اصلاحات بانک‌های مرکزی
۱۵سال قبل، «آلن بلایندر»، قائم مقام سابق فدرال رزرو آمریکا و استاد پرسابقه دانشگاه پرینستون در رشته اقتصاد، کتابی تحت عنوان «انقلاب خاموش» در توصیف تغییرات بانک‌های مرکزی به چاپ رساند. یکی از مهم‌ترین تغییراتی که در کتاب بلایندر به آن اشاره شده بود، حرکت برخی بانک‌های مرکزی به سمت شفافیت و تعامل باز و به دور از سنت دیرین مخفی‌کاری و غافلگیرکردن جامعه به شمار می‌رود.
فدرال رزرو به آهستگی و پس از گذشت نزدیک به یک قرن به این تغییرات تن داد. این نهاد بالاخره اعلام تصمیم‌گیری درخصوص نرخ‌های بهره را در سال ۱۹۹۴ میلادی و انتشار نشست‌‌های بانک مرکزی به صورت منظم در سال ۲۰۰۰ میلادی (اگرچه تا سال ۲۰۱۱ نظم چندانی در برگزاری نشست‌ها و انتشار آنها وجود نداشت) کلید زد. این تغییرات واکنش مثبتی از سوی بانکداران داشت. وقتی بازارها و بانکداران از تصمیمات بانک مرکزی اطلاع دارند، می‌توانند تصمیمات بهتری نیز بگیرند. مثلا تاثیر تغییرات کوتاه‌مدت سیاست پولی از طریق نرخ بهره، می‌تواند در مدیریت انتظارات بازیگران اقتصادی نقش مهمی ایفا کند.
امروزه، بانک مرکزی چین در حال تجربه انقلابی خاموش است. همان‌طور که فدرال رزرو پیش‌ترها این تجربه را از سر گذرانده بود، حالا نهاد پولی چین در حال برقراری تعامل بیشتر با جامعه و بازار است. اما انقلاب واقعی در پکن به نگرانی‌های دیرین درخصوص سیاست نرخ ارز مربوط است، بانک مرکزی چین به تدریج سطح اجازه نیروهای بازار را برای تعیین ارزش یوآن بیشتر کرده است. هر دو تغییر، توسعه مثبت محسوب می‌شوند.
رئیس بانک مرکزی چین همچنین رصد وزن نوسانات بازار سهام را یکی از گزینه‌های در دسترس بانکداران عنوان می‌کند هرچند که این شیوه سیاست‌گذاری بانکداران سنتی را با مشکلاتی روبه‌رو خواهد کرد. اقدام مهم دیگر از ژانویه سال‌جاری میلادی آغاز شد؛ یعنی زمانی که وب‌سایت بانک مرکزی چین نسخه انگلیسی زبان خود را رونمایی کرد.
ارسال نظر