۵۰ دلار ثبت شد. در بورس آتی شانگهای در پایان هفته گذشته قیمت هر تن آلومینیوم با ۲۵ یوآن کاهش به ۱۳ هزار و ۴۲۵ یوآن رسید.

قیمت ۱۸۵۰ دلار در حالی ثبت شد که قیمت آلومینیوم توانسته بود خود را به ۱۹۰۰ دلار در هر تن برساند؛ ولی نتوانست این سطح را حفظ کند. پس از کاهش محسوس قیمت‌ها در ابتدای سال میلادی جاری، هم‌اکنون قیمت آلومینیوم پس از ۵ ماه افزایش در سطوحی نزدیک به سطوح سال ۲۰۱۳ قرار دارد. رشد دسته جمعی قیمت فلزات در کنار قیمت نفت و طلا و کاهش محسوس موجودی انبارها مهم‌ترین‌ دلایل افزایش نسبی قیمت آلومینیوم به شمار می‌رود.

با توجه به روند صعودی قیمت آلومینیوم در ماه جاری میلادی و روند افزایشی آن در ۵ ماه اخیر، متوسط قیمت این فلز در ماه ژوئن برابر با ۱۸۴۹/۷۵ دلار بوده که به نسبت متوسط ماه مه و قیمت ۵۰/۱۸۰۶دلار، یک افزایش مطلوب را نشان می‌دهد. متوسط قیمت آلومینیوم از سال ۱۹۸۹ تا سال ۲۰۱۴ برابر با ۶۴/۱۷۵۰ دلار است که نشان می‌دهد بازار آلومینیوم به نسبت دیگر بازارهای فلزی شرایط جذابی ندارد که از روزهای سخت تولید جهانی این فلز حکایت می‌کند. از طرفی اوج قیمت آلومینیوم در جولای ۲۰۰۸ با قیمت ۳ هزار و ۲۷۱ دلار و ۲۵ سنت بوده و کف قیمتی این فلز نیز ۱۰۲۲ دلار و ۷۰ سنت و مربوط به نوامبر ۱۹۹۳ بوده است.

مهم‌ترین‌ دلیل ضعف نسبی قیمت آلومینیوم در مقایسه با دیگر فلزات را می‌توان در حجم تولید بالا و برتری عرضه بر تقاضا دانست. به‌صورت نسبی در سال‌های گذشته و به تبع قیمت‌های بالای پیشین، حجم سرمایه‌گذاری‌ها برای تولید آلومینیوم افزایش یافت که در شرایط ضعف نسبی تقاضا به افزایش موجودی انبارها منتهی شد. با توجه به فرآیندهای متنوع تولید آلومینیوم و حجم بالای تولید، در شرایط کاهش قیمت‌ها بسیاری از تولیدکنندگان اقدام به کاهش حجم تولید خود نکردند که به کاهش بیشتر قیمت‌ها منجر شد. با توجه به جایگاه تکنولوژی‌های نو در تولید آلومینیوم و استفاده از الکتریسیته و دیگر حامل‌های انرژی، تولیدکنندگان بزرگ با هزینه تولید کمتر به منظور دامپینگ و اخراج تولیدکنندگان کوچک‌تر از بازار به ادامه فعالیت خود با ظرفیت بالا ادامه دادند که در ضعف تقاضا، به افزایش موجودی انبارها منتهی شد. این در حالی است که هم‌اکنون با افزایش قیمت نفت و دیگر حامل‌های انرژی، بسیاری از تولیدکنندگان کوچک‌تر از بازار خارج شدند که کاهش موجودی انبارها و افزایش قیمت‌ها را در بر داشت. هم‌اکنون موجودی انبارهای بورس فلزات لندن در اقصی نقاط جهان نزدیک به ۵ میلیون و ۶۰ هزار تن بود که کمترین حد از اکتبر سال ۲۰۱۲ تاکنون است.

پس از کاهش موجودی انبارها، مهم‌ترین‌ دلیل افزایش قیمت آلومینیوم را رشد دسته‌جمعی بسیاری از فلزات و تبعیت کردن این فلز از روند رو به رشد قیمت‌ها در بازارهای جهانی دانسته‌اند. با توجه به مستهلک شدن این جو روانی و ضعف مبرم تقاضا، هم‌اکنون شرایط کلی بازار آلومینیوم چندان جذاب نیست. از طرفی قیمت‌های بالای فعلی از سوی رشد تقاضا حمایت‌ نمی‌شود که پتانسیلی برای کاهش قیمت‌ها است. این در حالی است که قیمت‌های بالای نفت می‌تواند پتانسیلی برای افزایش هزینه تولید آلومینا و درنهایت قیمت تمام‌شده آلومینیوم باشد که می‌تواند داده مثبتی برای تقویت بازار تلقی شود. به عبارت بهتر بازار آلومینیوم در برابر یک دو‌راهی قرار گرفته است. از سویی به تبع بالابودن قیمت نفت و افزایش قیمت‌ها در بازارهای مشابه قیمت‌ها تمایل به افزایش داشته ولی با توجه به ضعف محسوس تقاضا و رکود بازار مواد اولیه همچنین بالا بودن نسبی موجودی انبارها‌ نمی‌توان امیدی به افزایش قیمت‌ها داشت که از سویی پتانسیل‌های قدرتمندی برای کاهش قیمت‌ها به حساب می‌آید. به نظر می‌رسد داده‌های بنیادین مبنی بر کاهش قیمت‌ها از قدرت بیشتری برخوردار هستند بنابراین می‌توان گفت دورنمای آلومینیوم چندان جذاب نیست. شرایط عمومی بازار آلومینیوم نزولی است ولی داده‌های موجود می‌تواند از کاهش محسوس قیمت‌ها جلوگیری کند. با توجه به این موارد می‌توان دورنمای آلومینیوم را در کوتاه‌مدت نزولی ولی آرام دانست اما چندان ادامه‌دار نخواهد بود. با توجه به قبول آلومینیوم به‌عنوان وثیقه پس از یک‌سال‌و‌نیم در بازار چین احتمال افزایش جذابیت خرید و تقویت تقاضای سرمایه‌گذاری وجود دارد که پتانسیل دیگری برای بهبود بازار آلومینیوم خواهد بود. از طرفی کاهش شتابان موجودی انبارهای آلومینیوم خواهد توانست قیمت این فلز را باز هم به مسیر رو ‌به رشد خود باز‌گرداند.