محمود صدری

فضای انتخابات در ایران گرم و شورانگیز و رقابت بین نامزدها بسیار فشرده است و براساس پیش‌بینی‌ها، میزان مشارکت در رای‌گیری فردا، از همه دوره‌های گذشته انتخابات ریاست‌جمهوری بیشتر خواهد بود. از همین‌رو گفته می‌شود احتمالا ۲۲خرداد ۱۳۸۸ از روزهای تاریخی ایران و ۲۳خرداد، روزی دیگر خواهد بود. اهمیت این انتخابات بیش از آنکه در نتیجه‌اش نهفته باشد، در تحولات پیش از انتخابات یعنی وعده‌های نامزدها، داعیه‌ها و اتهامات آنها علیه یکدیگر در رزمایش‌های تلویزیونی ریشه دارد؛ زیرا آنچه پس از ۲۲خرداد رخ خواهد داد، لاجرم برآیند تحولات هفته‌های اخیر به ویژه ۱۰روز پیش تاکنون خواهد بود.

در ۱۰روز اخیر در صحنه سیاسی و انتخاباتی ایران حوادثی رخ داد که در گذشته هرگز سابقه نداشت و در آینده هم بعید است تکرار شود. مهم‌ترین رخداد ۱۰روز گذشته، کشاکش بی‌پرده نامزدها در مناظره‌های تلویزیونی بود. در این مناظره‌ها نامزدها، یکدیگر را به خلاف‌گویی، فساد سیاسی و اقتصادی، بی‌کفایتی و بی‌تدبیری و نظایر اینها متهم کردند. این اتهامات و ادعاهای چند سویه، شان حقوقی نهاد و منصب ریاست‌جمهوری و شمار دیگری از ارکان نظام سیاسی را به چالش کشید و شاید مبالغه نباشد اگر گفته شود که در هر شرایطی غیر از شرایط انتخاباتی، این سخنان می‌توانست، بحران سیاسی بیافریند.

این مباحث و بازتاب‌های آن نشانه‌ای تاسف‌آور از فاصله بین شان حقوقی نهادهای قانونی و رفتار سیاسی بازیگران بود. به همین علت این وضع لاجرم به دوران پس از انتخابات هم کشیده خواهد شد. در روزگار پس از انتخابات ۲۲خرداد، تفوق هر یک از نامزدهای انتخابات مسیری را پیش روی ایرانیان می‌گذارد که اولا، با مسیر نامزدهای دیگر حتما تفاوت بنیانی دارد و ثانیا، دورانی را رقم می‌زند که شباهت زیادی با روزگار کنونی نخواهد داشت. بنابراین حضور هر یک نفر رای‌دهنده، حتما به مسیری که پس از ۲۲خرداد آغاز شد، تاثیر جدی و حیاتی خواهد داشت. پس دیدار پای صندوق‌های رای، جمعه ۲۲خرداد. رای ما، تضمین آینده ما و پسران و دختران ما.