تحلیل لوبلاگ از استراتژی ترامپ برای مقابله با ایران
به گزارش «انتخاب»، در ادامه گزارش لوبلاگ آمده است؛ ترامپ از سخنرانی ۲۵ سپتامبر خود در سازمان ملل برای آماده‌سازی زمینه برخورد با ایران استفاده کرد و احتمال یافتن راهی مسالمت‌آمیز برای حل اختلافات میان دو کشور را تضعیف کرد. تنش‌ها میان دو کشور از ماه نوامبر با تشدید تحریم‌ها بیشتر می‌شود و احتمال وقوع جنگ میان دو کشور را افزایش می‌دهد.
راهبردی غیرسازنده
جنگ با ایران کاری بی‌فایده و غیرلازم است. ممکن است به‌نظر برسد جنگ با عراق و افغانستان نوعی گرم کردن و آماده شدن برای این جنگ بوده باشد. این جنگ می‌تواند تریلیون‌ها دلار هزینه، هزاران کشته و بی‌ثباتی برای منطقه در پی داشته باشد. می‌تواند با بالا بردن بهای نفت رکود جهانی به بار بیاورد و بازارهای مالی را به سقوط بکشاند. همچنین می‌تواند احتمال استفاده از سلاح‌های هسته‌ای را افزایش دهد.
جنگ به هیچ‌وجه نخواهد توانست کشوری دموکراتیک در ایران به سرکار بیاورد. جنگ با هرج و مرج همراه است. اگر نظام سقوط کند قدرت به دست مردم در خیابان‌ها نمی‌افتد بلکه قدرت به کسانی می‌رسد که اسلحه در دست دارند. در هر حالت، جنگ، حاکمانی ضدآمریکایی‌تر در ایران بر سرکار می‌آورد. چنان‌که ۵۳ مقام امنیتی سابق برای ترامپ نوشته‌اند، تاکید دولت ترامپ بر ایجاد وحشت و اکراه از جنگ بدون ارائه راه‌حلی جایگزین، مسیر رویارویی را می‌گشاید. این مقامات در این نامه خواستار تغییر رویکرد جنگ‌طلبانه نسبت به ایران شده‌اند. اما گویا گوش شنوایی برای این حرف‌ها وجود ندارد. درست روز بعد از انتشار این نامه، جان بولتون ماموریت نیروهای آمریکایی در کشور جنگ زده سوریه را تمدید کرد و گفت تا زمانی که ایرانی‌ها آنجا هستند ما هم می‌مانیم. این رویکرد ریسک رویارویی دو هزار نظامی آمریکایی در سوریه را با ایران بالا می‌برد. در سوم اکتبر بولتون بستن راه روابط دیپلماتیک با ایران را پیش برد و اعلام کرد آمریکا از عهدنامه مودت با ایران خارج می‌شود. این عهدنامه تا حدی روابط کنسولی میان دو کشور را ممکن می‌‌کرد. بهانه او برای این کار حمله به کنسولگری تقریبا تعطیل آمریکا در بصره بود درحالی‌که پیش از آن کنسولگری ایران نیز هدف حمله مشابهی قرار گرفته بود. او ایران را ناقض حقوق بین‌الملل و بانک مرکزی تروریسم بین‌الملل نامید و گفت دولت ترامپ راه‌های دیپلماتیکی را بسته است که هرگز نباید باز می‌شدند. همچنین او بدون ارائه مدرکی مدعی شد که ایران درحال تقویت توان هسته‌ای خود است. اینها همه بخشی از راهبرد هماهنگی علیه فعالیت‌های ایران است. این راهبرد با خروج آمریکا از توافق موفق هسته‌ای یعنی برجام آغاز شد. این توافق برنامه هسته‌ای ایران را به کسری از آنچه بود تقلیل داد و به مدت ۱۵ سال آن را محدود کرد. همچنین فعالیت هسته‌ای ایران را تحت نظارت شدیدی قرار داد. اما بولتون این توافق را مانعی بر سر راه راهبرد خود مبنی‌بر تغییر نظام می‌دانست. ترامپ نیز که تمام هم و غمش تخریب دستاوردهای اوباماست، مشتاقانه توافق را ترک کرد.
