عدالت‌خواهی را در جامعه ایران بارور سازید

عماد افروغ سیاستمدار سبک زندگی، مساله مهمی اما مهم‌تر از آن تغییر سبک زندگی برخی افراد صاحب‌نام در جامعه است؛ درست زمانی که انتظار مردم از مسوولان جمهوری اسلامی، عمل به شعارها و ادعاهای آنها مبنی‌بر ساده‌زیستی است. توقع مردم از زندگی مسوولان و مدیران اگر پایین‌تر از متوسط جامعه نباشد لااقل متوسط است. این همان تاکید دین مبین اسلام است که عبور از آن یعنی بی‌اعتمادی، بیزاری از سیاست، از بین رفتن یا از دست رفتن سرمایه اجتماعی یعنی همان مردمی که در انتخابات انتظار حضور پر شورشان را داریم.

 معمولا ثروت از طریق قدرت به‌دست می‌آید، میان قدرت و ثروت رابطه وجود دارد و عکس آن وجود ندارد. به‌طور معمول افرادی که به عرصه‌های قدرت وارد می‌شوند به سرمایه‌های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی دسترسی بیشتری پیدا می‌کنند در چنین مواردی اگر افکار عمومی به این باور برسد که جایگاه دولتی فردی باعث کسب ثروت و تغییر سبک زندگی وی شده به بیراهه نرفته است. به‌طور کلی توصیه ائمه علیهم السلام، بزرگان دین و دستورات دین اسلام به ساده‌زیستی است؛ البته حساسیت مردم هم نسبت به افرادی است که مقام و جایگاه دولتی باعث تغییر سبک زندگی‌ آنها شده است، یعنی رانت‌های غیر‌مستقیم دولتی باعث ایجاد ثروت و تغییر سبک زندگی فرد شده است. البته گاهی هم قضاوت‌های عجولانه‌ای وجود دارد؛ مثل فردی که سال‌ها قبل در جایگاه قدرت بوده اما ثروت امروز فرزندش به جایگاه پدر مربوط نیست که اگر باشد باید نسبت به آن حساس بود. رسانه‌ها، چشمان مردم هستند که توجه به اخلاق، رعایت احتیاط و ثبت وقایع را به عهده دارند و رسالت آنها اشاعه باور سبک زندگی ایرانی-اسلامی و ساده‌زیستی است همچنین موظفند با بررسی، دقت و تفحص حقایقی را نسبت به زندگی مدیران به دست بیاورند و چون آیینه‌ای حقایق را برای مردم بازگو کنند. امروز، جامعه در یک شرایط بحران اقتصادی به سر می‌برد و بخش زیادی از مردم برای تامین معاش روزمره خود با مشکل روبه‌رو هستند پس این بریز و بپاش‌ها به‌طور عام معنایی ندارد. مسوولان اگر به‌دنبال حذف مشکل اقتصادی مردم هستند باید اخلاق و فرهنگ به‌وجود آمده را تغییر دهند؛ یعنی متاسفانه مردم جامعه نسبت به بی‌عدالتی حساسیتی ندارند، ارزش‌های فرهنگی و عدالت‌گرایی را فراموش کرده‌اند و جامعه به نظام شبه سرمایه‌داری شبیه شده که لذت سودگرایی بر جان مردم ریشه دوانده و خلق و خوی مردم را دچار تغییر کرده و جامعه‌ای را از عدالت‌خواهی خارج کرده است.