۱-مشارکت حداکثری و آگاهانه باعث افزایش وزن حکمرانی خواهد شد. مجلسی که با مشارکت ۵۰‌درصد شهروندان به بالا شکل گیرد، در معاملات سیاسی می‌تواند مقابل دو قوه دیگر تعادل و تفکیک را برقرار سازد. مشارکت کم نمایندگانی در سطح محلی با دغدغه‌های قومی و فرقه‌ای وارد مجلس خواهد کرد که سطح مجلس را در حد مطالبات شوراهای شهر و روستا و پیگیری تقاضاهای شهرستان پیش خواهد برد. افزایش وزن مجلس باعث قدرت‌گیری نمایندگان و مطرح شدن خواست شهروندان در حاکمیت خواهد شد.

۲-مشارکت بالا از سوی دیگر باعث افزایش مشروعیت حکومت خواهد شد. قوه مقننه دارای پشتوانه مردمی مشروعیت بالایی به حکومت خواهد داد و هر رای برابر است با افزایش امنیت ملی در داخل و افزایش توان حکومت برای پیگیری منافع ملی در محیط بین‌الملل. اگر مشارکت پایین باشد گروه‌های تروریستی مسلح شده اطراف ایران اختلاف سلایق و تنوع گروه‌های سیاسی در ایران را از وضع مدنی به وضع طبیعی سوق خواهند داد. شرکت در انتخابات به معنای حل اختلافات از طریق مسالمت‌آمیز و پیگیری مطالبات در وضع مدنی است. سستی، تنبلی، قهرکردن با صندوق رای نتیجه‌ای جز کاهش امنیت ملی در سیاست داخله و تضعیف منافع ملی در سیاست خارجه ندارد.

۳-  مشارکت حداکثری و انتخاب دقیق و آگاهانه شهروندان حتی اگر به دور از انتخاب لیستی و رای دادن حزبی باشد نتیجه مناسبی حاصل خواهد کرد. در مشارکت حداقلی گروه‌های اقلیتی و کسانی که شعارهای تند و احساسی می‌دهند پیروز خواهند شد. در نظر آورید مجلس وظیفه سیاستگذاری، قانون‌گذاری و نظارت دارد و هر کدام از این موارد آنقدر مهم است که جهت انتخاب نمایندگان آگاه و با‌تجربه فعالیت کرد. مجلس به همه نوع نماینده‌ای نیاز دارد و برآیند مشارکت حداکثری به نفع همه شهروندان خواهد بود. تصویب قانون اثرگذار به جای دستور و فرمان، نظارت بر همه نهادهای حکومتی، تصویب قوانین برنامه و بودجه وظیفه مجلس است و این امر تنها در پرتو مشارکت حداکثری حاصل خواهد شد. شهروندان مدنی، باسواد، خلاق و باتجربه کافی است مشارکت حداکثری کنند، حتی در غیبت احزاب و چهره‌های سیاسی انتخاب آنها نتیجه مطلوبی خواهد داشت.

۴-بر اساس آمارهای داده شده برای هر کرسی مجلس حدود ۵۰ نفر رقابت می‌کنند. معلمان، اساتید، وکلا و پزشکان در میان نامزدها سهم بالایی دارند.‌ هزار و پانصد زن نیز وجود دارد. حدود ۷۰‌درصد نامزدها تایید صلاحیت شدند. اصل بر این بود که نظام احزاب بر نظام انتخابات تطبیق پیدا کند و شهروندان بر اساس لیست‌های حزبی رای دهند.  به علت‌های مختلف چنین نشده است و لیست‌های انتخاباتی مطلوب همه شهروندان نیستند. در چنین وضعیتی نیز مشارکت حداکثری زمانی که در انتخاب با معیارهای سواد و تخصص، تجربه و سابقه اجرایی و قانون‌گذاری و وزن سیاسی نامزدها ‌سنجیده شود، افرادی انتخاب خواهند شد که کارآمد خواهند بود. قهر و تحریم انتخابات بازی باخت- باخت خواهد بود و به لحاظ منطق سیاست، شکست‌خورده است.