پیروزی وی در نوادا، پس از نمایش خیره‌کننده وی در دو ایالت پیشین، یعنی آیووا و نیوهمپشایر، او را با قدرت آماده میدان بعدی یعنی کارولینای جنوبی و بلافاصله پس از آن به سه‌شنبه بزرگ رهسپار می‌کند. نتایج انتخابات اخیر نشان می‌دهد هر چقدر برنی سندرز از طیف پیشروها آماده  رقابت است، در مقابل نامزدهای جناح میانه‌رو هنوز نتوانسته‌اند سرعت خود را افزایش دهند و آهسته پشت سر برنی سندرز در حال حرکت هستند. سندرز که در میان هواداران خوشحال خود صحبت می‌کرد این نتایج را یک پیروزی بسیار بزرگ خواند. وی گفت: «ما توانستیم یک ائتلاف چند نژادی و چند نسلی به‌وجود آوریم که نه تنها یک پیروزی بزرگ برای ما در نوادا رقم زد، بلکه می‌تواند نتیجه مشابهی در سراسر کشور به‌وجود آورد.»

سندرز عصر شنبه به وقت محلی در پیامی توییتری نوشت: «ما در نوادا پیروز شدیم! ما در حال ساخت یک جنبش بی‌سابقه هستیم و در کنار یکدیگر، چیزی وجود ندارد که نتوانیم به آن دست یابیم.» دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا در پیامی توییتری پیروزی سندرز را تبریک گفته است. ترامپ در توییتر نوشت: «به نظر می‌رسد برنی دیوانه عملکرد خیلی خوبی در ایالت بزرگ نوادا دارد. بایدن و مابقی ضعیف به‌نظر می‌رسند و هیچ راهی برای مایک کوچک (مایکل بلومبرگ) وجود ندارد که بتواند کمپین خودش را بعد از بدترین عملکرد مناظره در تاریخ مناظره‌های ریاست‌جمهوری آغاز کند. به برنی تبریک می‌گویم و به آنها اجازه‌ ندهید که این را از شما بگیرند!»

موفقیت‌های سندرز و عدم‌اطمینان در مورد اینکه چه کسی قوی‌ترین رقیب وی است، ابهام را در انتخاب یک رقیب قابل توجه در جبهه میانه‌روها برای مبارزه با برنی سندرز بیشتر کرده است. جناح میانه‌رو هنوز درگیر نتایج غیرمنتظره در انتخابات اخیر است و به راستی هنوز نتوانسته یک جایگزین خوب برای سندرز انتخاب کند.

نتایج شنبه‌شب که منتشر شد، جو بایدن معاون سابق ریاست‌جمهوری آمریکا، پیت بوتیجج شهردار سابق بند جنوبی از ایندیانا، سناتور الیزابت وارن از ماساچوست، تام استیه‌یر کارآفرین میلیاردر و سناتور ایمی کلوبوچر از مینه‌سوتا نتوانستند در برابر برنی سندرز نتیجه موثری به دست آورند و جایگاه مستحکمی برای خود دست و پا کنند. با این حال بوتیجج در سخنرانی شبانه خود در میان هوادارانش ظاهر شد تا نسبت به انتخاب برنی سندرز هشدار دهد و گفت که دموکرات‌ها برای انتخاب سندرز به‌عنوان نامزد نهایی عجله نداشته باشند.

انتقاد بی‌سابقه بوتیجج از رقیب خود که تاکنون بی‌سابقه بوده است این نکته را در پی داشت که سندرز فاقد حمایت گسترده است و ایالت‌های مردد از همراهی با برنامه‌های چنین نامزدی به شدت می‌ترسند. بوتیجج اضافه کرد: «سناتور سندرز به انقلاب غیرقابل انعطاف و ایدئولوژیک باور دارد که حتی بسیاری از دموکرات‌ها در دایره آن قرار نمی‌گیرند، چه برسد به کل مردم آمریکا». او تصریح کرد: «نوسازی اقتصاد آمریکا به شیوه برنی نه‌تنها در میان همه دموکرات‌ها، بلکه در میان همه مردم آمریکا نیز حامی ندارد.»

بایدن که در انتخابات نوادا که با ۲/ ۱۹ درصد در رده دوم قرار گرفت هنوز در میان هواداران خود مدعی بازگشت به کورس رقابت‌ها است و قول داد که در ایالت کارولینای جنوبی پیروز شود.

براساس آخرین نظرسنجی‌ها، بایدن در کارولینای جنوبی با بیشتر از ۲ درصد اختلاف بالاتر از برنی سندرز است. در این ایالت وی با ۳/ ۲۳ درصد و برنی سندرز با ۲۱ درصد در رده‌های اول و دوم قرار دارند. هرچند که برنی سندرز در این ایالت اختلاف فاحشی با بایدن داشت اما توانسته در این اواخر خود را به وی بسیار نزدیک کند. بایدن در نوادا با انتقاد از سندرز در جمع هوادارانش گفت: «من سوسیالیست نیستم، من پولدار نیستم. من یک دموکرات هستم.»  هنوز بر سر اینکه چه کسی در جایگاه دوم دموکرات‌ها قرار دارد اختلاف‌نظر وجود دارد و حتی تیم بوتیجج دومی بایدن را در انتخابات شنبه‌شب زیر سوال می‌برد. این در حالی است که براساس نتایج منتشر شده، بوتیجج با اندکی بیش از ۱۵ درصد آرا در رده سوم قرار گرفت.

