گذشته تاریک در کره‌جنوبی
«صادرات نوزاد» کسب‌وکار من است
این فرزندخواندگی‌ها امروز نیز ادامه یافته است، حتی در شرایطی که این کشور از پایین‌ترین نرخ زاد و ولد در جهان رنج می‌برد. در سال۲۰۲۱، کلمبیا، هند، اوکراین و کره‌جنوبی برترین مراکز فرزندخواندگی بین کشوری بودند. (قبل از شروع همه‌گیری ویروس کرونا در سال۲۰۲۰، چین در صدر فهرست قرار داشت.) در میان اتهامات گسترده فساد و تخلف در گذشته، کره‌جنوبی اولین تحقیقات رسمی دولتی خود را درباره صنعت فرزندخواندگی در سال گذشته آغاز کرد. به‌رغم کمپین‌های دولت برای تشویق فرزندخواندگی‌های داخلی اما خانواده‌های کره‌جنوبی مدت‌هاست که تمایلی به فرزندخواندگی ندارند. به گفته کارشناسان فرزندخواندگی، در دهه‌های پس از جنگ کره، زمانی که کره جنوبی کشوری فقیر با خدمات پزشکی ضعیف و بودجه‌های رفاهی ضعیف‌تر بود، نیاز مبرمی برای یافتن خانه‌های فرزندخواندگی در خارج از کشور برای کودکان یتیم، رها شده یا معلول وجود داشت.
بسیاری از کودکان کمک و خانه‌های مراقبتی مورد نیاز خود را در خارج از کشور پیدا کردند. اما کره‌جنوبی در شتاب خود برای ترویج فرزندخواندگی در خارج از کشور به‌عنوان یک راه‌حل، مشکلات عمیق و گسترده‌ای را در این صنعت ایجاد کرد که برای چندین دهه ادامه داشت. انگیزه‌های سود برای «شرکت‌های فرزندخواندگی» در گذشته انگیزه‌ای برای جعل یا مبهم کردن اسناد به وجود آورد تا کودکان بیشتری را برای فرزندخواندگی در دسترس قرار دهند، گاهی اوقات بدون اطلاع والدین. بسیاری از مادران ازدواج‌نکرده حتی قبل از زایمان مجبور شدند نوزادان خود را به دیگری منتقل کنند. گاهی اوقات درباره مواردی که کودکان با مشکلات «سازگاری» یا «بدرفتاری» در خانه‌های جدید خود دست و پنجه نرم می‌کردند، شرکت‌ها پیگیری چندانی انجام نمی‌دادند.
بسیاری از مشکلات در دهه‌های اخیر کاهش یافته است؛ زیرا کره‌جنوبی اقداماتی را برای اصلاح روش‌های فرزندخواندگی انجام داد، از جمله افزایش حمایت دولت از مادران مجردی که می‌خواهند فرزندان خود را نگه دارند و الزام تایید فرزندخواندگی های خارج از کشور توسط دادگاه‌ها.اما بسیاری از اتهامات مربوط به قصور در دهه های قبل بدون تحقیق باقی مانده است.فشار برای پاسخگویی توسط صدها فرزندخوانده انجام گرفته و هدایت شده است که در سال های اخیر با «زمان» و «منابع» کافی برای جست‌وجوی پاسخ به کره جنوبی بازگشته‌اند.آنها با نسل جدیدی از محققان و سیاستمداران همکاری کرده‌اند که مایل به پرتو افکندن بر میراث دردناکی هستند که برای چندین دهه، برای بحث آشکار بیش از حد شرم آور تلقی می شد.سورنسن درباره فرزندخواندگی در کره جنوبی گفت: «این مانند قاچاق انسان است.اگر این اتفاق برای من افتاد، برای چند نفر دیگر اتفاق افتاده است؟».
تجارت صادرات نوزاد
در جریان همه‌گیری، «پیتر مولر»، یک فرزندخوانده کره‌ای که در دانمارک بزرگ شده است، از هموطنان فرزندخوانده کره‌ای در سرتاسر جهان خواست تا تجربیات خود را به اشتراک بگذارند.او انتظار داشت از موارد مجزای تقلب در اسناد مطلع شود.در عوض، صدها نفر با گزارش هایی از داده های ساختگی، نوزادان دزدیده شده و هویت های به اصطلاح «شسته شده» و سوءاستفاده در خانواده‌های فرزندخوانده مطرح شدند. مولر که به سازماندهی کمپین جهانی فرزندخواندگان که باعث تحقیقات دولتی شد کمک می‌کرد، گفت: «ما فقط سطح را خراشیدیم.» تجارت صادرات نوزاد در کره‌جنوبی با آنچه منتقدان آن را «بیگانه‌هراسی ریشه‌دار» و «تعصب علیه کودکان دو نژادی» می‌نامند، آغاز شد. در سال‌های پس از جنگ، «سینگمن ری» اولین رئیس‌جمهور کره‌جنوبی، سیاستی را دنبال کرد که او آن را «یک دولت برای یک ملت قومی» نامید که تشویق می‌کرد فرزندان دو نژادی متولدشده از سربازان آمریکایی و زنان کره‌ای را به «سرزمین پدرانشان» بفرستند.
