محمدصادق جنان‌صفت

دامنه، تنوع منتقدان و ژرفای انتقاد از وضعیت و شرایط حاکم‌بر کسب‌و‌کار شهروندان هر روز گسترده، پرشمار و عمیق‌تر می‌شود. در هفته‌های گذشته گروه تازه‌ای از شخصیت‌های سیاسی جبهه اصولگرایان به صف منتقدان سیاست‌های اقتصادی پیوسته و خواستار بیرون کشیدن اقتصاد از سر درگمی، آشفتگی و بلاتکلیفی شدند.

علی لاریجانی یکی از چهره‌های شاخص اصولگرایان و از شخصیت‌های مورد وثوق نظام از جمله کسانی است که درباره وضعیت تورمی اقتصاد، زبان به گلایه گشوده است. وی در روزهای گذشته ضمن تاکید بر اینکه مجلس هشتم باید شتاب تورم را مهار کند، به طور ضمنی از بلاتکلیفی و فقدان شرایط تصمیم‌گیری فعالان اقتصادی به دلیل برخی سیاست‌های اقتصادی گلایه کرد. این حرف آقای لاریجانی حرف دل اکثریت صاحبان صنایع، بازرگانان، بانکداران، صاحبان شرکت‌های بیمه و ... است که با گذشت نزدیک به ۴۵روز از شروع سال جدید هنوز نمی‌دانند نرخ بهره بانکی چقدر است؟ سیاست‌های اعتباری بانک‌ها چیست؟ نرخ تعرفه واردات آیا تا پایان سال تثبیت شده یا باز هم تغییر خواهد کرد؟ سیاست‌های صنعتی به طور مشخص در سال جدید کدامند؟ این سخن آقای لاریجانی که تصمیم‌گیری حتی برای فردا نیز دشوار شده یک داوری درست و اصولی است.

در روزگاری که رقابت بنگاه‌های اقتصادی به ثانیه‌ها و دقیقه رسیده و هر بنگاه صنعتی، بازرگانی، بانک، بیمه، شرکت‌های سرمایه‌گذاری و ... حتی می‌توانند برای یک دوره میان‌مدت برنامه‌ریزی کنند و امیدوار باشند که تحولات ناشناس و غیرمنتظره سیاست‌های کلان را تغییر نمی‌دهد، آیا فعالان اقتصادی ایران حق ندارند دست‌کم افق ۶ماه بعد را رصد کنند؟ واقعیت این است که در این وضعیت نه چندان باثبات و پایدار و وجود این احتمال که سیاست‌های اقتصادی هر روز ممکن است با دگرگونی ۱۸۰درجه‌ای مواجه شود، چگونه می‌توان برنامه‌ریزی کرد و به رقابت فکر کرد. به نظر می‌رسد اکنون که این وضعیت با گلایه و انتقاد مواجه شده است، باید کاری کرد و از دولت محترم خواست که تکلیف فعالان اقتصادی، صنعتی و بازرگانی را هرچه سریع‌تر مشخص کند تا راه برای برنامه‌ریزی هموار شود.