ظریف: سلطه و تجاوز ایران یک توهم است
محمدجواد ظریف در بخشی از مقاله‌ای که در نشریه آتلانتیک منتشر شد، افزود: «امروز عربستان سعودی و امارات عربی متحده در اثر لابی پرهزینه ایالات‌متحده آمریکا ادعا می‌کنند که ایران در امور اعراب دخالت می‌کند و ناامنی را در منطقه می‌گستراند.»
او ادامه داد: «این درحالی است که همین کشورها هستند که جنگ را به کشور عرب همسایه‌شان یمن تحمیل کردند، به بحرین تجاوز کردند، کشور خویشاوندشان قطر را تحریم کردند، گروه‌های تروریستی در سوریه را حمایت مالی و تسلیح کردند و از یک کودتای نظامی در مصر علیه یک دولت منتخب مردم حمایت کردند و همه اینها درحالی است که آزادی‌های اساسی بدیهی را از مردم بی‌قرار خودشان دریغ می‌کنند.» وزیر امورخارجه گفت: «در مقابل، ایران که از همه همسایگان خود به‌عنوان یک کشور مستقل قوی‌تر و قدیمی‌تر است، در سه قرن گذشته به هیچ کشور دیگری حمله نکرده است، ایران در امور داخلی همسایگانش دخالت نکرده و نخواهد کرد.»
ظریف افزود: «با این وجود، «امور عربی» به ایران ربط دارد و از گفتن این ابایی نداریم که بگوییم «مسائل غیرعربی» هم به آنها مربوط است. چطور می‌شود به هم مربوط نباشند؟ وقتی مرزها، آب‌ها و منابع مشترک داریم و وقتی از فضای هوایی یکدیگر پرواز می‌کنیم، نمی‌توانیم به این موضوع که همسایگان ما چگونه این بخش از جهان را که خانه ما در آن است متاثر می‌سازند، منافعی نداشته باشیم.»
او با تاکید بر اینکه منافع ما در امور منطقه‌مان بدخواهانه نیست، تاکید کرد: «برعکس، این منافع در جهت ثبات است، ما هیچ علاقه‌ای به سرنگونی هیچ‌یک از رژیم‌های کشورهایی که اطرافمان هستند، نداریم و خواسته ما این است که همه ملت‌های منطقه از امنیت، صلح و ثبات برخوردار باشند.» رئیس دستگاه دیپلماسی گفت: «متاسفانه برخی از همسایگان ما که رهبران کار ناآزموده آنها خود را با توهم تغییر حکومت در ایران تسلی می‌دهند، چنین خواسته‌ای ندارند و از گروهک‌های تروریستی حمایت می‌کنند که به‌دنبال براندازی یا ایجاد وحشت برای جریحه‌دار کردن عزم ملت هستند. این همسایگان تمام این کارها را در همان زمانی انجام می‌دهند که ادعا می‌کنند نفوذ ایران درحال گسترش است به‌ویژه از زمانی که توافق هسته‌ای در سال ٢٠١٥ نهایی شد.» ظریف بیان کرد: نفوذ ایران در منطقه با هدف تحمیل هزینه بر دیگران از سوی ما گسترش نیافته است بلکه نتیجه اقدامات، اشتباهات و انتخاب‌های غلط خود آنها و متحدان غربی‌شان است. بعد از سقوط طالبان در افغانستان و صدام حسین در عراق، این موضوع طبیعی بود که ایران که میزبان آوارگان این دو کشور بود و به چهره‌های سیاسی این دو کشور پناه داده بود، «نفوذ» بیشتری بر دوستان تازه به قدرت رسیده نسبت به کسانی داشته باشد که طالبان و صدام حسین را تامین مالی و از جنایات آنها علیه ملتشان پشتیبانی کرده بودند.» او در بخش دیگری از این مقاله تاکید کرد: «ایران رسیدن به توافق جهت حل بحران ساختگی هسته‌ای را جزو اولویت‌هایش قرار داد، دقیقا به‌خاطر اینکه مانع ایجاد بی‌ثباتی بیشتر در منطقه و حل یک نقطه بحرانی شود، ما امیدوار بودیم و توقع هم این است که چنین رویه‌ای به نفع تمامی همسایگان است. همزمان بحران‌های دیگر که منطقه را دربرگرفته فراموش نکرده‌ایم و برای حل این بحران‌ها طرح‌های متعدد برای آتش‌بس و انجام مذاکرات برای پایان نبرد و درگیری مطرح ساخته‌ایم.» وزیر امورخارجه گفت: گوش شنوایی در میان آمریکایی‌ها و کشورهای عربی برای پیشنهادهای ما نبوده است ولی کسی نمی‌تواند ایران را نادیده بگیرد، همان‌گونه که ما نه می‌خواهیم و نه می‌توانیم کشورهای مهم و عمده منطقه مثل عربستان سعودی را در ایجاد ثبات منطقه‌ای نادیده بگیریم؛ چراکه بی‌ثباتی در یک کشور بر ثبات همه تاثیر خواهد گذاشت. ظریف افزود: «پس از توافق هسته‌ای همسایگان ما می‌توانستند معاملات تجاری و سرمایه‌گذاری بیشتری با ما داشته باشند. آنها می‌توانستند پیشنهاد همیشگی و مستمر ما برای ترتیبات امنیت منطقه را بررسی کنند ولی کاملا به عکس عمل کردند.»
