سعدی برخلاف دیگر شاعران زمان خود به زندگی روزمره علاقه فراوان داشت و خود را منفک از مردم جامعه نمی‌دید.

جواد مجابی، شاعر، نویسنده و طنزپرداز، در گفتگو با خبرگزاری مهر درباره جایگاه طنز در آثار سعدی گفت: او همواره می‌کوشید تا با رسوخ در لایه‌های اجتماعی به حلاجی کردن افکار مردم بپردازد. سعدی در آثارش تلاش می‌کند تا به شیرینی و ظرافت طنزآمیزی، مسائل اجتماعی را تبیین کند. اما در عین حال فصاحتی در کلام وی به چشم می‌خورد که مانع از آشکار شدن جنبه‌های طنزآمیز او شده و می‌توان گفت در لایه‌های عبارت پردازی‌های او مکتوم مانده است.

وی افزود: او ویژگی طنزآلود بودن را از نظم به نثر نیز منتقل کرد و با این کار راهگشای افرادی مثل عبید زاکانی شد. به هر حال سعدی بیشتر در زمان خود به عنوان روشنفکری باهوش و انسان گرا شناخته شده است؛ هر چند شاعرانگی سعدی وی را از قید و بندهای اطرافش رها ساخت و به گستردگی جهان بینی او کمک کرد.

این پژوهشگر ادبی در ادامه خاطرنشان کرد: جهان بینی توام با طنز سعدی توانست در آن زمان جلوی برخی تعصبات و خشک‌اندیشی‌ها را بگیرد. او به تناسب زمان خود، رندانه از بسیاری از قید و بندها عبور کرد و به عنوان انسانی روشنفکر و مترقی به مدارج والایی دست یافت.

جواد مجابی یکی از مشخصه‌های سعدی را توجه به عشق زمینی و مسائل ملموس دانست و تصریح کرد: سعدی بر خلاف دیگر شاعران زمان خود به زندگی روزمره بسیار علاقمند بود و جهانگردی او به این مساله کمک فراوان کرد. سفرهای او باعث شد تا وی با آداب و رسوم و مردم سرزمین‌های دیگر آشنا شود و افکار و اندیشه‌های آنها را مورد تحلیل و بررسی و گاه حتی مقایسه قرار دهد.