گروه جهان: از زمانی که رابطه دو کره قطع شد و وضعیت جنگی میان دو کشور شکل گرفت، ۶۲ سال می‌گذرد. در این مدت روابط دو کشور بر پایه آتش بسی شکل گرفت که در ۲۷ جولای ۱۹۵۳ میان دو کشور امضا شد. نهادهای بشردوستِ بین‌المللی در کنار مردم دو کره و فعالان بین‌المللی صلح دست به ابداعاتی برای بهبود رابطه زدند. در جدیدترین اقدام قرار است زنان به پیاده‌روی در منطقه غیرنظامی و امن دو کره بپردازند تا پیام صلح را در شبه‌جزیره کره و میان دو کشور منتقل کنند و به وضعیت جنگی میان دو کره به‌طور رسمی پایان دهند. با این حال، سازمان‌دهندگان راهپیمایی بانوان صلح می‌گویند هنوز نتوانسته‌اند تاییدیه مکتوبی برای پذیرش ویزا دریافت کنند. شرکت‌کنندگان در این راهپیمایی شامل برخی برندگان جایزه نوبل و فعالان خلع سلاح در عرصه بین‌المللی هم می‌شوند و به گفته سازمان‌دهندگان، آنها بلیت‌های خود را هم تهیه کرده‌اند. این پیاده‌روی برای ۲۴ می ‌تدارک دیده شده است. «گلوریا استینن»، نویسنده و فعال حقوق زنان، در کنفرانسی که در نیویورک برگزار کرد، می‌گوید می‌خواهیم مانع بروز جنگ دیگری در منطقه شویم. او با اشاره به جنگ دو کره در سال ۱۹۵۳ - ۱۹۵۰ می‌گوید: «این جنگ تلفات جبران ناپذیری به جان و زندگی انسان‌ها وارد آورد که نقطه عطفی در تاریخ بشر بود. در این جنگ ۳۴ هزار سرباز آمریکایی و ۵۲ هزار سرباز کره‌شمالی و حدود ۲۰ هزار سرباز کره جنوبی کشته شدند.» با این حال، آمار کشته‌ها و زخمی‌های جنگ دو کره ممکن است متفاوت باشد. به گزارش نیویورک‌تایمز، «کورا ویس»، فعال ضدجنگ آمریکایی که در زمره افراد بسیار با تجربه و پرسابقه در این زمینه است، می‌گوید: «ما خواهان پایان دادن به جنگی طولانی هستیم که هنوز پایان نیافته است. می‌خواهیم زنان در تمام جنبه‌های صلح مشارکت داشته باشند.»

صعود به قله ۲۷۵۰ متری

کوهستان آتشفشانی «پائه کتو» در مرز چین در میان محلی‌های کره‌شمالی مکانی ترسناک است و نقش اصلی را در شکوهمندسازی خانواده کیم ایفا می‌کند. «اون» در سخنانی که بر بالای کوه برای صدها نفر از پرسنل نظامی ایراد می‌کرد گفت «انرژی ذهنی» که صعود به قله ایجاد می‌کند، قدرتمندتر از سلاح اتمی است. با این حال، شایعاتی که پیرامون رهبر کره ساخته می‌شود باعث ایجاد بحثی در رسانه‌ها شده که کره‌شمالی «چقدر عجیب» است. آیا مردم این کشور به این افسانه‌ها باور دارند؟ «آندره آبراهیمیان»، تحلیلگر رویترز و مدرس دانشگاه «مک کور» در استرالیا، می‌گوید وقتی پای شاهکارهای چشمگیر رهبران به میان می‌آید دو نوع افسانه رخ می‌نماید: یکی افسانه‌های «واقعی» شبیه به آن چیزی که در کره‌شمالی به آن دامن زده می‌شود. اینها باورنکردنی است اما غیرقابل باور هم نیست. مثلا گفته می‌شود کیم ایل- سونگ در ۱۳ سالگی یک حزب سیاسی پایه گذاشت. دوم، افسانه‌هایی که در رسانه‌های بین‌المللی وجود دارد اما قطعا غیرقابل باور هستند.