آفتابه لگن هفت دست... موفتار- خردمند شمالی

سیما کاظمی این رستوران فرانسویه و نام خودش رو از خیابان معروف موفتار واقع در پاریس گرفته. خیابان باریکی که پر از کافه و رستورانه و پاتوق اهالی پاریس و توریست‌هاست. موفتار هم از آن رستوران‌های اهل کلاس بوده! می‌گن قدیما دو تا منو داشته یکی برای خانم‌ها که بدون قیمت بوده و دیگری برای آقایان که قیمت داشته! حالا شانس با من یار نبوده که برم منوی بدون قیمت رو ببینم و سعی کنم فکر کنم که بهم احترام گذاشتن! حالا فارغ از اینا، آیا این احترامه؟ که من در جهل سفارش بدم؟ یا مثلا فکر کردن که خانوما رو همیشه آقایون مهمون می‌کنن؟ یا فقط خانومایی اونجا می‌رن که خوشبختن و یکی مهمون‌شون کرده و ما دست به جیب‌ها بهتره اونجا نریم! خلاصه معنا که زیاد داره ولی ازش می‌گذریم!

 تو این رستوران غذاها کاملا با اصول میهمان‌نوازی سرو می‌شه؛ یعنی ابتدا برای بچه‌ها سرو‌ می‌کنن و بعد خانم و آقای سالمند و در آخر خانم و آقای جوان. این رستوران هم استیک‌های معروف و هم بیف استروگانف‌های پرطرفداری داره که اگر سری بهش زدید حتما امتحان کنید به نظر جالبه.همه چیزش چه بخوای چه نخوای شما را می‌بره تو حال و هوای قدیم و ندیم؛ می‌بره به حال و هوای فیلم‌های گانگستری. جلو در رستوران، دربان اومد و خوش آمد گفت و ما هم لبخند زنان وارد شدیم و پله‌ها را پایین رفتیم. همه چیز دیدنی و دوست داشتنی بود. صندلی‌های چوبی قدیمی، رومیزی سفید، سقف دکوراتیو چوبی، روشنایی‌های دیواری خاص و از همه بامزه‌تر و جالب‌تر یک بار اوپن.

ظاهر امر مرتب بود، اما خالی بودن رستوران تو ذوقم زد، دوست داشتم بزرگ‌ و پر جمعیت باشه اما نبود.

غذاها که اومد فهمیدیم چرا! خیلی تعریفی نداشت! این همه کلاس بذاری و آخر استیک تخته بدی دست ملت خیلی حرفه! واقعا سفت بود و سخت خورده می‌شد. اسم غذاهاش هم متفاوت و غلط انداز بود.

اینجا ظاهر و مکان و رفتار پرسنل خوب بود اما غذاش تعریفی نداشت، احتمالا واسه همینم خلوت بود.

منظورمو متوجه شدید که نرید اونجا؟ یا رک بگم؟!