برخی از تحلیلگران از این دیدار و توافق با عنوان برد برای همه طرفین یاد کرده‌اند؛ اما برخی دیگر معتقد هستند، تازه اختلاف منافع و راهبردهای مختلف این کشورها در قبال کره‌شمالی و آمریکا شروع شده و باید شاهد تشدید اختلاف‌هایی میان این دو کشور باشیم. اریکاپاندی، تحلیلگر مسائل بین‌الملل، در این رابطه عنوان کرده است که چین همواره به‌دنبال کاهش حضور نظامی آمریکا در شبه جزیره کره بوده و امروز توانسته است تا به این مساله دست پیدا کند. کریس جانسون، رئیس میز چین در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌الملل معتقد است، نتیجه این دیدار به نفع چین است؛ چراکه برون‌داد دیدار در عمل چیز خاصی نبوده است و چین نیز از همین مساله استفاده می‌کند و بحث مذاکرات چندجانبه را پیش خواهد کشید تا خودش هم در این مذاکرات حضور داشته باشد و منافع ملی خود را از این طریق و بدون اعتماد به کره‌شمالی تامین کند. در این زمینه اما چین تنها بازیگر نخواهد بود و کشورهای دیگر نیز سعی خواهند کرد تا از این مساله، سود خود را تامین کنند.  کره جنوبی همواره از روابط خوب و همکاری‌های گسترده با آمریکا سود برده است و در جریان شکل‌گیری این دیدار نیز نقشی اساسی را بازی کرده است. کره‌جنوبی از یک طرف با کاهش تنش‌ها و غیراتمی سازی کره‌شمالی امنیت خارجی خود را تامین کرده است و از سوی دیگر با این دستاورد نیز توانسته تا محبوبیت حزب حاکم در این کشور را برای انتخابات بعدی در چنته داشته باشد. دن اشنایدر، تحلیلگر مسائل کره، معتقد است اگر جامعه کره احساس کند، تعهد امنیتی آمریکا به این کشور کاهش یافته است، احساس عدم امنیت و خطر خواهند کرد و این برای دولت حاکم اصلا مساله خوبی نخواهد بود. به‌این ترتیب کره جنوبی از یکسو باید مساله تامین امنیت خود را در قبال همسایه شمالی در دستور کار داشته باشد و از سوی دیگر نیز به‌دنبال حفظ شرایط پیشین خود با آمریکا باشد. کشور دیگری که در این میان نقشی کمتر تعیین‌کننده را دارد، ژاپن است. ژاپن همواره چه قبل و چه بعد از دیدار دو مساله مشخص را مطرح کرده است: اول نابودی موشک‌های میان‌برد کره‌شمالی و دوم بحث ربوده‌شدگان این کشور در کره‌شمالی. هیچ‌کدام از این دو مورد نیز نه قبل و نه در این توافق و دیدار میان ترامپ و رهبر کره‌شمالی مطرح نشد و همین امر نیز می‌تواند در درجه اول زنگ خطری برای شینزو آبه و ژاپن و در گام بعدی خدشه وارد شدن به اعتبار نخست وزیر این کشور در افکار عمومی داخلی باشد. اخیرا بازیگر دیگری نیز به این صفحه شطرنج اضافه شده است و این بازیگر کسی نیست جز پوتین. چندی پیش، لاوروف، وزیر خارجه روسیه، از سوی پوتین به پیونگ یانگ عازم شد و حامل پیامی از طرف رئیس جمهور این کشور برای رهبر کره‌شمالی بود. دیدار وزیر امور خارجه روسیه با رهبر کره‌شمالی مدت‌ها بود که انجام نگرفته بود و این دیدار یک‌باره، باعث شد تا ناظران مطمئن شوند که روسیه به‌دنبال ایفای نقش بیشتر در این زمین است. پیام پوتین به ترامپ واضح بود، هرکجا مساله‌ای اساسی در جریان باشد نمی‌توان روسیه را نادیده گرفت. موسسه کارنگی در مقاله‌ای در همین راستا عنوان کرده است از آنجا‌که این دیدار بدون ورود به جزئیات پایان یافته است، نه تنها پیونگ یانگ و واشنگتن، بلکه مسکو و پکن نیز پیروز میدان بوده‌اند. این مقاله در ادامه عنوان کرده است روسیه به همان اندازه چین در این بازی موثر است و احتمالا گام بعدی در این مسیر نیز دیدار میان رهبر کره‌شمالی و پوتین خواهد بود و مسکو نیز همپای آمریکا در بحث پیشنهادهای اقتصادی به کره‌شمالی پیش خواهد آمد. روسیه از منظری دیگر نیز بازیگری مهم به‌شمار می‌آید و از این بابت نیز خیالش راحت است؛ چراکه می‌داند هر توافقی با کره‌شمالی باید به تایید شورای امنیت سازمان ملل برسد و این همان جایی است که روسیه نیز حق وتو دارد. بازیگر هفتمی نیز در این زمینه وجود دارد که امروزه بسیاری از تحلیلگران از آن به‌عنوان بازنده اصلی نام می‌برند و آن اتحادیه اروپا است. کاترینا بیلینوا، تحلیلگر مسائل آسیا، عنوان کرده است که باد قدرت و ثروت این بار از سوی شرق می‌وزد و همین مساله باعث خواهد شد تا در صورت غیراتمی‌سازی کامل کره و توافق جامع با آمریکا، این بار منطقه آسیا- اقیانوسیه گوی سبقت را از اتحادیه اروپا برباید.

اخبار مرتبط