بعضی کشورها برای ۳۰ تا ۴۰ کیلومتر ساحل این چنینی جنگ‌‌‌ها کردند. این ساحل می‌تواند توسعه دریامحور و ثروت و منافع سرشاری را برای کشور داشته باشد و البته اهمیت سیاسی و امنیتی هم دارد.» دبیر شورای راهبردی روابط خارجی با طرح این سوال که آیا توسعه سواحل مکران می‌تواند بی‌اعتنا به این طرح‌‌‌های منطقه‌‌‌ای باشد یا باید همسو و هماهنگ با آنها باشد؟ اظهار کرد: «معتقدیم توسعه مکران در خلأ اتفاق نمی‌افتد. در منطقه‌‌‌ای هستیم که کشورهای مختلف به آن توجه دارند و آنها هم منافع و دغدغه اقتصادی و امنیتی دارند و طرح‌‌‌های توسعه‌‌‌ای خاص خود را هم دارند و مثال مشهور آن طرح کمربند راه چین است. در این منطقه پاکستان، عمان، هند و دیگر بازیگران منطقه‌ای هستند و بعضا هم طرح‌‌‌هایشان را اعلام کردند و پروژه کمربند راه چین سال‌هاست که در حال انجام است.

چین نزدیک ۵۰ میلیارد دلار در آن طرح سرمایه‌گذاری کرده است.» عراقچی در توضیح اینکه آیا می‌خواهیم توسعه مکران را با استفاده از ظرفیت‌های داخلی انجام دهیم یا در بستر بین‌المللی و منطقه‌ای انجام شود؟ تکنولوژی داخلی کفایت می‌کند یا خارجی هم لازم است یا ترکیبی از هر دو؟ یا با سرمایه داخلی باشد یا خارجی؟ و این توسعه در چه بستری انجام خواهد شد؟ گفت: «اگر با استفاده از سرمایه داخلی باشد باید قوانینی تعیین شود که سرمایه داخلی هم اعتماد کند و سرمایه جذب شود. یا اگر نگاه‌‌‌مان به بستر سرمایه خارجی است چه باید کرد و با تحریم‌‌‌ها چه کنیم؟» عراقچی با بیان اینکه توسعه مکران می‌تواند ظرفیت اقتصادی زیادی ایجاد کند، افزود: «اما دغدغه‌های امنیتی هم ایجاب می‌کند چه راهکارهایی باید دید که این دغدغه‌ها مانع توسعه مکران نشود. در عین حال که این دغدغه‌‌‌ها بسیار مهم هستند. جایگاه این مسائل هم باید در بحث‌ها مورد توجه قرار گیرد.»

اولین زنگ خطر برای مکران چه زمانی بود؟

همچنین محمد خزائی، دبیرکل کمیته ایرانی اتاق بازرگانی بین‌المللی در این نشست با تاکید بر اهمیت مسائل امنیتی در این منطقه تصریح کرد: «مکران توسعه‌یافته نقش مهمی در افزایش امنیت منطقه ایفا می‌کند و لزوما وقتی صحبت از امنیت می‌‌‌کنیم منظور تیر، تفنگ، جنگ و دعوا نیست.» به گزارش «ایسنا»، محمد خزائی ادامه داد: «در فرهنگ رفتاری و مالی و سیاسی مساله مکران بسیار حساس و مهم است. در ۵۰ سال گذشته بیش از شش، هفت‌هزار میلیارد تومان هزینه کردیم اما این رقم برای توسعه این منطقه بسیار پایین است. اولین زنگ توجه و خطر برای منطقه مکران در برنامه توسعه ششم توسط مقام معظم رهبری به دولت ابلاغ شد، اما از سال ۸۸ تا امروز چه اتفاق مثبتی افتاده است؟»

توسعه مکران با منابع داخلی ممکن نیست

غلامرضا انصاری، معاون پیشین دیپلماسی اقتصادی وزارت امور خارجه نیز در این برنامه توضیح داد که توسعه پروژه مکران برای تجارت ایران با جهان و منطقه برای تامین و جبران عقب‌‌‌ماندگی‌‌‌های ایران در سال‌های اخیر می‌تواند بسیار مفید باشد. انصاری تاکید کرد که بدون نگاه برون‌‌‌نگر منطقه‌‌‌ای و بین‌المللی با داشتن یک طرح جامع و تفصیلی روشن از سوی نظام که در دسترس عموم باشد نمی‌توان این پروژه را انجام داد یا ارزش واقعی مکران را بتوانیم بروز و ظهور دهیم. از طرفی معتقدم توسعه مکران با منابع داخلی نه ممکن است نه مطلوب. از هیچ دولتی این کار برنمی‌‌‌آید، زیرا بعد بین‌المللی و بازار خود را از دست می‌دهد. حضور ده‌‌‌ها شرکت بین‌المللی برای حضور در این منطقه ارزش واقعی مکران را نشان می‌دهد. وی تاکید کرد: «مکران در منطقه را صرفا می‌توان با نئوم ۲۰۳۰ عربستان مقایسه کرد که برای آن ۵۰۰ میلیارد دلار پیش‌بینی هزینه شده است و مکران می‌تواند چهره‌‌‌ جدیدی از ایران را به دنیا و منطقه نشان دهد.»