اما روند بازار سهام در آخرین ماه پاییز چه سمت‌و‌سویی خواهد گرفت؟ شواهد نشان می‌دهد بازار همچنان با نبود محرک قوی دست به گریبان است. بنابراین با توجه به اینکه احتمال کمی وجود دارد شاهد اتفاق مثبتی در این بازار باشیم، شاید خوش‌بینانه‌ترین سناریوی بورسی این باشد که بازار در محدوده کنونی به نوسانات کم‌عمق ادامه دهد.

طی سال‌های گذشته نرخ ارز همواره یکی از مهم‌ترین محرک‌های جهش صعودی بازار بوده است. از این‌رو نوسانات مثبتی که در این بازار رخ می‌دهد معمولا یکی از اثرگذارترین محرک‌های صعود بورس محسوب می‌شود. تجربه نیز نشان‌دهنده این است که نرخ ارز در اکثر مواقع محرک اصلی آغاز صعودهای بزرگ بازار سرمایه بوده که در راستای جهش‌های تورمی رخ داده است. بنابراین با توجه به این موضوع که از ابتدای سال از قدرت تاثیرگذاری این محرک‌‌‌‌‌‌‌ مهم کاسته شده است، می‌توان این‌طور دریافت کرد که چرا شاخص‌کل بورس در دو‌ ماه نتوانسته افزایش ارتفاع دهد. با‌این‌حال طی هفته‌‌‌‌‌‌‌های گذشته از قدرت مانور متغیرهای اثرگذار بر بورس کم شده و بازار سهام تحت تاثیر این مهم مدتی طولانی است که درگیر رکود است؛ رکودی که بر اذهان سرمایه‌گذاران به‌شدت تاثیرگذار بوده و سرانجام بازار یادشده را به‌ جایی رسانده که به صورت روزانه شاهد درجا‌زدن‌های پی‌درپی سقوط ارزندگی بازار هستیم.

حال در شرایطی که بازار سهام در مسیر بلاتکلیفی به سر می‌برد و فعالان آن یا از چرخه معاملات خارج می‌شوند یا به دنبال کسب سود در کوتاه‌مدت هستند، عملا هیچ برگ برنده‌ای در دست بازار وجود ندارد تا سهامداران را مجاب به ورود پول کند. بدیهی است که در چنین شرایطی نمی‌توان با اتکا به ارزندگی بازار، سرمایه‌گذار را به بورس خوش‌بین کرد؛ به ویژه اینکه بازار سهام در مقایسه با بازارهای رقیب از ریسک بیشتری برای سرمایه‌گذاری برخوردار است. به این ترتیب نمی‌توان امید چندانی به تحولات مثبت داشت. بیراه نیست اگر بگوییم در یکی دو ماه اخیر، ناامیدی از احیای بورس به حداقل رسیده و توقف طولانی‌مدت در کانال ‌‌‌‌‌‌‌‌۲میلیون واحد، فضایی نیمه‌‌‌‌‌‌‌‌تعطیل، رکودی و سرتاسر ناامیدکننده را در این بازار رقم زده است. از رفتار معامله‌گران نیز می‌توان این‌طور استنباط کرد که بی‌‌‌‌‌‌‌‌میلی توأم با ریسک‌گریزی صاحبان سرمایه به‌شدت افزایش یافته و از جذابیت بورس تهران در ماه‌های اخیر کاسته شده است.