کیهان همچنین در یادداشتی با تیتر «چند نکته پیرامون جهش تولید با مشارکت مردم» نوشت: واقعیت این است که همصدایی و خطوط مشترک و به عبارتی فصل مشترک برخی در داخل- در پوشش روزنامه، سایت خبری، استاد دانشگاه، فعال سیاسی و...- با دشمن در جنگ ترکیبی و از جمله در یأس‌آفرینی، آن ‌قدر متعدد و پرشمار است که به هیچ عنوان نمی‌توان این همصدایی را اتفاقی و تصادفی نامید. نکته قابل توجه اینجاست که برخی رسانه‌های داخلی بدسابقه که بارها در نقش همکار داخلی رسانه‌های معاند در کارزارهای رسانه‌ای علیه امید مردم ایران حضور فعال داشته‌اند، از یکسو یارانه و بودجه از دولت دریافت کرده و از سوی دیگر از برخی نهادها نیز در قالب خبر و آگهی، هزینه دریافت می‌کنند.

بر همین اساس و با توجه به کارنامه سیاه این قبیل رسانه‌ها، خلاف انصاف و مروت و قانون است که پول بیت‌المال صرف حمایت از آنان شود. کیهان در بخش دیگری از این یادداشت نوشت: «قاتل امید» همان طیفی است که در دهه ۹۰ به مدت ۸ سال دولت را تمام و کمال در اختیار داشت و با معطل کردن ظرفیت‌های کشور و آویزان شدن از غرب، بدترین دوره رکود اقتصادی و تورم ۶۰ درصدی را به‌جا گذاشت. «قاتلان امید» همان جریانی است که در فتنه ۸۸ از آمریکا خواست «تحریم‌های فلج‌کننده» را علیه مردم ایران اعمال کند. مصادیق خیانت‌های نابخشودنی این طیف آن‌قدر طولانی و گسترده است که در حوصله این نوشتار نمی‌گنجد.

روزنامه سازندگی نیز تیتر یک خود را «دوراهی قانون و شرع» برگزید و در یادداشتی با اشاره به ماجرای حوزه علمیه تحت مدیریت کاظم صدیقی نوشت: انتظار داریم دادستانی ویژه دادگاه روحانیت وارد شود و به موضوع رسیدگی کند.

روزنامه هم‌میهن در تیتر یک خود با عنوان «قیطریه ۴۵سال بعد» به موضوع احداث مسجد در پارک قیطریه پرداخت. غلامحسین کرباسچی، شهردار اسبق تهران در گفت‌وگو با این روزنامه در این خصوص تاکید می‌کند که «باید بررسی و اعلام شود که در تهران، میزان فضا‌های مذهبی چقدر است و چه تعداد درشان باز است و مورد استفاده قرار می‌گیرد. در مقابل هم میزان سرانه سبز در تهران باتوجه به آلودگی هوا چقدر است.»

 روزنامه فرهیختگان نیز درگزارشی با عنوان «ناهنر دوقطبی‌سازی، این قسمت: قیطریه» نوشت: اگر قرار باشد برای مسجد پارک قیطریه نیز چنین رویه‌ای پیش گرفته شود، امتیاز این مسجد از سایر مساجد دیگر چه خواهد بود؟ نه‌تنها هیچ امتیازی نخواهد داشت بلکه افراد کمتری هم می‌توانند از امکانات موجود در آن مساجد استفاده کنند. از این گذشته، پارک قیطریه یک نمازخانه متروکه دارد. اگر شهرداری به فکر بهبود خدمات رفاهی و مذهبی در آن پارک بود، بهتر نبود که به‌جای ساخت مسجد، نمازخانه پارک را مرمت کند و به وضعیت نمازخانه پارک قیطریه سامان دهد؟