این کار دری را که بولتون می‌خواست گشود. همان روزی که ترامپ توافق را ترک کرد، بولتون اعلام کرد آنچه از این پس می‌‌بینیم پاسخ وسیع‌تری به رفتار ایران خواهد بود. او فوری گروه اقدام ایران را تاسیس کرد تا کارهای موازی ادارات مختلف را هماهنگ کند. عملکرد این گروه شبیه اقدام مشابهی است که دولت بوش برای توجیه جنگ با عراق تاسیس کرد. معلوم نیست که آیا در واقعیت ترامپ نیز خواهان جنگ باشد اما مطمئنا بولتون و پمپئو این را می‌خواهند. آنها بسیار شفاف با حضور در اجلاس یک گروه متنفر از ایران با نام «اتحاد علیه ایران هسته‌ای» در نیویورک در ۲۵ سپتامبر منویات قلبی خود را آشکار کردند. بولتون با لحنی تهدیدآمیز گفت اجازه بدهید که پیامم را شفاف بگویم: ما شما را رصد می‌کنیم و به‌دنبالتان می‌آییم. حقیقتا بهایی جهنمی باید بپردازید. پمپئو نیز در این نشست گفت که آیا ایران زندگی مسالمت‌آمیزی با سایر کشورها داشته است؟ آیا با پیروی کامل از قطعنامه‌های شورای امنیت به حفظ صلح جهانی کمک کرده است؟ سری به اطراف جهان بزنید و آنگاه پاسخی که خواهید شنید یک «نه» کر‌کننده است.
در مقام مقایسه
عربستان سعودی و امارات بهترین شرکای ترامپ و دامادش سابقه تاریکی از لحاظ رعایت حقوق بشر دارند. یکی از بدترین نمونه ها جنگی است که علیه یمن به راه انداخته‌اند و موجب مرگ ۱۶۲۰۰ یمنی و گرسنگی بیش از هشت میلیون نفر شده است. زندان‌‌های این دو کشور نیز پر از زندانیان سیاسی است. آمریکایی‌ها از زیستن تحت قوانین هیچ‌کدام از سه کشور ایران، عربستان و امارات لذت نخواهند برد. سیاست آمریکا باید تغییر رفتار این کشورها باشد، نه اعلام جنگ به آنها. حتی اگر موافق اهداف ترامپ باشید، راهبرد پمپئو-بولتون برای نیل به این اهداف کارآمد نیست. به همین علت ما معتقدیم که اعمال تحریم‌های یکجانبه و فشار بر ایران همچنین ارائه راهکارهای غیر دیپلماتیک می‌تواند ما را به سوی یک رویارویی خشونت‌آمیز با ایران ببرد. برای تحقق اهداف واشنگتن به ابزار دیپلماسی در کنار فشار نه از جانب تنها آمریکا بلکه کل جهان نیاز است تا به ایران غیرهسته‌ای راهی برای تعامل با منطقه نشان دهیم. اگر این گفته‌های منطقی متقاعد‌کننده نباشد، آنگاه فشار پارلمانی شاید لازم باشد. روز ۲۶ سپتامبر هشت سناتور به رهبری سناتور دموکرات تام یودال، لایحه‌ای برای جلوگیری از جنگ غیرقانونی با ایران ارائه کردند. این سناتور گفت که رویکرد دولت شبیه عملکردی است که منتهی به جنگ بی‌فایده در عراق شد. این سناتورها به حمایت وسیع افکار عمومی نیاز دارند. این دولت با سرعت درحال پیشبرد سیاست خصمانه‌اش علیه ایران است و پیش از وقوع یک فاجعه، کسی باید مانع حرکت این قطار خشم شود.
ارسال نظر