لاکشمی بای ((Lakshmi Bai (Rani) از قهرمانان ملی هند روز ۱۷ ژوئن ۱۸۵۸ در جنگ با انگلیسی‌ها کشته شد. وی که از دلاوران تاریخ است هنگام مرگ ۲۳ ساله بود. لاکشمی (در هند معروف به رانی Rani = ملکه) همسر راجه (حاکم) هند بود. انگلیسی‌‌ها که سرگرم تصاحب هند بودند با خودشان قرار گذاشته بودند برای هر منطقه هند که راجه اش فوت کند و وارث آنچنانی (ولیعهد) نداشته باشد حکمران انگلیسی منصوب کنند. راجه «جانسی» در ۱۸۵۷ درگذشت و چون فرزند نداشت نماینده دولت لندن درصدد تعیین حکمران انگلیسی برآمد که لاکشمی مردم منطقه ـ از زن و مرد را بسیج کرد و با انگلیسی‌ها به جنگ پرداخت و اعلام کرد که تنها با عبور از جنازه او می‌شود به جانسی (واقع در ایالت اوتار پرادش) وارد شد. همزمان، افراد هندی که به استخدام دولت لندن درآمده و عنوان سپوی Sepoy (تلفظ هندی واژه فارسی «سپاهی») داشتند در منطقه «میروت Meerut» دست به یک شورش خونین زده و انگلیسی‌ها حتی زنان و فرزندان آنان را کشتار کرده بودند که در تاریخ به به پاخیزی هندیان معروف است. حکمران انگلیسی هند یک واحد نظامی مجهز به توپ به جنگ بانو لاکشمی فرستاد. دو طرف در «پول باغ» ناحیه کوتاه ـ کی سرای (همه این کلمات فارسی اند) در ۲۰۰ کیلومتری شهر «لوک نو» به یکدیگر رسیدند و ضمن نبرد، بانو لاکشمی که همانند ژاندارک لباس مردانه پوشیده و بر اسب سوار بود و افرادش را هدایت می‌کرد کشته شد. وی پس از استقلال هند در ۱۹۴۷ قهرمان ملی لقب گرفت و مجسمه او سوار براسب در نقاط مختلف این کشور دیده می‌شود و مورد احترام است.