اختلاف با فاصله سندرز با سایر نامزدها، یک چالش اساسی برای بقیه دموکرات‌ها به‌وجود آورده است تا خود را به‌عنوان رقیب دوم مطرح کنند. این در حالی است که زمان بسیار کوتاه است و تنها تعداد اندکی از دموکرات‌ها می‌توانند راه برنی سندرز را مسدود کنند. در میان آنها، بایدن شانس واقعی برای پیروزی در کارولینای جنوبی دارد و تنها کسی است که می‌تواند یک ایالت را پیش از برگزاری انتخابات در سه‌شنبه بزرگ از آن خود کند. هر چند بقیه نامزدهای حاضر در نوادا سعی و تلاش می‌کنند شانس خود را ارتقا دهند اما باید پذیرفت که فرصت برای آنها در سایر ایالات اندک است.

برنی سندرز در ایالت نوادا البته توانست نژادهای مخالف را زیر پرچم خود جمع کند. مثلا صبح روز شنبه طرفداران سندرز در ایالت نوادا تی‌شرت‌هایی پوشیده بودند که شعار معروف وی روی آنها نوشته شده بود: «خدمات درمانی برای همه». یکی از فرزندان مهاجران با پوشیدن این تی‌شرت به نیویورک‌تایمز گفت: فقط فرزند یک مهاجر خارجی است که می‌تواند معنای «بیگانه» را خوب درک کند.

حداقل برای یک روز، آن وعده طولانی مدت سندرز برای انقلاب در یک ایالت خودی نشان داد و فرزندان مهاجران و نژادهای مختلف، سیاه‌پوستان، لاتین‌تبارها و سفیدپوستان لیبرال گرد هم آمدند تا یک عقیده را فریاد بزنند. همین امر شاید رمز پیروزی پیرمرد ورمونتی برای انتخابات آتی تلقی شود. چرا که به غیر از بایدن دیگر رقبا از جمله ایمی کلوبوچر، بوتیجج و استیه‌یر نتوانستند دستاورد خوبی از انتخابات در نوادا داشته باشند. بوتیجج که در انتخابات آیووا و نیوهمپشایر موی دماغ سندرز شده بود این‌بار در انتخابات نوادا نتوانست آزار چندانی به وی برساند. این احتمال حالا مطرح است که پیروزی بایدن در ایالت کارولینای جنوبی، جایی که سیاه‌پوستان زیادی دارد و عمدتا طرفدار بایدن هستند، فشار را روی سایر نامزدهای میانه‌رو بیشتر کند تا به نفع وی کنار بکشند.

درخصوص دیگر نامزد طیف پیشرو، وارن نیز باید گفت که وی نتوانست در نوادا هم درخشان ظاهر شود، در حالی که پس از درخشش وی در مناظره روز چهارشنبه پیش‌بینی می‌شد که وی در نوادا نیز بتواند توفیق نسبی به‌دست آورد. تقابل درخشان وی با بلومبرگ این احتمال را مطرح کرده بود که وی بتواند دست‌کم در جذب آرای زنان موفق عمل کند. حالا اما او با یک چالش اساسی روبه‌رو بوده و آن کارزار بدون دستاوردش است. با این حال وارن با ۱۰ درصد رایی که در نوادا به دست آورد، همچنان امیدوار است و در جمع هواداران خود گفت: «هنوز ایالت‌های زیادی مانده و من بوی خوش آن لحظه مهم را حس می‌کنم». او در این سخنرانی بدون اینکه به سندرز اشاره‌ای داشته باشد، دوباره بلومبرگ را هدف قرار داد و گفت افتخارش این است که نامزد وابسته به کمپانی‌های بزرگ برای کمک‌های مالی نیست.

کارشناسان می‌گویند که پخش شدن آرا در بین سایر نامزدها چندان به سود آنها نیست و تنها موقعیت برنی سندرز را تقویت می‌کند. پس از اینکه برنی سندرز در آیووا مجبور شد جایگاه خود را با بوتیجج تقسیم کند و در نیوهمپشایر هم پیروزی خفیفی به‌دست آورد، در نوادا نشان داد که در ایالاتی با پراکندگی فرهنگی و نژادی می‌تواند موفق‌تر عمل کند.

با رایی که سندرز توانست در نوادا از آسیایی‌ها، آفریقایی‌ها و لاتین‌تبارها به‌دست آورد، این گمانه که وی توان رای گرفتن فراتر از لیبرال‌های سفیدپوست را ندارد، زیر سوال رفت. سندرز در انتخابات مقدماتی یک حرکت ثابت و روبه‌جلو داشته است که فریادهای گاه و بیگاه سایر نامزدها علیه وی نیز نتوانسته مانع این رشد شود و حالا نامزدی در حزب دموکرات‌ها پیشتاز است که کمترین اعتماد در میان سایر دموکرات‌ها نسبت به وی وجود دارد.