صفحه اول سازندگی تصویر بزرگی از زاکانی، شهردار تهران است با تیتر «شهر رها شده». این گزارش به بررسی ماجرای تخریب غیراصولی ساختمان‌های غیرمجاز منطقه ۱۹ در شورای شهر تهران پرداخته: «رئیس شورای شهر تهران اعلام کرد که با چهارتا عکس و فیلم نمی‌توان درباره کیفیت تخریب ساختمان ناایمن خلازیر قضاوت کرد. محمد آخوندی، رئیس کمیسیون بودجه شورای شهر تهران و از یاران غار زاکانی گفت انتقاداتی که از عملکرد شهرداری تهران در ماجرای مرگ ۵نفر می‌شود، عقده‌گشایی سیاسی است. او همچنین خبرنگاران رسانه‌های اصلاح‌طلب را متهم کرد که با رسانه‌های خارجی در ارتباط هستند.

شهردار منطقه ۱۹ ماجرای ساخت‌وسازهای غیرمجاز را به اعتراضات سال گذشته نسبت داد.» فرهیختگان در «آب انتقالی به دریاچه ارومیه بین راه گم می‌شود» نوشت: «پس از سال‌ها برگزاری همایش طویل و عریض و بازدیدهای بی‌خاصیت و بی‌دستاورد زمینی و هوایی از دریاچه ارومیه؛ دریاچه ارومیه حالا خشک شده است... قرار بر این بود که صادرات آب مجازی از حوضه آبریز دریاچه ارومیه قطع شود. دست‌هایی بالاتر از مصلحت‌های علمی و فنی وجود دارد که اجازه نمی‌دهند هیچ‌کدام از مصوبات و نظرات علمی و کارشناسی پیاده شود... اسفند ماه سال گذشته، انتقال آب با حضور رئیس‌جمهور بود که آقای رئیسی گفت ۳۰۰میلیون متر مکعب آب رودخانه زاب به سمت دریاچه ارومیه می‌آید. آبی که درحال انتقال به سمت دریاچه است، در بین راه مورد استفاده کشاورزان و نهاده‌های دامی است و عملا اجازه نمی‌دهند که آب به دریاچه برسد. چرا ۶ ماه پس از افتتاح خط انتقال توسط رئیس‌جمهور آب وارد دریاچه نمی‌شود؟

اگر به هر دلیلی مسوولان می‌دانند چرا آب به دریاچه نمی‌رسد، چرا اعلام نمی‌کنند؟ ستاد احیای دریاچه ارومیه به هیچ‌کدام از وعده‌هایش عمل نکرد و مسوولان سابق ستاد گفتند بزرگ‌ترین مانع تحقق اهداف ستاد احیا، استانداران وقت آذربایجان غربی بودند. استاندار وقت آذربایجان غربی شده است مسوول ستاد احیای دریاچه ارومیه، یعنی کسی که هیچ اعتقادی به اجرای آن اهداف ندارد. این خودش علت‌العلل است. وقتی کسی را روی ریاست مجموعه‌ای قرار می‌دهیم که خودش هیچ اعتقادی به آن مجموعه ندارد، معلوم است چنین بلایی سرمان می‌آید.»

اعتماد در «فریب ایجاد اشتغال در پروژه پتروشیمی میانکاله» نوشت: «کارفرمای پروژه پتروشیمی میانکاله با بزرگ‌نمایی ایجاد اشتغال در حال فریب مردم است... برآورد شده که این پروژه در بهترین حالت می‌تواند ۲۴ شغل ایجاد کند که این هم ارتباطی با مردم منطقه ندارد و در نهایت مردم غیربومی در آن پست‌ها کار خواهند کرد که مشکلات جدیدی ایجاد خواهد کرد. حتی تجربه‌های شهرهای دیگر هم نشان می‌دهد که چنین برنامه‌ای چه مشکلات جانبی برای استان ایجاد می‌کند. آن چیزی که مشخص است از این نمد کلاهی برای کسانی که دلخوش به ایجاد اشتغال این صنعت هستند در نمی‌آید و در نهایت این محیط زیست ایران یا شاید بگوییم بخشی از این کره خاکی است که ویران خواهد شد.»