«محمد الخفاجی»، دبیر کل افتخاری «فدراسیون اجتماعات قومی» شورای استرالیا و مدیر اجرایی سابق یک جنبش ملی به نام «به استرالیا خوش آمدید» که از مهاجران و آوارگان استقبال می‌کند، در تحلیل ۱۵ اوت خود در سی‌ان‌ان، نوشت: «ما نه مسلمان استرالیایی هستیم، نه یهودی استرالیایی و نه سفیدپوست استرالیایی. همه ما استرالیایی هستیم. وقت آن رسیده متحد شویم و به سیاست نفرت و شکاف و تبعیض پایان دهیم.» دلیل آنچه «رکورد در سیاست استرالیا» خوانده شده سخنان «فریزر آنینگ»، سناتور ایالت کوئینزلند است که در سخنرانی خود در پارلمان خواستار «راه‌حلی نهایی» برای مهاجرت مسلمانان به این کشور شده بود.  سخنرانی او البته از سوی دولت و اپوزیسیون در پارلمان تقبیح شد و هر دو طرف حمایت خود از سیاست مهاجرتی غیرتبعیض آمیز را مورد بازتایید قرار دادند.

 این سناتور استرالیایی اندکی پس از سخنرانی خود، در مصاحبه‌ای رادیویی حمایت خود از دیپورت برخی مسلمانان زاده شده در استرالیا را اعلام کرد. پس از او «باب کاتر»، رهبر همان حزبی که آنینگ نمایندگی‌اش می‌کند، پیامی مستقیم به استرالیایی‌های مسلمان فرستاد: «از این کشور گم شوید. در اینجا شما را نمی‌خواهیم.» اگر سخنان آنها به‌طور کامل رد نشود نه‌تنها خطرناک و بی‌مسوولیتی خواهد بود، بلکه تار و پود جامعه منسجم استرالیا را از هم خواهد گسست. الخفاجی می‌نویسد استرالیا یکی از موفق‌ترین کشورهای چندملیتی در جهان است. بخشی از این موفقیت به‌خاطر سیاست‌های مهاجرتی غیرتبعیض‌آمیز است که بهشتی امن برای بسیاری از مردمانی فراهم ساخته که اکنون استرالیا را خانه خود می‌پندارند.

این نویسنده استرالیایی مسلمان تبار با اشاره به خود می‌نویسد: «من و خانواده‌ام از دست رژیم صدام از عراق فرار کردیم؛ رژیمی که ۱۲ عضو خانواده پدری‌ام را به‌خاطر اعتقادات قومی و مذهبی کشت.» او می‌افزاید: «ما خوش‌شانس بودیم که در سال ۲۰۰۳ به‌خاطر کمک‌های آژانس آوارگان سازمان ملل در استرالیا سکنی یافتیم و زیباترین تجربه استقبال را داشتیم که هر کسی مشتاق داشتن آن است.» الخفاجی در این تحلیل با بیان خاطره خود از حضور در استرالیا می‌نویسد: «ما با استقبال گرمی که از استرالیایی‌ها دیدیم فهمیدیم که استرالیایی‌ها مردمانی خوش قلب، خونگرم و منصف هستند.» هر چند بخش‌های کوچکی از این جامعه وجود دارند که دیدگاه‌های نژادپرستانه دارند و این معمولا به‌خاطر ترکیبی از جهل یا ترس است. اینها گروه کوچکی هستند که متاسفانه روزبه‌روز جمعیت شان در حال افزایش است و به‌خاطر تریبونی که رسانه‌هایی مانند «اسکای نیوز» در اختیارشان قرار می‌دهند صدایشان بیشتر شنیده می‌شود. نگران‌کننده‌تر این است که برخی از این دیدگاه‌های نژادپرستانه در پارلمان هم حضور یافته‌اند. الخفاجی می‌نویسد: «همین سناتور آنینگ فقط با ۱۹ رای انتخاب شد و همین به او تریبونی فوق‌العاده بزرگ در پارلمان برای پراکندن نفرت داده است.»

این نویسنده استرالیایی که اصالتا زاده عراق است می‌نویسد: من سفرهای زیادی کرده‌ام و اردوگاه‌های زیادی را دیده‌ام که نتیجه همه آنها سیاست‌های نژادپرستانه بوده است. یکی از نزدیکان الخفاجی از یکی از این اردوگاه‌ها در لهستان گریخته و در استرالیا اقامت یافته بود. مشروع ساختن چنین سخنرانی‌هایی به افرادی مانند آنینگ مجوز نفرت و گسترش آن را می‌دهد. نباید در برابر تبعیض و بی‌عدالتی فقط نظاره‌گر بود زیرا بر تمام ما تاثیرگذار است. باید از تاریخ درس گرفت و نباید در مورد چیزهایی که اهمیت دارد سکوت کرد. این نویسنده در تحلیل خود می‌افزاید: این روزها مسلمانان هدف نفرت پراکنی در بخش‌هایی از دولت استرالیا قرار گرفته‌اند. این موجب دامن زدن به ایدئولوژی‌های خطرناک و افراطی می‌شود. او معتقد است استرالیا جامعه‌ای منحصربه‌فرد با فرهنگی متنوع است.

نفرت‌پراکنی در سخنرانی فریزر آنینگ درحالی است که نخستین سناتور زن مسلمان در پارلمان استرالیا هم سوگند یاد کرد. «مهرین فاروقی»، از سناتورهای حزب سبزها، در مراسمی در کانبرا به‌صورت رسمی جانشین رقیبش «لی ریانون» در مجلس سنای استرالیا شد. اگرچه سناتور فریزر آنینگ، در سخنانی خواسته بود تا از ورود مسلمانان به کشور به‌عنوان مهاجر ممانعت به عمل آید اما او دیروز (دوشنبه) با همکار جدید خود یعنی مهرین فاروقی دست داد و ورود وی را به پارلمان تبریک گفت. فاروقی در سال ۱۹۹۲ از پاکستان به استرالیا مهاجرت کرده و از ۲۰۱۳ نماینده حزب سبزها در مجلس ایالتی نیوساوس ولز است. پنی وونگ، رهبر حزب کارگر در سنا به فاروقی گفت: «پس از سخنرانی اخیر درباره ممنوعیت ورود مهاجران مسلمان به استرالیا، اینکه شما اینجایید خیلی خوب است.»