روز گذشته و در میان خبر‌هایی که خبرگزاری‌ها از زبان رهبران نهاد‌های مدنی و تشکل‌های صنعتی منتشر کردند، دو خبر جذاب دیده می‌شد. یک خبر از زبان مرتضی الماسی، رییس انجمن مهندسی ماشین‌های کشاورزی و مکانیزاسیون و یک خبر دیگر به نقل از رهبر یک تشکل مرتبط با صنعت غذا در مراسم صبحانه‌خوری اتاق بازرگانی استان تهران. نفر اول از وزارت جهاد کشاورزی گلایه کرده است، چرا در حالی که این نهاد مدنی می‌خواهد و تمایل دارد، یک همایش برگزار کند که موضوع آن مرتبط با فعالیت‌های این نهاد است، وزارتخانه قصد دارد خود چنین کاری انجام دهد. نفر دوم نیز از بی‌توجهی دولت به نهاد‌های مدنی گلایه کرده است. واقعیت این است که مسوولان وزارت جهادکشاورزی به دلایل گوناگون نظر مساعدی را نسبت به نهاد‌های مدنی فعال در بخش کشاورزی و زیرشاخه‌های آن نشان نداده اند. وزارت جهاد کشاورزی و مسوولان آن در ۸ ماه گذشته در مراسم گوناگونی‌ که توسط نهاد‌های مدنی حوزه کشاورزی برگزار شد، حضور جدی نداشته اند.

بی توجهی به‌نهادهای مدنی مرتبط در بخش کشاورزی از سوی این مسوولان تا جایی که حتی همزمان با برگزاری یک همایش، دولت نیز در صدد است، همان همایش را برگزار کند، عجیب است. تجربه نشان داده تعامل دقیق تعریف شده، به‌هنگام و مسالمت‌آمیز نهاد دولت و زیرشاخه‌های آن با تشکل‌های مدنی راز کامیابی بسیاری از فعالیت‌ها بوده و هست. از طرف دیگر نهادهای مدنی و تشکل‌های فعال در صنعت مرغداری، دامپروری، زراعت و سایر بخش‌های کشاورزی در ایران ریشه‌دار، پرسابقه و دارای کادرهای ورزیده‌اند که می‌توانند بازوی مشورتی قوی برای وزارت جهاد کشاورزی باشند. طرد و راندن تشکل‌های نیرومند فعال در این بخش با نگاه سیاسی، جز افزودن فاصله‌ها و کاهش اعتماد فایده‌ای ندارد. حضور نهادهای مدنی در بخش کشاورزی با توجه به میزان تخصص و سرمایه موجود در تشکل‌های این بخش بیش از آنکه رفتار تشریفاتی تلقی شود، باید امری واقعی تلقی شده و از توانایی‌های آنها استفاده شود. یک سال از دوره چهار ساله دولت اول به زودی سپری می‌شود. نباید فرصت‌ها را به همین آسانی از دست داد.