بسیاری از مادران بی‌بضاعت کودکان دونژادی با یک انتخاب سخت مواجه شدند: یا فرزندان خود را برای فرزندخواندگی در خارج از کشور قرار دهند یا آنها را به تنهایی در فقر و ننگ بزرگ کنند. هنگامی که «بوچونگ‌ها» یک نماینده بازنشسته فرزندخواندگی، در سال۱۹۶۷ به « Holt Children›s Services»، («خدمات کودکان هولت» بزرگ‌ترین آژانس فرزندخواندگی کشور) پیوست، اولین کار او متقاعد کردن زنانی بود که در تجارت جنسی در اطراف پایگاه‌های نظامی آمریکا کار می‌کردند تا فرزندان دونژادی خود را برای فرزندخواندگی در خارج از کشور قرار دهند. او گفت: «جامعه ما به آنها و مادرانشان اهمیت نمی‌داد. مادرانشان در اتاق‌هایی زندگی و کار می‌کردند که آن‌قدر بزرگ نبود که تخت داشته باشند و روی آن بخوابند.» «میکی وو فلیپن» در سال۱۹۶۵ از یک مادر کره‌ای و یک سرباز سیاه‌پوست آمریکایی متولد شد. او گفت که وقتی کوچه کوچکی را که در خانه‌ای با مادر و خواهر و برادرهای دونژادی خود زندگی می‌کرد ترک می‌کرد، مردم به او توهین‌های نژادپرستانه می‌کردند. خانم فلیپن که در نوجوانی پس از مرگ مادرش در خانواده‌ای در اورگان پذیرفته شد، گفت: «ما هیچ آینده‌ای در کره‌جنوبی نداشتیم.» در کره‌جنوبی، گزارش تولد یک فرزند جدید به عهده والدین گذاشته شد؛ رویه‌ای که به گفته فرزندخواندگان، ثبت نکردن نام نوزادان در بوروکراسی دولتی و یتیم ماندن آنها را آسان‌تر می‌کرد که در نهایت توسط آژانس‌های فرزندخواندگی شکار می‌شدند. تنها در ژوئن امسال، مجلس ملی کره‌جنوبی قانونی را تصویب کرد که به موجب آن کلینیک‌های زایمان و مقامات باید تولد یک کودک را ثبت کنند.
سفارش پستی نوزادان
در پایان دهه۱۹۶۰، اکثر کودکانی که به خارج فرستاده می‌شدند، دو نژاد نبودند، بلکه از مادران مجرد متولد می‌شدند که نشان دیگری از تعصب در کره‌جنوبی است. آقای «بو» که تا سال۱۹۷۸ رهبری عملیات کره‌ای «هولت» را بر عهده داشت، گفت که در آن زمان، هر جمعه ۲۰نوزاد از سراسر کشور به «هولت» می‌رسیدند.
او گفت: «برخی فاقد اطلاعات بودند و پزشکان مجبور بودند سن آنها را از روی دندان‌هایشان حدس بزنند.» برخی دیگر برای روزها رها شده و گرسنه مانده بودند و بلافاصله پس از ورود می‌مردند. او گفت که آنها در زمینی به مالکیت «هولت» دفن شدند و نه تولد و نه مرگ آنها در دولت ثبت نشده است. او گفت که در طول دوران حضور او در هولت، آژانس هیچ کار غیرقانونی انجام نداد. «بو» گفت: «ما کودکان را به خارج از کشور فرستادیم تا بتوانند مراقبت‌های پزشکی و خانه‌های بهتری داشته باشند.» هدف دیگر، حداقل برای دولت، کاهش فشارهای رفاهی پس از جنگ در کشور بود. کره‌جنوبی برای ساده کردن فرآیند فرزندخواندگی، به چهار آژانس خصوصی از جمله هولت اجازه داد تا با فرستادن فرزندخواندگان به خارج از کشور، هزینه‌هایی دریافت کنند. آژانس‌ها به جای اینکه والدین فرزندخوانده را ملزم به سفر به کره‌جنوبی کنند، نوزادان را مستقیما تحویل آنها دادند.
مسافران خارج از کشور اغلب توسط آژانس‌ها استخدام می‌شدند تا نوزادان را با هزینه کم به خانواده‌های جدیدشان بدهند. در سال۱۹۷۰، یک روزنامه در کره‌جنوبی گزارش داد که ۱۰کودک که از طریق هولت به فرانسه می‌رفتند؛ درحالی‌که به سمت هواپیما حرکت می‌کردند، دو به دو با بند رخت بسته شده بودند.
از آن آمریکایی که همراه همسرش بچه‌ها را اسکورت می‌کرد، نقل شده که برای جلوگیری از گم شدن آنها این کار را انجام داده است. حتی زمانی که اقتصاد جنگ‌زده کره جنوبی شروع به بهبود کرد، این کشور به ترویج فرزندخواندگی ادامه داد. در دهه۱۹۷۰، پس از اینکه کره‌شمالی این کشور را به فروش نوزادان به خارجی‌ها متهم کرد، کره‌جنوبی برای مدت کوتاهی به فکر حذف تدریجی فرزندخواندگی در خارج از کشور افتاد. اما در دهه۱۹۸۰، این‌بار به نام ترویج «مهاجرت و دیپلماسی خصوصی»، پذیرش بین کشوری را بیشتر آزاد کرد. از آن زمان رسانه‌های بین‌المللی به کره‌جنوبی لقب «صادرکننده نوزاد» و «نوزادان سفارش پستی» دادند که تاکنون باقی مانده است.
