والاس ولز: و آمادگی برای پاندمی به‌طور کل چگونه بود؟ بیایید از ابتدا بگویید و سیستم آن را روی یک وایت‌برد توضیح دهید. چه اصلاحاتی لازم است؟

فائوچی: دو هفته فرصت داریم صحبت کنیم؟اگر به آنچه برای ما کارآمد بود نگاه کنید، یک جنبه مهم علمی در خود نهفته داشت: سرمایه‌گذاری‌های خارق‌العاده‌ای که برای چندین دهه قبل از ظهور SARS-CoV-۲ انجام شده بود. اول، کار در فناوری پلتفرمی مخصوص که اساسا منجر به انقلابی در نحوه ساخت واکسن شد. دوم اینکه این طراحی ایمونوژن مبتنی بر ساختار بوده است. این به طراحی ضد ویروس نیز کمک کرد - این کمترین حد ارزشی بوده که ما تاکنون برای آن قائل شده‌ایم. منظورم این است که شخصی را به من نشان دهید که واکسن‌زده، آلوده شده یا پاکلووید مصرف و فوت کرده است. من نمی‌توانم کسی را پیدا کنم. سپس شما به آنچه ما کارهایی که باید اما انجام ندادیم، نگاه کنید. آنچه را که ما به خوبی انجام ندادیم مربوط به زیرساخت‌ها و ارتباطات و شفافیت بود - همه چیزهایی که درباره سلامت عمومی لازم و ضروری است. ما همچنین یک سیستم بهداشت عمومی داشتیم که فکر می‌کردیم واقعا خوب است. اما واقعا بسیار قدیمی بود. ما حتی نمی‌دانستیم قرار است در یک برهه زمانی چه مشکلات و اتفاقاتی پیش بیاید.اکنون، من نمی‌خواهم از مرکز پیشگیری و کنترل بیماری انتقاد کنم. انصافا آنها خودشان به خوبی می‌دانند که باید مجموعه داده‌های بهداشت عمومی خود را قرن بیست‌ویکمی کنند. آنها فرهنگی داشتند که یک فرهنگ آکادمیک بود: کاری انجام نمی‌شد تا آنکه ابتدا (مطالب آن) نوشته شود و بعد تا منتشر نشود آنها اقدامی انجام نمی‌دهند؛ اما ما امروز باید بدانیم چه خبر است. در نتیجه، در تلاش برای جمع‌آوری اطلاعات در طول همه‌گیری از همه جای دنیا بودیم. ما مجبور شدیم با تماس‌های کنفرانسی و آنلاین در نیمه‌شب یا صبح زود با اسرائیل، آفریقای جنوبی با اتحادیه اروپا، با همکارانمان در بریتانیا صحبت و به داده‌های آنها تکیه کنیم. این چیزی است که آنها باید تغییر دهند. ما روز به روز باید بدانیم: انواع آن (ویروس) چیست؟ جهش آنها چیست؟ چند نفر مبتلا می‌شوند؟ در درحالی‌که ماچشمانمان بسته بود و در تاریکی حرکت می‌کردیم.

والاس ولز: پس اگر بودجه بی‌نهایتی داشتید و سیستم‌های ما را از ابتدا طراحی می‌کردید، این اولویت اصلی شما بود؟

فائوچی: ما به بودجه بی‌نهایت نیاز نداریم. ما فقط به یک تعهد پایدار به علم و سلامت عمومی نیاز داریم. صرف ۵میلیارد دلار برای عملیات موسوم به «Warp Speed» (یا حداکثر سرعت ممکن) برای واکسن‌های نسل بعدی کرونا عالی است. اما بعد از آن... همه‌گیری بعدی ممکن است ۲۵سال آینده باشد. ممکن است ۵۰سال دیگر باشد. به یاد داشته باشید، آخرین بیماری همه‌گیرِ در حال تغییر سال۱۹۱۸ بود. ما در سال‌های۱۹۵۷، ۱۹۶۸ و ۲۰۰۹ همه‌گیری داشتیم، اما صادقانه بگویم هیچ‌کس حتی متوجه آن نشد.

والاس ولز: در این بیماری همه‌گیر نیز شاهد عادی‌سازی وحشتناکی هستیم. آیا با توجه روند تاریخی می‌توان آن تعهد پایدارتر را پرورش داد؟

فائوچی: یکی از کارهایی که من در زندگی انجام دادم و به آن افتخار می‌کنم که صرفا علمی نیست، ارتباط من با جامعه متهم به شیوع ایدز در سال‌های اولیه شیوع آن بود. اکنون، ارتباط آن جامعه با ایدز بسیار بسیار متفاوت از جامعه فوق راستِ طرفداران ترامپ با کووید است. با این حال، اندکی ارتباط وجود دارد - بخشی از جامعه اخیر (طرفداران ترامپ)، در برابر آنچه دولت تلاش می‌کرد تا به ثمر برسد، مدام در حال مخالفت بود.

چیزی که جمعیت متهم به شیوع ایدز می‌گفتند این بود که شما باید افکار ما را در نظر بگیرید و یک دستگاه کارآزمایی بالینی بسیار سفت و سخت داشته باشید. یکی از بهترین کارهایی که در زندگی‌ام انجام دادم این بود که توجهی به حملات آنها به خودم نکردم و شروع به گوش دادن به حرف‌هایشان کردم. برخی از حرف‌‌هایشان درست بود. بنابراین من همیشه احساس می‌کردم وقتی افرادی هستند که شما را پس می‌زنند، حتی اگر از بسیاری جهات دارای افکار چپ باشند، همیشه به نظر می‌رسد هسته‌ای از حقیقت در سخنانشان وجود دارد -شاید یک هسته کوچک یا حتی بخش بزرگی از حقیقت- در آنچه می‌گویند وجود دارد. یکی از کارهایی که ما واقعا باید انجام دهیم این است که اکنون باید بررسی کنیم و بفهمیم دقیقا چه چیزی آنها را وادار به این نوع واکنش کرده است؛ زیرا بسیاری از مردم نمی‌توانند کاملا اشتباه کنند.

والاس ولز: آیا می‌توان بر مقاومتی که در این همه‌گیری دیدیم، غلبه کرد؟ یا مبارزه‌ای که در سرتاسر جهان با این ویروس می‌بینیم نشانه‌ای از این است که آن موانع تا حدودی ویژگی‌های ریشه‌کن‌ناپذیر زندگی بشر هستند؟

فائوچی: نمی‌دانم آنها غیرقابل نابود شدن هستند یا نه. اما آنها مانع بسیار سختی هستند.