محمد تاج‌الدین در جهان صنعت نوشت؛ نه توقیف فله‌ای مطبوعات و احضار و بازداشت روزنامه‌نگاران مستقل در زمان مرتضوی، نه نگاه شک‌آلود و خصمانه محمد‌علی رامین به مطبوعات در زمان احمدی‌نژاد، نه کوچ اجباری و بیکاری تعداد زیادی روزنامه‌نگار و فعال مطبوعاتی پس از حوادث خرداد سال ۱۳۸۸ و نه نگاه سلیقه‌ای و خط قرمزهای تعریف نشده در سال‌های اخیر، هیچ‌کدام نتوانست جریان آزاد اطلاع‌رسانی توسط مطبوعات مستقل را قطع کند. روزنامه‌نگاران در هر دوره با سعه صدر و توجه به رسالت ذاتی حرفه خود، سنگر را خالی نکردند و در مقابل مشکلات ایستادند. اما این‌بار اوضاع فرق می‌کند.

photo_2019-05-06_00-38-17

تدبیر جدید روحانی در برخورد با مطبوعات، امید خیلی‌ها را نا‌امید کرده است. گرانی کاغذ بلایی است که دو سال است به جان رسانه‌های کاغذی‌ مخصوصا مطبوعات مستقل افتاده و راهی جز تعطیلی پیش پایشان نگذاشته است.

در روزی که مقام معظم رهبری از نمایشگاه کتاب بازدید داشتند و در توصیه‌ای وزیر ارشاد و صنعت را ملزم به پیگیری وضعیت کاغذ کردند، دولت در اقدامی عجیب که البته پیشتر توسط «جهان صنعت» پیش‌بینی شده بود، ارز ۴۲۰۰ تومانی کاغذ را حذف کرد.طبق تصمیم جدید دولت کاغذ با ارز نیمایی وارد و عرضه خواهد شد؛ ارزی که در زمان تهیه این گزارش در بازار با قیمتی حدود ۱۴ هزار تومان معامله می‌شود. کاغذی که قبل‌تر ۵۳۰۰ تومان قیمت داشت حالا با رقمی نزدیک به ۱۴ هزار تومان آن هم به سختی به دست مطبوعات می‌رسد.

در خوش‌بینانه‌ترین نگاه، دولت و دولتمردان به دلیل ضعف مدیریت و ناتوانی در مواجهه با مشکلات، توانایی سر و سامان دادن به وضعیت بازار کاغذ را ندارند. اما در نگاهی بدبینانه باید گفت بخشی از حاکمیت راهی تازه برای زیر سلطه بردن رسانه‌های آزاد پیش گرفته است؛ تعطیلی به دلیل مشکلات مالی و بیکاری مجموعه‌ای که رکن چهارم دموکراسی لقب گرفته است.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.