وزیر امورخارجه در بخش دیگری از این یادداشت نوشت: «هدف ما این نیست که بزرگ‌ترین نیروی مسلح یا بیشترین تسلیحات را داشته باشیم یا تریلیون‌ها دلار صرف خریدهای نظامی کنیم؛ بلکه هدف این است که توانمندی دفاعی داشته باشیم که چنانچه کشوری هوس کرد کشور ما را مورد حمله قرار دهد، بتوانیم از خود دفاع کنیم و در برابر هرگونه حمله بازدارندگی داشته باشیم.» ظریف افزود: «بزرگ‌ترین سرمایه ما برای ثبات، امنیت و استقلال کشور مردم ما هستند که بر خلاف شهروندان برخی از متحدان آمریکا در منطقه هر چهار سال یک‌بار، خود دولت‌شان را تعیین می‌کنند.» رئیس دیپلماسی در بخش دیگری از این مقاله بیان کرد: ایران‌هراسی که توسط برخی همسایگان ما دامن زده می‌شود و در دوران حکومت نااهلان عرصه سیاست به یک بیماری هیستریک تبدیل شده، امروز به سیاست آمریکا جهت می‌دهد. این جهت‌گیری در ارتباط با توافق هسته‌ای صادق است و نمونه بارز آن خصومت آشکار علیه ایران در سخنرانی رئیس‌جمهور ترامپ در مجمع عمومی ملل متحد است.ظریف ادامه داد: ولی مدارک «رفتار بد» ایران وجود خارجی ندارد، «سلطه و تجاوز» ایران یک توهم است که توسط کسانی منتشر می‌شود که دلارهای خود را صرف خریداری تسلیحات و شرکت‌های روابط عمومی آمریکایی می‌کنند و به آمریکا قول می‌دهند که به‌جای منافع مردم‌شان از منافع آمریکا دفاع کنند و در نهایت به هیچ‌یک کمکی نمی‌کنند.
او اضافه کرد: اجرای موفقیت‌‌آمیز توافق هسته‌ای - لااقل توسط ایران- نشان‌دهنده حسن‌نیت و صلح‌خواهی ایران بوده است. با قصد هژمونی و برتری‌جویی، هیچ‌گاه توافق حاصل نمی‌شد. برجام فی‌الواقع الگویی مناسب برای حل‌وفصل اختلافات از مسیر دیپلماسی است و از چنین الگویی می‌توان برای حل اختلافات منطقه به‌طور مسالمت‌آمیز استفاده کرد. وزیر امورخارجه تاکید کرد: به‌جای تمرکز بر کاستی‌های آن، مناسب است کشورها به منافع آن بنگرند، چراکه این توافق منافع فراوانی برای همگان و از جمله همسایگان ما دارد.ظریف گفت: حتی اگر یک یا چند عضو توافق بدون دلیل تصمیم بر نقض و خروج از آن بگیرند یا از اجرای کامل آن سر باز زنند، روشی که انتخاب شد روش درستی بود. هر گونه ناکامی احتمالی در نهایت به‌دلیل ایراد ذاتی توافق نخواهد بود، بلکه نشان از سوءنیت داشته و به بی‌اعتباری جهانی طرفی که نقض عهد کرده خواهد انجامید. ظریف در ادامه بیان کرد: بازگشت معنی‌دار صلح و ثبات به منطقه خلیج‌فارس نیازمند ترویج تفاهم متقابل و همکاری امنیتی منطقه‌ای است که تاکنون از سوی همسایگان ما پذیرفته نشده است. ولی هیچ دلیلی وجود ندارد که نتوانیم با یکدیگر همکاری کنیم. او ادامه داد: برای رسیدن به این هدف باید یک سازوکار کارآمد منطقه‌ای ایجاد کنیم و نه دیوار اختلاف را بلندتر کنیم، ما می‌توانیم با یک مجمع گفت‌وگوی منطقه‌ای شروع کنیم که ایران همواره به‌صورت خصوصی و علنی خواستار آن بوده است.
ارسال نظر