الحیات با بیان اینکه ایجاد یک اتحاد میان ایران و عربستان امر محالی نیست، آورده است: «با ایجاد یک اتحاد قوی میان دو کشور می‌توان به ثبات، توسعه فراگیر و خیر دو کشور دست یافت.» به گزارش «ایسنا» این روزنامه‌ چاپ لندن در تحلیلی با عنوان «اتحاد عربستان با ایران» به قلم طراد العمری از نویسندگان و تحلیلگران عربستانی آورده است: «به نظر می‌رسد ایده اتحاد میان عربستان و ایران به‌دلیل دشواری در تحقق این مساله و وجود فضای ملتهب میان دو کشور، ایده‌ای خیالی باشد، اما این ایده شایستگی فکر کردن به آن را دارد و امر غیرممکنی نیست.» الحیات در ادامه آورده است: «عربستان نیازمند یک متحد قدرتمند است، ایران هم به همچنین. به عبارت دیگر دو کشور نیاز مبرمی به یکدیگر دارند.» البته قبل از اینکه این ایده را بخواهیم حتی در ذهن هم رد کنیم باید سه پیش شرط را پشت سر بگذاریم، بنابراین از ایده اتحاد شروع می‌کنیم: «اولا باید اختلافات اعتقادی و تاریخ را حتی به شکل موقتی کنار گذاشت و ثانیا نقاط مشترک و آنچه را برای نزدیکی روابط لازم است مشخص کنیم و ثالثا یک سوال مهم را مطرح کنیم و آن اینکه آیا باقی ماندن این وضعیت و پیامدهای منفی آن بر دو کشور و ملت‌های آنها و سایر ملت‌ها و کشورهای منطقه، امری درست و مثبت است؟»

الحیات افزود: «مطالعات بسیاری انجام دادیم، اما در نقشه‌های بین‌المللی به لحاظ سیاسی، اقتصادی و استراتژیکی دولتی بهتر و مناسب‌تر از ایران نیافتیم. درباره اتحاد کشورهای حوزه خلیج (فارس) نیز تحقیق کردیم و آن را همانند باری سنگین یافتیم. به اتحاد با مصر هم فکر کردیم و برای ما روشن شد که بنابر دلایلی زیانش بیشتر از نفعش است از جمله اینکه باید یک فرصت دو دهه‌ای به مصر داده شود تا نقش مرکزی و محوری خود را بازیابد. ترکیه و پاکستان را هم زیر ذره‌بین بردیم و دیدیم که «ویروس‌های» آنها نظام سیاسی و ساختار اجتماعی عربستان را با تهدید مواجه می‌کند.»

در ادامه این تحلیل آمده است: «در خاورمیانه سه تحول مهم اتفاق افتاد یکی خلأ قدرت که با خروج عراق در سال ۲۰۰۳ ایجاد شد و نظام خلیج (فارس) را از حالت سه قطبی بودن به دو قطبی‌بودن تبدیل کرد و دوم اختلال در موازنه قدرت و نظام خاورمیانه‌ای در سال ۲۰۱۱ که بعد از خروج مصر و آشوب‌های سوریه و باقی ماندن عربستان در نظام عربی ایجاد شد و سوم حرکت کردن مرکزیت قدرت در نتیجه آنچه پیش‌تر به سوی کشورهای حوزه خلیج (فارس) حرکت کرد. این دسته تحولات، مشکلات استراتژیکی عربستان را زیاد کرد و عربستان همراه با ایران به بازیگران اصلی تبدیل شد، البته نه‌تنها در سطح کشورهای حوزه خلیج (فارس) بلکه در سطح خاورمیانه.»

در این شرایط حسن روحانی به عنوان رئیس‌جمهور ایران انتخاب و پیام‌های واضحی را مطرح کرد که این با اظهارنظرهای خوش‌بینانه و محتاطانه مسوولان عربستانی مواجه شد. حال آیا وقت آن نرسیده که حاکمان ایران و عربستان زمام امور را به دست بگیرند و گرد هم جمع شوند و منافع استراتژیک، حیاتی و حساس خود را بر روی نقشه روشنی مشخص کنند؟