به گزارش نامه نیوز خبری از طیف پایداری نیست، نه حرفی نه حدیثی! حتی زلزله هم باعث نشد که پیامی صادر کنند و خودی نشان دهند. چنین سکوتی از سوی هر حزب و گروه سیاسی تعجب آور است؛ چه برسد به یک طیف تندروی پر سروصدا! همین است که برخی می گویند اختلافات درونی کار خود را کرده و آن ها را آرام آرام به ورطه فراموشی می برد. 

 

چهره های شاخص این طیف یکی پس از دیگر کنار کشیده اند. لنکرانی، حسینیان، نبویان، کوچک زاده و رسایی . سکوت اخیر به اعتقاد برخی تحلیل گران مسایل سیاسی ناشی از همین اختلافات داخلی و قرار گرفتن در مسیر انحلال است. گروه دیگر از کارشناسان نیز  این سکوت را آرامش قبل از توفان می دانند. به اعتقاد آن ها اعضای جبهه پایداری بعد از شکست های اخیر در حال ریکاوری و بازسازی خود هستند و چراغ خاموش پیش می روند. 

 

حجت الاسلام محسن غرویان فعال سیاسی و از مدرسان حوزه علمیه قم اگرچه گمانه نخست را مردود نمی داند اما معتقد است که طیف تندرو پایداری در بزنگاه بعدی باز خواهد گشت. 

 

مشروح گفتگوی نامه نیوز با حجت الاسلام غرویان را در ادامه بخوانید؛

 

****

 

*به نظر شما علت سکوت جبهه پایداری چیست؟ 

 

به نظر من سکوت آن ها بیشتر به صلاح کشور است. اگر دوباره فعال شوند با حرف های تند و تیز خود علیه این و آن جنجال به پا کرده و موجب آشفتگی می شوند شما چرا می خواهید آن ها را تحریک کرده و صدایشان را درآورید؟

 

*قصد ما تحریک کسی نیست. صحبت از سکوت گروهی است که به قول شما با حرف های خود جنجال به پا می کنند. این عجیب نیست؟

 

به هر حال آن ها در انتخابات های اخیر (ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی و شورای شهر و روستا) شکست خوردند و دیدند که تفکرشان مورد اقبال عمومی نیست لذا به نظر من همین سکوت عاقلانه ترین کاری است که می توانند انجام دهند.

 

*یعنی می فرمایید این سکوت از سر عقلانیت است؟

 

این را نمی گویم، نظر من این است که سکوت آن ها امری عاقلانه است.

 

*فکر می کنید دلیل آن ها برای در پیش گرفتن سیاست سکوت چیست؟ اختلافات درونی آن ها می تواند عامل این حاشیه نشینی باشد؟

 

بله، می تواند. البته این اختلافات از قبل نیز وجود داشت و شدید هم بود. به هر حال می تواند وجود اختلافات داخلی را یکی از عوامل سکوت آن ها دانست. به نظر من این سکوت نمی تواند طولانی باشد زیرا آن  ها از نظر فکری تند هستند و با خط و مشی میانه روها سازگاری ندارند. پیش بینی من این است که اگر در انتخابات بعدی فردی مثل لاریجانی نیز پیروز شود، تندروها باز به میدان آمده و شروع به موضع گیری و مانع تراشی می کنند. به خصوص که از ابتدا نیز با لاریجانی اختلاف داشته اند.

 

*لاریجانی راست ترین گزینه ای است که به عنوان رئیس جمهور بعدی می توان تصور کرد. البته در شرایط فعلی و چهار سال قبل از انتخابات. به این ترتیب هر فردی که رئیس جمهور شود با مانع تراشی های جبهه پایداری مواجه می شود. از راست سنتی گرفته تا اعتدال گراها و اصلاح طلبان.

 

بله ، حتما همین طور است. البته در عالم سیاست هیچ چیز را نمی توان به طور قطع پیش بینی کرد.

 

*همین است که می گوییم سکوت آن ها عجیب است. اگر این گروه تاب تحمل افرادی همچون لاریجانی را ندارد چرا در دولتی به ریاست روحانی به عنوان یک اعتدال گرای تحت حمایت اصلاح طلبان، ساکت شده اند؟ برخی می گویند این سکوت را باید حرکت چراغ خاموش آن ها تلقی کرد. نظر شما چیست؟

 

این احتمال نیز وجود دارد. اینکه سکوت فعلی تاکتیک آن ها برای آینده باشد بسیار محتمل است با این حال نمی توان به طور قطعی اظهار نظر کرد. 

 

*دلیل شما برای اینکه این گزینه را بسیار محتمل می دانید، چیست؟

 

آن ها در انتخابات ریاست جمهوری اخیر از رئیسی حمایت کرده و شکست خوردند. در حقیقت دیدند که نظر آن ها مورد اقبال مردم نیست لذا می دانندکه اگر می خواهند در فضای سیاسی کشور باقی بمانند و جایی داشته باشند باید روی اشخاص دیگر کار کرده و گزینه های قوی تری داشته باشند.

 

*پس چراغ خاموش در حال تقویت نیروهای خود هستند؟

 

شکست های اخیر به آن ها یاد داده است که باید برای ورود به رقابت های آتی باید با توان انرژی بیشتری به میدان آیند. رقابت آتی می تواند انتخابات 98 مجلس یا انتخابات 1400 ریاست جمهور باشد، به هر حال آن ها حداکثر سه سال زمان دارند تا همه توان و انرژی را یک جا جمع کنند. آن ها پیش تر انتخاب های غلطی داشته و انرژی و توان خود را هدر داده اند. اکنون درست ترین و عاقلانه ترین کار این است که در سکوت به فکر جمع کردن نیروی تازه باشند.

  

 

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.