«غلام سرور خان» با حضور در صحن مجلس سنای پاکستان درپاسخ به پرسش های نمایندگان، گفت: اسلام آباد و عشق آباد توافق نامه همکاری گسترش روابط در حوزه انرژی را در مارس ۲۰۱۷ به مدت پنج سال امضاء کرده اند. 

به گفته وزیر نفت و منابع طبیعی پاکستان، این معاهده درباره انتقال تجارب متقابل در حوزه انرژی، انتقال گاز مایع از ترکمنستان به پاکستان و احداث تاسیسات پالایشگاه است. 

خط لوله گازی تاپی (ترکمنستان - افغانستان - پاکستان - هند) که قرار است گاز ترکمنستان را به هند ترانزیت کند، یک هزارو ۸۱۴ کیلومتر طول دارد که ۸۱۶ کیلومتر آن از خاک افغانستان و از استان های «هرات»، «فراه»، «هلمند»، و «قندهار» عبور می کند و وارد استان بلوچستان پاکستان خواهد شد.

بر اساس جدول برنامه اجرایی، این طرح قرار است با عبور از منطقه بلوچستان پاکستان خود را در سال ۲۰۱۹ به شهر «فاضلیکا» در هندوستان برساند.

[خط لوله]

بر اساس طرح اولیه، این خط لوله ظرفیت تحویل ٩٠ میلیون مترمکعب در روز گاز یا ٣٠ میلیارد مترمکعب در سال را دارد.

خط لوله تاپی از میدان گازی دولت آباد ترکمنستان آغاز می شود و موازی با بزرگراه هرات، از افغانستان به قندهار خواهد رسید و پس از آن در پاکستان از شهر کویته به مولتان هند امتداد می یابد.

بر اساس این گزارش، از مهم ترین موانع پیش روی ساخت این خط لوله، رقابت منطقه ای و تاریخی هند و پاکستان است، به دلیل اینکه عبور خط لوله تاپی به هند باید از داخل سرزمین پاکستان عبور کند، باعث وابستگی دهلی نو به اسلام آباد می شود، که باعث نارضایتی مقامات هندی است.

مانع دیگر ساخت خط لوله تاپی، معضل مالی است که گفته می شود عربستان تمایل دارد این مانع را برطرف کرده و برای ساخت این خط لوله سرمایه گذاری کند.

مانع دیگر پیش روی ساخت این خط لوله، تهدیدات امنیتی است، خط لوله تاپی باید از مناطق ناامن افغانستان عبور کند که گروه های تروریستی مانند طالبان و داعش در آنجا نفوذ دارند.

در واقع یکی از دلایلی که انگیزه کشورهای ذینفع در این پروژه را تاکنون کم کرده است، نگرانی امنیتی مربوط به این طرح است.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.