این مذاکرات فقط نشانه دستپاچگی‌ای است که در منطقه به وجود آمده است.عربستانی‌ها باور دارند این مذاکرات برای پرهیز از پیامدهای خروج آمریکاست اما برخی آن را اقدامی عجولانه از سوی عربستان می‌بینند که تنها به نفع ایران است.ایرانی که برای متحدانش این مذاکرات را به عنوان نشانه قدرت خود برای تسلیم عربستان و کشاندنش به میز مذاکرات در زمان و مکان مورد نظر خود ترویج می‌کند.

تمایل ایران برای این مذاکرات از متغیرهای بسیاری در دو عرصه بین‌المللی و منطقه‌ای نشأت می‌گیرد که در راس آنها افغانستان قرار دارد که با صعود طالبان به راهبرد ایران ضربه زد و علاوه بر این تحولات اخیر میان ایران و جمهوری آذربایجان نیز قرار دارد.جمهوری آذربایجان امروز سرمست از پیروزی‌اش بر ارمنستان یعنی متحد ایران است.تمام اینها ایران را در موضعی ناخوشایند قرار می‌دهد.

عربستان به این مذاکرات از این دید نگاه می‌کند که می‌خواهد به عرصه سامان دهد و از پیامدهای خروج آمریکا از منطقه پرهیز کند اما ارزیابی آنها از پیامدهای خروج آمریکا مبالغه آمیز است زیرا خروج آمریکا به نفع یکی از طرف‌های منطقه‌ای نبوده است.این خروج به نفع تمام کشورهای منطقه است که باید روی خود و توانمندی‌هایشان حساب کنند به جای اینکه به آمریکا اتکا کنند.

به این ترتیب عربستان در اینجا به ویژه به خاطر‌پذیرش این مذاکرات بدون هیچ شرطی بسیار به نفع ایران کار کرد.عربستان می‌توانست در هرگونه مذاکراتی از این قبیل در وضعیت قدرتمندانه‌تری قرار گیرد به ویژه در موضوع یمن که سعودی‌ها در آن تجربه بدی ارائه دادند مخصوصا اینکه اجازه دادند امارات در این موضوع مداخله کند.

موضوع یمن مهم‌ترین نقطه قوت عربستان در مقابله با نفوذ و گسترش ایران در منطقه بود چرا که عربستان از عوامل قدرت در آن برخور‌دار بود اما محاسبات سیاسی محدود و تنگ نظری در این دستپاچگی آنها نقش داشت و در صورتی که به همین سیاست در یمن ادامه دهند احتمالا کاملا آن را از دست بدهند و در آن ببازند.یمن تنها موضوعی است که عربستان از طریق آن می‌تواند نفوذ ایران را از میان ببرد و توازن را به عرصه‌ منطقه بازگرداند.

تصمیم‌گیران عربستان تنها با بازتعریف سیاست عربستان در منطقه و سپس عبور از تمام شکست‌های گذشته، هم در سطح داخلی و هم خارجی، این فرصت را دارند که جایگاه خود را تغییر دهند و توازن را به معادله سیاسی منطقه‌ای بازگردانند و این امر از طریق خوانش دوباره تمام عوامل شکست و عبور سریع از آنها به دور از سیاست سرگردانی و ترس‌های واهی امکان پذیر است.

عربستان توانمندی‌های زیادی دارد اما فاقد دیدگاه سیاسی راهبردی‌ای است که بتواند به وسیله آن از تمام این شکست‌ها عبور کند و به سمت آینده‌ای با مد نظر قرار دادن محاسبات ملی - عربی - اسلامی - جهانی حرکت کند؛ حرکتی که به کشورهای عربی اعتبار دوباره می‌بخشد.کشورهایی که به علت سیاست پرنفوذ ایران از هم فروپاشیده‌اند.

منبع: العربی الجدید /  دیپلماسی ایرانی

 

اخبار مرتبط