این اقدامات نشانگر پایین‌ترین سطح روابط بین مجارستان و شرکای غربی آن بود. با این حال، ممکن است بدتر از این اتفاق بیفتد. گزارش‌ها حاکی از آن است که تدابیر اعلام‌شده شلیک به بوداپست است. امتناع مداوم مجارستان از تصویب عضویت سوئد در ناتو به‌عنوان محرک تلقی می‌شود. پرسمن گفت: «ایالات متحده با این اقدام نشان می‌دهد که ما در پاسخ به انتخاب‌های مجارستان اقدام مناسب خواهیم کرد.» اوربان سال‌ها را صرف مقاومت یا طفره رفتن از آنچه او دیکته واشنگتن و بروکسل می‌خواند، کرده است. موضع او و فساد و ضعف حاکمیت قانون در مجارستان باعث شده است که میلیاردها بودجه متوقف شود؛ زیرا اتحادیه اروپا به دنبال تشویق او برای بازی در زمین غرب است. افزون بر این طولانی شدن جنگ در اوکراین موقعیت او را نیز به خطر انداخته است.

با این حال، اوربان از جدایی با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه خودداری کرده است. در بحبوحه تنش‌های فزاینده، کشور او اکنون در کنار ترکیه مانع از گسترش ناتو شده است. به‌دنبال اقدامات آنکارا، مجارستان عضویت فنلاند را در اواخر مارس پس از یک تاخیر هفت‌ماهه تصویب کرد. اما سوئد همچنان منتظر چراغ سبز این زوج است. بوداپست گفته است پارلمان- که عمدتا مطیع اوربان است- به‌دلیل انتقاد سوئد از دولت مجارستان، تصویب آن را رد می‌کند. سخنگوی اوربان به‌شدت به این سناریو پایبند بود و به الجزیره گفت که نخست‌وزیر به صراحت اعلام کرده است که سوئد در نهایت باید در ناتو پذیرفته شود. زولتان کواچ گفت: «تردید پارلمان به‌دلیل نگرش خصمانه و آشکاری است که سال‌ها ادامه داشته است.»

او همچنین پیشنهاد کرد که مقامات سوئدی از اتحادیه اروپا خواسته‌اند که کمک‌های مالی به بوداپست را متوقف کند تا دولت مجارستان را برای تسلیم تحت فشار قرار دهد. دانیل هگدوس در صندوق آلمانی مارشال ایالات متحده می‌گوید که عوامل متعددی برای کژکاری اوربان وجود دارد. هگدوس گفت که اوربان امیدوار است به شرکای اتحادیه اروپا نشان دهد که انتقاد آنها از مجارستان هزینه سیاسی دارد و همچنین آنها را متقاعد کند که وجوه را آزاد کنند. اما یکسری افکار نیز وجود دارد که نشان می‌دهد افکار و لفاظی‌های اوربان ناشی از این باور دیرینه و فراگیر است که قدرت غرب رو به زوال است.