بخش صد و ششم
آفتاب‌پرست‌های چشم آبی
تلاش‌های اخیر برای قانونی کردن در این حوزه همگی شکست خورده است. در سال ۲۰۱۱، قانونی در مورد «مبارزه با نژادپرستی و بیگانه‌هراسی» تدوین شد که «شورای تصمیم در مورد چارچوب اتحادیه اروپا ۲۰۰۸/ ۹۱۳/ JHA » در مورد مبارزه با اشکال و عبارات مشخص نژادپرستی و بیگانه‌هراسی به‌وسیله قانون کیفری را در قانون یونان ادغام می‌کرد. به هر روی، این قانون پیش‌نویس، پیش از جلسه عمومی پارلمان یونان به مدت بیش از یک سال به رای‌گیری گذاشته نشد و در نهایت در اواخر مارس ۲۰۱۳ در پارلمان به رای گذاشته شد. این پیش‌نویس قانونی برای اولین بار مبانی‌ای برای نفرت‌پراکنی و جرائم مرتبط با نفرت به منزله جرائمی مجزا به‌دست داد. این قانون در نهایت در سپتامبر ۲۰۱۴ تصویب شد اما از سوی حزب اکثریت «دموکراسی جدید» در حکومت سه حزبی وقت مورد حمایت قرار نگرفت. وقتی نظر آنها را در مورد قانون پیشنهادی ضدنژادپرستی جویا شدیم، بیشتر مصاحبه‌شوندگان‌مان در تمام این سه حزب سیاسی مورد مطالعه مخالف تصویب آن بودند. یکی از استدلال‌هایی که در این مصاحبه‌ها نمود یافت این بود که چارچوب قانونی موجود برای حمایت از مردم در برابر نژادپرستی کافی است.
یکی از پاسخ‌های متداول مصاحبه شوندگان سپیده طلایی، وقتی از آنها در مورد اتهام نژادپرستی علیه حزب شان پرسیده می‌شد، این بود که «علیه یونانیان نژادپرستی وجود دارد.» تمام مصاحبه‌شوندگان سپیده طلایی نگرانی خود را از صهیونیسم ابراز کرده و بسیاری از آنها آشکارا منکر «هولوکاست» بودند و استدلال می‌کردند که در مورد آمار مرگ و میر جمعیت یهودی در اردوگاه‌های اجباری نازی‌ها در جنگ جهانی دوم اغراق زیادی شده و بسیاری از این آمارها ساختگی است. از سوی دیگر، نمایندگان لائوس و آنل آشکارا سپیده طلایی را به تنها حزب سیاسی نژادپرست و نئونازی موجود در پارلمان متهم می‌کردند و آنها هم به‌طور قطع هرگونه ارتباط میان حزب خود و ایدئولوژی نژادپرستانه را انکار می‌کردند.
