تا به حال فقط ۷۰۰ شهر از شهرهای آمریکا در این شبکه قابل‌ردگیری بودند، اما حالا دیگر در کل کشور آمریکا قابل‌ردگیری خواهد بود. پلاک‌خوان‌ها وسیله بسیار قدرتمند ردیابی به حساب می‌آیند، اما در عین حال بزرگ‌ترین دغدغه برای نقض حریم خصوصی مردم هم هستند. اسناد به دست آمده از «اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا» در ماه مارس ۲۰۱۹ نشان داده است که آژانس‌های زیر نظر گمرک و مهاجرت از این فناوری‌ها برای ردگیری حرکات شهروندان استفاده کرده‌اند و به بانک اطلاعاتی ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون فایل که ماهانه ایجاد می‌شود،‌ دسترسی دارند.

پلاک‌خوان‌ها مثل فناوری‌های تشخیص چهره برای خودروها به حساب می‌آیند. دوربین‌ها کد روی پلاک‌ها را به راحتی اسکن می‌کنند و در کامپیوتر شبکه ذکر شده مکان را با دقت بالا در فایلی کوچک (log) حفظ می‌کنند. به همان اندازه‌ای که فناوری‌های تشخیص چهره دچار اشتباه می‌شوند، پلاک‌خوان‌ها هم اشتباه می‌کنند. برای همین گزارش‌هایی وجود دارد که پلیس خودرویی را به اشتباه سرقت شده تشخیص داده یا خودروی سرقت شده را شناسایی نکرده است. برای مثال پلیس در شهر آئورا، خودروی یک خانواده سیاه‌پوست را که کودکان زیر ۶ سال در آن بودند به‌عنوان خودروی سرقتی تشخیص داده و تفنگ به روی خانواده کشید.

البته این فناوری مزایای زیادی هم دارد. برای مثال اگر فردی خودروی خود را در پارکینگ دیگران بگذارد به راحتی با یک تماس با پلیس می‌توان مشکل را رفع کرد. در عین حال به‌طور قطع و یقین افراد ثروتمند راه‌هایی برای سوءاستفاده از این فناوری پیدا می‌کنند.