چرا برنامه جامع همکاری با چین به نفع احیای برجام است؟

ایران در دوره ترامپ موفق شد فشار حداکثری ‌و یکی از شدیدترین تحریم­‌های تاریخ را از سر بگذراند ‌و ایده ­های متوهمانه سیاسیون بذله­ گویی همچون جان بولتون را نقش برآب کند. شدیدترین فشارهای اقتصادی و سیاسی و عجیب­ ترین فشارهای رسانه ­ای و حتی تروریسم دولتی در دوره ترامپ نسبت به ایران اعمال شد که نهایتاً ایران با تحمل فشارهایی که می ­توانست هر ملت ‌‌‌و دولتی را از پا بیندازد، سرپا ایستاد.

 ترامپ در نقش «مرد دیوانه» که نقاب مشابهی را بر صورت مایک پومپئو و برایان هوک هم نشانده بود، هر سیاست غیرممکنی در عرصه بین ­الملل را علیه ایران اجرا می ­کرد و از اعمال هیچ تحریم نامتعارف و ناجوانمردانه­ای علیه ایران فروگذار نمی­ کرد.

با وجود این همه کار عجیب،‌ یک معافیت ویژه برای هند، در برابر تمام آن تضییقات و فشارها خودنمایی می­ کرد. این معافیت ویژه که درس ­های فراوان راهبردی برای کشور به همراه دارد، باید مدنظر تحلیلگران و سیاست­گذاران کشور قرار بگیرد. با وجود مخالفت­ های دامنه­ دار تحریم­ طلب ­های ایرانی و خارجی، هند در توسعه چابهار از معافیت ویژه امریکا برخوردار شد. چرا ترامپ باوجود تعهد به فشار حداکثری، چنین فضای تنفسی برای ایران باقی گذاشت؟ فضایی که می ­توانست دریچه ­ای به سوی تخلیه بخشی از فشار فراینده تحریم­ ها باشد؟

متن کامل این یادداشت را با تیتر «رقابت چین وآمریکا در چابهار» در اقتصادنیوز بخوانید.

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.