مهاجرت و اسلام‌هراسی
تمام احزاب مورد مطالعه مدافع کنترل‌های سفت و سخت مهاجرتی در یونان هستند. با این حال، مواضع شان متفاوت است. اعضای سپیده طلایی مدافع حذف هرگونه ورود غیرقانونی به کشور و بیرون کردن تمام مهاجران (قانونی و غیرقانونی) و فرستادن آنها به کشورهای مبدأ آنها است. نمایندگان لائوس و آنل نگاه معتدل‌تری به این مساله داشتند. آنها مدافع بازگرداندن مهاجران غیرقانونی به کشورهایشان بودند اما مدافع پیگرد و تعقیب مهاجران قانونی که مالیات‌های خود را به‌صورت منظم پرداخت می‌کنند، نبودند. در موضوع امنیتی کردن مهاجرت، لائوس ظاهرا پس از انتخابات ملی ۲۰۱۲ چرخش سیاسی داشت که طی آن، این حزب هیچ عضوی را برای پارلمان ملی انتخاب نکرد. دیدگاه‌های این حزب در مورد این مساله معتدل‌تر شده- احتمالا در تلاش برای جدا کردن ادبیات لائوس از ادبیات سپیده طلایی- که به شدت متهم است به نفرت‌پراکنی و جنایت علیه مهاجران. افزون بر این، وقتی از مصاحبه‌شوندگان سپیده طلایی در مورد برنامه اقدام اجتماعی‌شان پرسیده شد که «فقط برای یونانی‌ها» طراحی شده و شامل توزیع غذا، عرضه خون، مراکز شغلی، درس‌های تاریخی برای بچه مدرسه‌ای‌ها، نظارت همسایگان، حمایت در برابر جرم و ... می‌شود، آنها پاسخ دادند: «علیه یونانی‌ها نژادپرستی جریان دارد»، «این یونانی‌ها هستند که باید از آنها محافظت کنیم.»«لوین» [Levine]، تحت‌تاثیر کارهای «سیمل» [Simmel]، زنجیره‌ای از غریبه‌ها را براساس دو متغیر «دوستی اجباری»[compulsive friendliness] و «دشمنی اجباری»[compulsive antagonist] از جامعه میزبان خلق کرد. تحلیل او ارتباطی نزدیک میان ادراک میزبان از غریبه‌ها و نگرش‌ها در مورد آنها را نشان می‌دهد. لوین استدلال می‌کند که این پاسخ خاص به تمام غریبه‌ها ترکیبی است از دوستی و دشمنی. با برخی «غریبه‌ها» احتمالا به‌عنوان میهمان رفتار می‌شود که مورد استقبال قرار می‌گیرند و رفتار مطلوب‌تری با آنها نسبت به غریبه‌هایی انجام می‌گیرد که «مهاجم» یا «دون‌تر» تلقی می‌شوند. این غریبه‌ها می‌توانند تجربه دشمنی آشکارتری از جامعه میزبان را مشاهده کنند و اغلب هم چنین می‌شود. در یونان احساسات ضدمسلمانان پیوندهای قدرتمندی نه تنها با مذهب که با تاریخ دارد. مسلمانان اغلب «تُرک» [منظور ترک‌های ترکیه‌ای است] شناخته می‌شوند - «دشمن ملی» و اصلی دولت یونان- که قدمت‌شان به دوران حاکمیت عثمانی بازمی‌گردد. حتی در سال‌های مدرن سکولارسازی، ملی‌گرایی یونانی با استفاده از گفتمان مذهبی به بیان خود پرداخته است. تمام مصاحبه‌شوندگان سپیده طلایی مخالف ساخت مسجد در آتن بودند و در مورد افزایش مهاجران مسلمان در این کشور ابراز نگرانی می‌کردند؛ به همین ترتیب، تمام مصاحبه‌شوندگان لائوس موافق بودند که هیچ مسجدی نباید در آتن (و قطعا نه با بودجه یونان) ساخته شود. بسیاری از نمایندگان آنل با این دیدگاه موافق بودند و به مشکل مهاجرت غیرقانونی به منزله مشکلی مرتبط با مهاجرت در اتحادیه اروپا و سیاست پناهندگی اشاره می‌کردند. هم در میان اعضای سپیده طلایی و هم اعضای لائوس، همگرایی دیدگاه‌های مرتبط با اجازه دادن به مسلمانان برای انجام مناسک مذهبی‌شان در مساجد وجود دارد زیرا مسلمانان تهدیدی به هویت و فرهنگ ملی یونان انگاشته می‌شوند. «فرآیند تمایزگذاری «دیگران» را درون سلسله مراتب رده بندی می‌کند و «مسلمانان» در پایین قرار می‌گیرند، خواه از دولت‌هایی آمده باشند که در آن اسلام سیاسی روندی صعودی دارد یا خیر. آنها به‌عنوان افرادی دون‌پایه، غیرقابل اعتماد و مظنون نگریسته می‌شوند.»
ارسال نظر