بازار از نگاه اعداد

در روزی که گذشت شاخص‌کل بورس تهران با افت ۶۳‌هزار‌واحدی به محدوده ۲‌میلیون و ۱۴۵‌هزار واحد رسید. افت ۸۴/ ۲‌درصدی نماگر اصلی بازار سهام، این شاخص را به ۱۶فروردین سال‌جاری بازگرداند. این برای اولین‌بار از زمان شروع ریزش بازار در میانه‌‌‌‌‌‌های اردیبهشت است که بازار محدوده ۲‌میلیون و ۲۰۰‌هزار‌واحدی را از دست می‌دهد. این محدوده برای معامله‌گران و تحلیلگران تکنیکال از اهمیت بالایی برخوردار بود و ناحیه مهم بعدی که می‌تواند نقش حمایت را برای شاخص‌کل بورس بازی کند، محدوده ۲‌میلیون و ۱۰۳‌هزار‌واحدی است که به‌عنوان سقف سال‌۹۹ بورس تهران در نمودار شاخص قابل‌مشاهده است. شاخص هم‌‌‌‌‌‌وزن نیز درجریان دادوستدهای روز گذشته افت ۵۲/ ۲‌درصدی را تجربه کرد تا سهام کوچک بازار نیز همپای سهام شاخص‌‌‌‌‌‌ساز بازار در مدار نزولی قرار بگیرند. فشار فروش در بازار فرابورس اما اندکی کمتر از بازار بورس بود و شاخص‌کل فرابورس نیز با افت ۸۳/ ۱‌درصدی همراه شد. حقیقی‌‌‌‌‌‌های بازار سهام نیز با توجه به اینکه در کوتاه‌‌‌‌‌‌مدت مسیر روشنی را فراروی بازار متصور نیستند، فعلا راه خروج از بازار سهام را درپیش گرفته‌‌‌‌‌‌اند و در روز دوشنبه نیز ۶۹۴‌میلیارد‌ تومان دیگر از سوی حقیقی‌‌‌‌‌‌ها از گردونه معاملات سهام خارج شد. ارزش معاملات روز نیز این روزها در سطوح نازلی به نوسان خود ادامه می‌دهد و در روز گذشته شاهد ثبت رقم ۶‌هزار و ۶۸‌میلیارد‌تومان از سوی این پارامتر آماری بودیم.

دلار و آینه انتظارات

دلار بازار آزاد در روزهای اخیر، تحت‌تاثیر جو حاکم بر مذاکرات و احتمال توافق بر سر موضوعاتی که نتیجه آن دسترسی ایران به منابع ارزی است، تحت‌فشار قرار گرفت و پناهگاه ۵۰‌هزار‌تومان را از دست داد. دلار در مقاطعی از معاملات روز یکشنبه برای دقایقی حتی کانال ۴۷‌هزار‌تومان را نیز از دست داد. به‌نظر می‌رسد مهم‌ترین منبعی که دسترسی به آن برای ایران اهمیت فراوانی دارد، عراق است. دلیل این اهمیت، به نسبت جدیدبودن این منابع نسبت به منابع قفل‌‌‌‌‌‌شده در کره است. جو رسانه‌ای فعلا باعث‌شده انتظارات از یک آزادسازی منابع در کشور در حال تجارت با ایران به تحولی سنگین تغییر پیدا کند. از سوی دیگر اخبار مثبت سیاسی درخصوص توافق سبب شد تا دلار در بازار آزاد بیش از پیش تحت‌فشار قرار بگیرد. به هر روی آنچه که پیداست این است که شاهد فروکش‌‌‌‌‌‌کردن آتش انتظارات تورمی هستیم، البته عدم‌برآورده‌‌‌‌‌‌شدن سرخط خبرها در واقعیت می‌تواند انتظارات تورمی را با سرعت و شدت بیشتری بازگرداند.

بازارهای جهانی

در بازارهای جهانی نیز فدرال‌رزرو به اهداف خنک‌‌‌‌‌‌کردن اقتصادی خودش نرسیده است و به سیاست‌های انقباضی خود ادامه می‌دهد که همین باعث تضعیف بازارهای جهانی به‌خصوص کامودیتی‌‌‌‌‌‌ها در سه ماه گذشته شده‌است. شرایط بازار جهانی فولاد نیز به سمتی رفته‌است که به‌نظر می‌رسد نرخ‌های کمتر از ۴۰۰ دلار برای یک‌تن شمش فولاد دیگر توجیه تولید نداشته باشد؛ در واقع بهای تمام‌‌‌‌‌‌شده شمش فولاد در دنیا احتمالا حدود ۴۰۰دلار باشد که البته افت یا رشد سنگ‌‌‌‌‌‌آهن می‌تواند این نرخ را تحت‌تاثیر قرار دهد. به‌علاوه کاهش ذخایر جهانی مس در ماه‌های اخیر نیز جزو نکات قابل‌توجه در بازارهای جهانی بوده که می‌تواند به‌عنوان یک گزینه مثبت مدنظر قرار گیرد. رکود در بازار ساخت‌‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌‌ساز چین نیز از جمله مواردی است که جزو نکات منفی بازارهای جهانی در روزهای اخیر بوده که به نوبه خود می‌تواند بر روی صنایعی که در این زمینه فعالیت می‌کنند تاثیر منفی بگذارد.

پالس مثبت از بازار  بین‌‌‌‌‌‌بانکی

نرخ بهره بین‌‌‌‌‌‌بانکی که در ۲۷ اردیبهشت به رقم ۷۶/ ۲۳ رسیده بود، با اقدامات بانک‌مرکزی در عملیات بازار باز در ۱۷ خرداد به سطح ۴۴/ ۲۳‌درصد عقب‌‌‌‌‌‌نشینی کرده‌است. این اقدام با تزریق منابع سنگین به بانک‌ها  که در عملیات بازار باز از سوی بانک‌مرکزی انجام گرفت، پس از تزریق در تاریخ ۸خرداد کسری بانک‌ها همچنان در سطح بالایی بود، (حدود ۶۵‌هزار‌میلیارد‌تومان) اما بانک‌مرکزی در جریان دو تزریق سنگین در روزهای ۱۰ و ۱۷خرداد به سیستم بانکی کسری بانک‌ها را به ۲‌هزار و ۱۶۰‌میلیارد‌تومان کاهش داده‌است. با این حساب طی دو مرحله تزریق با نرخ ۲۳‌درصد، نیاز بانک‌ها برای تامین کسری از سیستم خارج از بانک‌مرکزی کاهش یافته و به همین جهت نرخ بهره بین‌‌‌‌‌‌بانکی که به سطح ۷۶/ ۲۳‌درصد افزایش‌یافته بود، به محدوده ۴۴/ ۲۳‌درصد کاهش یافته‌است.