کلیفورد کراوس
تشدید تحریم‌ها به سود رقبای آمریکا
دونالد ترامپ با اقدامات سختگیرانه خود در زمینه اعمال تحریم علیه ایران و ونزوئلا، در حال تلاش برای متقاعد کردن چین، هند و سایر کشورها برای پیوستن به تحریم‌های نفتی است؛ در حالی که به‌صورت همزمان، ونزوئلا را نیز تحت فشار شدیدی قرار داده است. با توجه به این مساله که انتخابات ونزوئلا در شرایطی برگزار شد که رئیس‌جمهوری این کشور، «نیکولاس مادورو» تقریبا مطمئن بود برنده کارزار سیاسی در کاراکاس خواهد شد؛ زیرا مخالفان اصلی وی، انتخابات را تحریم کرده‌اند، تغییر رویکرد سیاسی این کشور اندکی بعید به نظر می‌رسد. از طرفی، چین و هند بزرگ‌ترین خریداران نفت خام از ایران هستند. آنها همچنین ۴۰ درصد از صادرات نفت ونزوئلا را به بازار عرضه می‌کنند؛ بنابراین، مشتریان نفت در آسیا حتی بدون چشم‌انداز تشدید تحریم‌ها در حال چاره‌اندیشی برای برآورده ساختن افزایش تقاضای داخلی خود از طریق این ۲ کشور هستند. صادرات نفت ایران پس از آنکه تحریم‌های غرب با توافق برجام تعلیق شدند منجر به افت بیشتر صادرات نفت ونزوئلا شد؛ اما بازگشت تحریم‌ها تنها از سوی آمریکا علیه ایران همزمان با افزایش فشار اقتصادی بر ونزوئلا، بازار را با خطر کمبود عرضه مواجه کرده است.
همانطور که با صعود قیمت نفت خام برنت به بالای مرز ۸۰ دلاری محرز شد کمبود عرضه، سیگنال افزایشی برای قیمت جهانی نفت محسوب می‌شود. حال، در صورتی‌که سایر کشورها همکاری لازم با آمریکا نداشته باشند-که اینگونه به نظر می‌رسد- افزایش بهای نفت و سطح تقاضا در بازارهای آسیایی، هند و چین را به واردات نفت ارزان‌تر از ایران ترغیب خواهد کرد. مقامات رسمی دولت هشدار داده‌اند که بعد از انتخابات روز یکشنبه ممکن است تحریم‌های بیشتری علیه نفت ونزوئلا تحمیل شود. واشنگتن می‌تواند بیمه حمل و نقل نفت ونزوئلا را محدود کند. روسیه از صعود قیمت نفت استقبال می‌کند، بازارهای آسیایی به دنبال نفت ارزان‌تر خواهند بود و شرکت‌های اروپایی که به دنبال سرمایه‌گذاری برای احیای میدان‌های نفتی قدیمی ایران هستند نیز از تشدید تحریم‌ها سود خواهند برد؛ اما سود این وضعیت برای آمریکا کاملا مبهم است.
ارسال نظر